Descartes, René, Renati Des-Cartes principia philosophiae

Page concordance

< >
Scan Original
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
< >
page |< < of 334 > >|
1
LXXVII.
Quomodo Solis lumen
non modò verſus Ecli­
pticam, ſed etiam ver­
ſus polos ſe diſfundat.
25
30
28[Figure 28]

Jamque id ſupra oſtensum eſt a de globulis contentis
in triangulo, cujuſ baſis erat ſemicirculus eclipticae
ſolaris, quamvis nondum ulla actio primi elementi
ſpectaretur; ſed nun hoch ipsum de iiſdem, ſi
mulque etiam de reliquis in toto cono contentis,
hujus primi elementi ope clariùs patebit.
Ea enim
ejus pars, quae corpus Solis componit tam globulos
ſecundi elementi qui ſunt verſus eclipticam e, quàm
etiam eos qui ſunt verſus polos d, ſ, ac denique
omnes qui ſunt in cono dHſ, verſus H propellit;
neque enim ipſa majori vi movetur verſus e, quàm
verſus d & ſ, aliaſque partes intermedias: illa verò
quae jam ſupponitur eſſe in H, tendit verſus C, unde
per K & L verſus S tanquam in circulum regrediatur.
Ideoque non impedit ne globuli iſti ad H accedant, &
eorum acceſſu ſpatium quod priùs ibi erat, corpori
Solis accreſcat, impleaturque materià primi elementi,
à centris K, L) & ſimilibus eò confluente.
LXXVIII.
Quomodo verſus Ecli­
pticam ſe diffundat.
5
10
15

Quin ipſa potiùs ad hoc juvat; cùm enim omnis
motus tendat in lineam rectam, materia maximè
agitata in H exiſtens, magis propendet ad inde egre­
diendum quàm ad remanendum: quò enim ſpatium
in quo verſatur eſt anguſtius, eò magis inflectere
cogitur ſuos otus.
Et idcirco minim mirum eſſe
debet, quòd ſaepe, ad motum alicujus minutiſſimi cor­
poris, alia corpora, per quantumvis magna ſpatia
diffuſa, ſimul moveantur; nec proinde etiam, cur non
tantùm Solis, ſed & Stellarum quam-maxim remota­
rum, actio ad terram uſque in minimo temporis mo­
mento perveniat

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index