1eſt pondus E ad po
tentiam: igitur E ad
potentiam maiorem
habebit proportio
nem, quàm pondus
C ad eandem poten
tiam. quare pondus
E maius erit ponde
117[Figure 117]
re C. & cùm potentia ipſa E æqueponderet, potentia igitur ipſi
C non æqueponderabit, ſed ſua ui deorſum verget. pondus igitur
C à potentia in B mouebitur vecte AB, cuius fulcimentum
eſt D.
tentiam: igitur E ad
potentiam maiorem
habebit proportio
nem, quàm pondus
C ad eandem poten
tiam. quare pondus
E maius erit ponde
![](https://digilib.mpiwg-berlin.mpg.de/digitallibrary/servlet/Scaler?fn=/permanent/library/A41S4WF7/figures/036.01.126.1.jpg&dw=200&dh=200)
re C. & cùm potentia ipſa E æqueponderet, potentia igitur ipſi
C non æqueponderabit, ſed ſua ui deorſum verget. pondus igitur
C à potentia in B mouebitur vecte AB, cuius fulcimentum
eſt D.
1 Huius.10 Quinti.
Si verò ſit vectis AB, &
fulcimentum A, ponduſq; C
in D appenſum, & potentia
in B; & BA ad AD maio
rem habeat proportionem,
quàm pondus C ad poten
tiam in B. dico pondus C à
118[Figure 118]
potentia in B moueri. fiat vt BA ad AD; ita pondus E ad poten
tiam in B: & ſi E appendatur in D, potentia in B pondus E ſuſti
nebit. ſed cùm BA ad AD maiorem habeat proportionem,
quàm pondus C ad potentiam in B; & vt BA ad AD, ita eſt
pondus E ad potentiam in B: pondus igitur E ad potentiam,
quæ eſt in B, maiorem habebit proportionem, quàm pondus C
ad eandem potentiam. & ideo pondus E maius erit pondere C.
potentia verò in B ſuſtinet pondus E; ergo potentia in B pondus
C minus pondere E in D appenſum mouebit vecte AB, cuius fulci
mentum eſt A.
fulcimentum A, ponduſq; C
in D appenſum, & potentia
in B; & BA ad AD maio
rem habeat proportionem,
quàm pondus C ad poten
tiam in B. dico pondus C à
![](https://digilib.mpiwg-berlin.mpg.de/digitallibrary/servlet/Scaler?fn=/permanent/library/A41S4WF7/figures/036.01.126.2.jpg&dw=200&dh=200)
potentia in B moueri. fiat vt BA ad AD; ita pondus E ad poten
tiam in B: & ſi E appendatur in D, potentia in B pondus E ſuſti
nebit. ſed cùm BA ad AD maiorem habeat proportionem,
quàm pondus C ad potentiam in B; & vt BA ad AD, ita eſt
pondus E ad potentiam in B: pondus igitur E ad potentiam,
quæ eſt in B, maiorem habebit proportionem, quàm pondus C
ad eandem potentiam. & ideo pondus E maius erit pondere C.
potentia verò in B ſuſtinet pondus E; ergo potentia in B pondus
C minus pondere E in D appenſum mouebit vecte AB, cuius fulci
mentum eſt A.
2 Huius.10 Quinti.