Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

List of thumbnails

< >
101
101
102
102
103
103
104
104
105
105
106
106
107
107
108
108
109
109
110
110
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="146" xlink:href="009/01/146.jpg"/>
            <p type="main">
              <s id="s.002530">
                <arrow.to.target n="marg226"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.002531">
                <margin.target id="marg226"/>
              235</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002532">Tex. 46.
                <emph type="italics"/>
              (Errantium verò ſtellarum
                <expan abbr="vniuſcuiuſq;">vniuſcuiuſque</expan>
              in quatuor ſphæris, quarum
                <lb/>
              primam quidem, & ſecundam eandem illis eſſe: etenim, quæ fixarum eſt eam illam
                <lb/>
              eſſe, quæ omnes fert: at eam, quæ ſub ipſa ordinata eſt, ac quæ ſecundum Zodiacum
                <lb/>
              lationem habet, communem omnibus eſſe. </s>
              <s id="s.002533">Tertiæ verò omnium polos in eo, quod
                <lb/>
              per medium Zodiacum eſt. </s>
              <s id="s.002534">Quartæ autem lationem ſecundum eum, qui obliquatus
                <lb/>
              ad medium eius eſt; eſſe verò tertiæ ſphæræ polos aliarum quidem proprios, Veneris
                <lb/>
              autem, & Mercurij eoſdem)
                <emph.end type="italics"/>
              pergit tradere theoriam reliquorum errantium
                <lb/>
                <expan abbr="quinq;">quinque</expan>
              ſyderum, ſecundum mentem Eudoxi, qui propriè Planetæ dicuntur:
                <lb/>
              Sol autem, & Luna hoc nomine non eſt complexus, eo quod ipſa mereantur
                <lb/>
              potius duo mundi luminaria appellari, quàm cum cęteris ſtellis in ordinem
                <lb/>
              redigi. </s>
              <s id="s.002535">Reliquis igitur
                <expan abbr="quinq;">quinque</expan>
              erronibus ſingulis quatuor ſphæris attribue­
                <lb/>
              bat, quarum prima, & ſecunda eodem modo ſe habebant, ac in Sole, & Lu­
                <lb/>
              na, etenim octaua ſphæra, ſeu firmamentum, quod affixa ſibi ſydera differt
                <lb/>
              communicabat, ſecundum ipſum reliquis inferioribus ſphæris motum ſuum
                <lb/>
              peculiarem, videlicet diurnum, quo ab oriente in occidentem tota cęli ma­
                <lb/>
              china conuertebatur. </s>
              <s id="s.002536">fecundam eam facit, quæ Planetas omnes ſecundum
                <lb/>
              Zodiaci longitudinem ab occidente in
                <expan abbr="oriẽtem">orientem</expan>
              vehebat, quæ pariter eodem
                <lb/>
              modo ſe habet in ſingulis. </s>
              <s id="s.002537">Tertiam verò eam confinxit, cuius poli eſſent in
                <lb/>
              eclyptica, in quibus cita, ab eclyptica vltrò,
                <expan abbr="citroq́">citroque</expan>
              ; dilataretur. </s>
              <s id="s.002538">Quartam
                <lb/>
              demum poſuit, quæ tertiam bifariam ſecaret,
                <expan abbr="eamq́">eamque</expan>
              ; tali motu cieret, ne ab
                <lb/>
              eclyptica plus iuſto verſus mundi polos exorbitaret. </s>
              <s id="s.002539">porrò in reliquis vo­
                <lb/>
              luit polos tertij orbis eſſe peculiares, Veneri autem, & Mercurio eoſdem
                <lb/>
              eſſe, ideſt eſſe in eadem linea. </s>
              <s id="s.002540">Ex mente igitur Eudoxi cœleſtes orbes in
                <lb/>
              vniuerſum 27. numerantur, in Sole ſimul, ac Luna 6. in reliquis quinque er­
                <lb/>
              rantibus 20.
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              octauæ ſphæræ 1. Non me later, has Eudoxi poſitiones,
                <lb/>
              ob ratas poſteriorum aſtronomorum obſeruationes non ſubſiſtere. </s>
              <s id="s.002541">at verò
                <lb/>
              hic non ipſius placita, ſed præcipuè textus intelligentiam perſequor.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002542">
                <arrow.to.target n="marg227"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.002543">
                <margin.target id="marg227"/>
              236</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002544">Tex. 47.
                <emph type="italics"/>
              (At Calippus ſitum quidem ſphærarum eundem Eudoxo ponebat, hoc
                <lb/>
              eſt diſtantiarum ordinem. </s>
              <s id="s.002545">pluralitatem autem ſtellæ quidem Iouis, ac Saturni ean­
                <lb/>
              dem illi attribuebat. </s>
              <s id="s.002546">Solis verò, & Lunæ duas adhuc putabat ſphæras addendas
                <lb/>
              eſſe, ſi quis eorum, quæ ſenſibiliter apparent, cauſas aſſignare debeat. </s>
              <s id="s.002547">Cæteris ve­
                <lb/>
              rò errantium vnicuique vnam. </s>
              <s id="s.002548">neceſſe verò eſſe, ſi debent omnes ſimul poſitæ, quæ
                <lb/>
              apparent reddere, ſecundam
                <expan abbr="vnamquamq;">vnamquamque</expan>
              errantium alteras ſphæras vna paucio­
                <lb/>
              res eſſe, quæ reuoluant, & ad idem poſitione ſemper primam eius astri ſphæram,
                <lb/>
              quod inferius ordinatum eſt, conſtituant. </s>
              <s id="s.002549">hoc enim modo ſolùm contingit errantium
                <lb/>
              lationem omnia facere. </s>
              <s id="s.002550">Cùm igitur, in quibus ipſa quidem feruntur ſphæris, hæ
                <lb/>
              quidem octo, bæ verò
                <expan abbr="vigintiquinq;">vigintiquinque</expan>
              ſint. </s>
              <s id="s.002551">horum ſane non oportet illas ſolas reuo­
                <lb/>
              lui, in quibus fertur, quod infimè ordinatum eſt. </s>
              <s id="s.002552">quæ quidem duarum ſphærarum
                <lb/>
              primas reuoluant, ſex erunt. </s>
              <s id="s.002553">quæ verò poſteriorum quatuor, ſexdecim. </s>
              <s id="s.002554">cunctarum
                <lb/>
              verò numerus, tùm earum quæ ferunt, tùm quæ reuoluunt eas, quinquaginta quin­
                <lb/>
              que. </s>
              <s id="s.002555">quòd ſi Lunæ, & Soli, non addat aliquis quos diximus motus, omnes ſphæræ
                <lb/>
              erunt ſeptem, & quadraginta. </s>
              <s id="s.002556">pluralitas
                <expan abbr="itaq;">itaque</expan>
              ſphærarum tanta ſit)
                <emph.end type="italics"/>
              textum hunc
                <lb/>
              per paraphraſim ſic explico; Calippus igitur eundem quidem ordinem, at­
                <lb/>
              que diſtantiam ſphærarum cum Eudoxo ponebat:
                <expan abbr="eandemq́">eandemque</expan>
              ; pluralitatem
                <lb/>
              orbium mouentium Saturnum, ac Iouem; quatuor
                <expan abbr="nimirũ">nimirum</expan>
                <expan abbr="vnicuiq;">vnicuique</expan>
              eorum.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.002557">ſed putabat ſoli duas addendas, ac Lunæ ſimiliter, ſi quis eorum
                <expan abbr="apparẽtias">apparentias</expan>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>