1unâ ex parte in ſubtiliorem Solis materiam demerſis,
magna copia novae materiae aliâ ex parte ipſis accedit
&sadhaeret.
magna copia novae materiae aliâ ex parte ipſis accedit
&sadhaeret.
XCVIII.
Quomodo maculae in
faculas vertantur,
vel contrà.
Quomodo maculae in
faculas vertantur,
vel contrà.
20
25
30
Cùm autem iſtae maculae diſſolvuntur, noii abeunt
in minutias planè ſimiles iis ex quibus confla
tae: ſed partim in tenuiores, ac ſimul ſolidiores, ſive
figuras minùs anguloſas habentes; quo nomine ad
motum ſunt aptiores, & ideò facile per meatus, qui
ſunt inter globulos coeli circumjacentis, verſus alios
vortices tendunt; partim in tenuiſſimas, quae alia
rum angulis eraſae, vel in puriſſimam Solis ſubſtantiam
convertuntur, vel abeunt etiam verſùs coelum; partim
denique in craſſiores, quae ex pluribus ſtriatis, aliiſve
ſimul junctis compoſita, verſùs coelum expelluntur,
ubi, cùm ſint nimis magnae ad tranſeundum per
anguſtos meatus, quos globuli ſecundi elementi circa
ſe relinquunt, ipſa etiam globulorum iſtorum loca
ſubingrediuntur, & quia figuras habent valde irregu
lares & ramoſas, non tam facilèac illi globuli moveri
poſſunt.
XCIX.
In quales particulas
maculae diſſovantur.
In quales particulas
maculae diſſovantur.
5
10
15
20
Sed ſibi mutuò nonnihil adhaerentes, componunt
ibi magnam quandam molem, rariffimam, & ari (ſive
potius aetheri) terrae circumſuſo non abſimilem, quae
à Sole circumquaque fortè uſque ad ſphaeram Mer
curii vel etiam ultra illani, ſe extendit. Nec
aether iſte in immenſum creſcere poteſt, etiamſi novae
ſemper particu1ae ex macularum diſſolutione ipſi acce
dant, quia globulorum ſecundi elementi per illud
&, circa illud continua agitatio ſacilb poteſt totidem
alias diltolvere, ac rurſus in materiam primi
convertere. uippe omnes Solis aliorumque ſiderum