Si pondus A; ſit BCD
orbiculus trochleæ pon
deri A alligate, cuius cen
trum E; funis deinde FB
CDG circa orbiculum
voluatur, qui religetur in
F; ſitq; potentia in G ſu
ſtinens pondus A. dico
potentiam in G ſubdu
plam eſſe ponderis A. ſint
funes FB GD puncti E
horizonti perpendicula
res, qui inter ſe ſe æqui
diſtantes erunt; tangantq;
funes FB GD circulum
BCD in BD punctis.
connectatur BD; erit BD
per centrum E ducta,
138[Figure 138]
ipſiuſ〈qué〉 centri horizonti æquidiſtans. Cùm autem potén
tia in G trochlea pondus A ſuſtinere debeat, funem ex altero ex
tremo religatum eſſe oportet, puta in F; ita vt F æqualiter ſaltem
potentiæ in G reſiſtat, alioquin potentia in G nullatenus pondus
ſuſtinere poſſet. Et quoniam potentia fune ſuſtinet orbiculum,
qui reliquam trochleæ partem, cui appenſum eſt pondus, ſuſtinet
axiculo; grauitabit hæc trochleæ pars in axiculo, hoc eſt in centro
E. quare pondus A in eodem quoq; centro E ponderabit, ac ſi
in E eſſet appenſum. poſita igitur potentia, quæ in G, vbi D
(idem enim prorſus eſt) erit BD tanquam vectis, cuius fulci
mentum erit B, pondus in E appenſum, & potentia in D. con
uenienter enim fulcimenti rationem ipſum B ſubire poteſt, exi
ſtente fune FB immobili. cæterum hoc poſterius magis eluceſcet.
Quoniam autem potentia ad pondus eandem habet proportio
nem, quàm BE ad BD; & BE in ſubdupla eſt proportione
ad BD: potentia igitur in G ponderis A ſubdupla erit. quod de
monſtrare oportebat.
orbiculus trochleæ pon
deri A alligate, cuius cen
trum E; funis deinde FB
CDG circa orbiculum
voluatur, qui religetur in
F; ſitq; potentia in G ſu
ſtinens pondus A. dico
potentiam in G ſubdu
plam eſſe ponderis A. ſint
funes FB GD puncti E
horizonti perpendicula
res, qui inter ſe ſe æqui
diſtantes erunt; tangantq;
funes FB GD circulum
BCD in BD punctis.
connectatur BD; erit BD
per centrum E ducta,
138[Figure 138]ipſiuſ〈qué〉 centri horizonti æquidiſtans. Cùm autem potén
tia in G trochlea pondus A ſuſtinere debeat, funem ex altero ex
tremo religatum eſſe oportet, puta in F; ita vt F æqualiter ſaltem
potentiæ in G reſiſtat, alioquin potentia in G nullatenus pondus
ſuſtinere poſſet. Et quoniam potentia fune ſuſtinet orbiculum,
qui reliquam trochleæ partem, cui appenſum eſt pondus, ſuſtinet
axiculo; grauitabit hæc trochleæ pars in axiculo, hoc eſt in centro
E. quare pondus A in eodem quoq; centro E ponderabit, ac ſi
in E eſſet appenſum. poſita igitur potentia, quæ in G, vbi D
(idem enim prorſus eſt) erit BD tanquam vectis, cuius fulci
mentum erit B, pondus in E appenſum, & potentia in D. con
uenienter enim fulcimenti rationem ipſum B ſubire poteſt, exi
ſtente fune FB immobili. cæterum hoc poſterius magis eluceſcet.
Quoniam autem potentia ad pondus eandem habet proportio
nem, quàm BE ad BD; & BE in ſubdupla eſt proportione
ad BD: potentia igitur in G ponderis A ſubdupla erit. quod de
monſtrare oportebat.