Clavius, Christoph, In Sphaeram Ioannis de Sacro Bosco commentarius

Table of contents

< >
[111.] Omnes ſtellæ 12. Tertiæ magnit. 2. Quartæ 6. Quintæ 4.
[112.] IN PLAGA ERGO AVSTRALI STELLÆ omnes 316. Primæ magnitud. 7. Secundæ 18. Tertiæ 60. Quar-tæ 168. Quintæ 53. Sextæ 9. Neb. 1. IN TOTO AVTEM FIRMAMENTO STELLÆ omnes, præter tres in cincinno. 1022. vt ſupra dictum eſt.
[113.] VSVS PRÆCEDENTIS TABVLAE.
[114.] DE STELLARVM DECLINATIONIBVS inueſtigandis.
[115.] DE QVANTITATE STELLARVM.
[116.] Proportiones diametrorum ſtellarum omnium ad diametrum terræ.
[117.] Quoties diameter cuiuſuis ſtellæ diametrum terræ, uel diameter terræ diametrum ſtellæ in ſe contineat.
[118.] Proportiones magnitudinum ftellarum omnium ad magnitudinem terrę.
[119.] Quoties magnitudo cuiuſuis ſtellæ magnitudinem terræ, uel magnitu-do terrę magnitudinem ſtellæ in ſe contineat.
[120.] TERRAM ESSE IMMOBILEM.
[121.] COMMENTARIVS.
[122.] COMMENTARIVS.
[123.] DE AMBITV TERRAE.
[124.] COMMENTARIVS.
[125.] COMMENTARIVS.
[126.] VIÆ AD INVESTIGANDVM AMBITVM TERRÆ commodiores, quàm ea, quæ ab auctore tradita eſt.
[127.] COMMENTARIVS.
[128.] REGVLA, QVA DI AMETER EX CIRCVNFE-rentia, & circumferentia ex diametro inueniatur.
[129.] REGVLAE, QVIBVSET SVPERFICIES MA-ximi circuli in orbe terreno, uel etiam in quacunque ſphæra, & ſuperficies conuexa eiuſdem orbis terreni, uel etiam cuiuſque ſpære, immo, & tota ſoliditas inueniatur.
[130.] DE VARIIS MENSVRIS Mathematicorum.
[131.] VARIÆ SENTENTIÆ AVCTORVM in ambitu terræ præfiniendo.
[132.] DISTANTIÆ COELORVM A TERRA, craſſitudinesq́ue, & Ambitus eorundem.
[133.] DIGRESSIO DE ARENAE NVMERO.
[134.] PRIMI CAPITIS FINIS.
[135.] CAPVT SECVNDVM DE CIRCVLIS, EX QVIBVS SPHAERA materialis componitur, & illa ſupercæleſtis, quæ per iſtam repræſentatur, componi intelligitur.
[136.] COMMENTARIVS.
[138.] II.
[139.] III.
[140.] IIII.
< >
page |< < (107) of 525 > >|
144107Ioan. de Sacro Boſco. cuiuſcunq. figurę ponatur cælum, quamlibet ſtellam ſemper ęquè appropin-
quare terrę, cum ad mot um cæli deſcribat circulum circa terram ab ea æqua-
liter remotum undiq;
? Quod in hac figura manifeſte perſpicitur, in qua cęlum
ponitur angularis figuræ:
Si enim cælum circa terram moueatur, de ſcribet quę
libet ſtella ſuum circulum circa ipſam, nempe ſtella A, circulum exteriorem,
&
ſtella B, circulum interiorem. Quòd ſi cęlum quieſceret, ac ſtellæ per ſeſe
mouerentur, haberet maximum robur, &
uim argumentum, ut in eadem
figura cerni poteſt.
Veruntamen hoc idem
43[Figure 43] argumentũ poterit melius proponi in hũc
modũ.
Si cęlum eſſet planum, uel alterius
cuiuſcunq.
figuræ, quamuis quęlibet ſtella
circa terram propriũ deſcriberet circulũ,
&
idcirco ſemper ęqualiter diſtaret a terra,
tamẽ non omnes ſtellæ fixæ diſtantia æqua
li ab ea recederent, ſed quædã propinquio
res, quædam uero remotiores apparerent;
quemadmodum in ſupra poſita figura ſtel-
la A, conſtituta in angulo cæli maiorẽ hẽt
diſtantiam, quàm ſtella B, non in angulo cę
li collocata;
quod tamen eſt cõtra experiẽ-
tiã.
Præterea, ſi omnes cæli eſſent figuræ la
teratæ, &
non ſphęricæ, non poſſent inferiores cæli deferre planetas, & ſtellas
fixas ab occidente in orientem ex uno ſigno in aliud, niſi detur ſciſſio, penetra
tioq́.
corporum cæleſtium; Quod cum ſit abſurdum, concedendum erit, cęlum
eſſe ſphæricum.
Atque hæc ratio probat quoque, cælum non eſſe ouale, nec
lenticulare, &
c. ut paulo ſupra etiam oſtendimus.
Tametsi autem ſenſus noſter iudicat, & ita communiter dici ſolet a
11Cœlum à
centro ter-
ræ, non au-
tem à quo
uis puncto
in ſuperfi-
cie terræ aſ
ſignato æ-
qualiter di
ſtat, ſi Geo-
metrice lo
quamur,
ſed ſo lum,
quoad ſen-
ſum.
philoſophis, &
Aſtronomis, cælum undiq. æqualiter diſtare a nobis in ſuperfi-
cie terræ exiſtentibus;
ſi tamen diligentius rem introſpiciamus, deprehende-
mus ipſum duntaxat a centro terræ, &
non a quouis puncto in eius ſuperficie
aſſignato æqualiter recedere.
Pars enim orientalis, occidentalis, ſeptentriona-
lis, meridionalis, &
denique omnes partes prope Horizontem remotiores a no
bis ſunt, quàm pars ſupra uerticem noſtrum poſita, &
multo magis remota
erit ea pars cæli, quæ vertici noſtro opponitur.
Cauſa uero huius rei eſt, quia
inter nos &
uerticem capitis interijciuntur duntaxat duo elementa, aer uide
licet, &
ignis: at inter nos, & alias partes cæli iuxta Horizontem, præter hæc
duo elementa, eſt quoque intermedia ſemidiameter terræ:
atque inter nos &
partem cæli uertici noſtro oppoſitam, præter eadem duo elementa, intercepta
eſt tota diameter terrę.
Si igitur Geometrice, & præciſe loqui uelimus, non
æqualiter poſſumus diſtare ab omnibus partibus cæli.
Veruntamen quoniam
ſemidiameter terræ inſenſibilis eſt quantitatis reſpectu diſtantiæ cœli a cẽtro
terræ, non poteſt ſenſibiliter magis diſtare a nobis cælum iuxta Horizontẽ,
quàm iuxta uerticem capitis.
Quemadmodum ſi quis rem aliquam uideret 20.
aut 30. milliarijs diſtantem, ſi propius accederet 6. aut 8. paſſibus eiuſdem ad-
huc quantitatis appareret ipſi eadem res, &
non maior, neq; minor, quantum
ad ſenſum, eo quòd tam pauci paſſus inſenſibilem fere habent proportionem
ad 30000.
paſſum, cum tamen proportio hæc maior ſit, quàm proportio ſemi-
diametri terræ ad diſtantiam fitmamenti, quæ ſecundum Alphraganum, ut

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index