Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002557
">
<
pb
pagenum
="
147
"
xlink:href
="
009/01/147.jpg
"/>
ſaluare vellet. </
s
>
<
s
id
="
s.002558
">cæteris verò errantium, Marti, Veneri, & Mercurio
<
expan
abbr
="
vnicuiq;
">vnicuique</
expan
>
<
lb
/>
vnam. </
s
>
<
s
id
="
s.002559
">neceſſe præterea exiſtimabat eſſe, vt prædictæ omnes ſphæræ ſimul
<
lb
/>
apparentias omnes excuſarent, addendas eſſe alias ſingulis planetis toti
<
lb
/>
dem ſphæras vna minus, quas Reuoluentes appellabat; ita vt qui quatuor
<
lb
/>
Mouentes ſphæras habuiſſet, tribus præterea reuoluentibus opus haberet:
<
lb
/>
quæ ſphæræ reuoluentes id præſtabant, vt quaſi priores Mouentes ita in of
<
lb
/>
ficio continerent, vt priori poſitioni aſtrum, quod interiori orbi affigebur
<
lb
/>
ſuo tempore reſtituerent, vt Alexander exponit. </
s
>
<
s
id
="
s.002560
">hoc enim ſolummodo poſ
<
lb
/>
ſibile putabat omnes errantium lationes nos imitari poſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.002561
">Cum igitur mo
<
lb
/>
uentes ſphæræ illæ quidem Saturni, ac Iouis ſint octo; reliquorum verò vi
<
lb
/>
gintiquinque, nam reliqui Planetæ
<
expan
abbr
="
quinq;
">quinque</
expan
>
ſinguli ſphæras
<
expan
abbr
="
quinq;
">quinque</
expan
>
mouentes
<
lb
/>
habent, quæ omnes ſimul numerum
<
expan
abbr
="
vigintiquinq;
">vigintiquinque</
expan
>
explent: quarum omnium
<
lb
/>
ſolæ inferiores, quibus aſtrum affixum volebat, non indigebant reuoluente,
<
lb
/>
ſequitur duorum ſuperiorum Saturni, & Iouis, quorum octo erant mouen
<
lb
/>
tes, ſex debere eſſe reuoluentes. </
s
>
<
s
id
="
s.002562
">Inferiorum verò quatuor planetarum re
<
lb
/>
uoluentes erunt ſexdecim: ſed hoc loco Ariſt. memoria fallit, deberet enim
<
lb
/>
dicere, reliquorum
<
expan
abbr
="
quinq;
">quinque</
expan
>
planetarum reuoluentes erunt vigintì, ſunt enim
<
lb
/>
planetæ ſeptem, quorum Saturno, ac Ioui ſupremis ſex reuoluentes attri
<
lb
/>
buit habita ratione ſphærarum mouentium; reliquis igitur
<
expan
abbr
="
quinq;
">quinque</
expan
>
planetis
<
lb
/>
habita ratione ſuorum orbium mouentium, 25. cum ſinguli habeant
<
expan
abbr
="
quinq;
">quinque</
expan
>
<
lb
/>
mouentes, habebunt ex præſcripto Calippi ſinguli 4. reuoluentes; ac pro
<
lb
/>
inde 20. in vniuerſum erunt reuoluentes. </
s
>
<
s
id
="
s.002563
">Omnium igitur ſphærarum tam
<
lb
/>
mouentium, quàm reuoluentium ſummam ait, ſed perperam, eſſe quinqua
<
lb
/>
ginta quinque; cum enim mouentes Saturni, & Iouis ſint 8. reliquorum au
<
lb
/>
tem 25. reuoluentes verò Saturni, & Iouis ſint 6. reliquorum autem, vt ip
<
lb
/>
ſe memoria falſus ponit, ſexdecim, conflant quidem ſummam prædictam,
<
lb
/>
ſed illi in memoria reuocandus eſt, planeta ille, quem oblitus eſt, cuius ſunt
<
lb
/>
quatuor reuoluentes, qui prioribus additi ſphærarum errantium numerum
<
lb
/>
quinquaginta nouem conſtituent: quibus etiam addenda eſt octaua ſphæra,
<
lb
/>
ſeu firmamentum, quod inerrantium ſedes eſt, non enim ſolum errantium,
<
lb
/>
ſed omnium cœleſtium orbium numerum inueſtigare volebat,
<
expan
abbr
="
ſicq́
">ſicque</
expan
>
; eſſent
<
lb
/>
omnes ſecundum Calippum ſphęræ ſexaginta. </
s
>
<
s
id
="
s.002564
">Quod ſi Lunæ, & Soli non ad
<
lb
/>
dantur ſingulis duo mouentes, vt facit Calippus,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
conſequenter quatuor
<
lb
/>
illis debiti reuoluentes non erunt omnes, 55. verùm, detractis octo prædi
<
lb
/>
ctis, erunt tantum 47. ſeu vt melius loquatur non erunt in vniuerſum, 60. ſed
<
lb
/>
52. tantum. </
s
>
<
s
id
="
s.002565
">Hactenus de numero cœlorum.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002566
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Decimotertio Metaphyſicæ.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002567
">
<
arrow.to.target
n
="
marg228
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002568
">
<
margin.target
id
="
marg228
"/>
237</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002569
">Svmma 1. cap. 3.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Qui dicunt Mathematicas ſcientias nihil de bono, vel
<
lb
/>
pulchro dicere, falſum dicunt. </
s
>
<
s
id
="
s.002570
">dicunt. </
s
>
<
s
id
="
s.002571
">n. </
s
>
<
s
id
="
s.002572
">& maximè
<
expan
abbr
="
oſtẽdunt
">oſtendunt</
expan
>
. </
s
>
<
s
id
="
s.002573
">nam & ſi non
<
lb
/>
nominant, quia tamen opera, & rationes ostendunt, non ne dicunt de eis?
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002574
">pulchra
<
expan
abbr
="
namq;
">namque</
expan
>
maximè ſpecies ſunt, ordo, commenſuratio, & definitŭ, quæ
<
lb
/>
maximè à Mathematicis ſcientijs oſtenduntur, &c.)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
placuit hæc in Mathemati
<
lb
/>
carum commendationem, ac defenſionem apponere, cum non deſint hac
<
lb
/>
noſtra tempeſtate ageometreti complures, qui eas libenter ſugillare ſolent.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>