Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002690
">
<
pb
pagenum
="
157
"
xlink:href
="
009/01/157.jpg
"/>
ad D, remanet vltra priorem Directionis lineam; & quia pondus non am
<
lb
/>
plius illi æ que ponderat, grauitabit, & quia libra cùm affixa ſit ad A, nequit
<
lb
/>
deorſum recta tendere, circumferretur circa A, trahente ipſam grauitatis
<
lb
/>
centro, cum nihil obſit, donec iterum perpendiculum A D G, priori ſitui
<
lb
/>
A D M, congruat: hac enim ratione centrum grauitatis, quantum poteſt,
<
lb
/>
iuxta naturam ſuam deſcendet,
<
expan
abbr
="
libraq́
">libraque</
expan
>
; ad priſtinum æquilibrij B C, ſitum
<
lb
/>
reſtituetur. </
s
>
<
s
id
="
s.002691
">Si autem deorſum fuerit ſpartum in ſecunda figura textus, im
<
lb
/>
poſito pondere contrarium accidit, quia maior pars libræ, & in qua cen
<
lb
/>
trum grauitatis eſt, in tali motu deſcendit: altera autem pars minor, ac læ
<
lb
/>
uior ſurſum tollitur. </
s
>
<
s
id
="
s.002692
">& quia graue natura ſua nequit aſcendere, propterea
<
lb
/>
ablato pondere non reuertitur ad æquilibrium B C, cum centrum grauita
<
lb
/>
tis aſcendere ne queat, quod tunc oporteret.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002693
">Sit libra N G, in ſecunda figura, cuius perpendiculum,
<
expan
abbr
="
ſimulq́
">ſimulque</
expan
>
; directio
<
lb
/>
nis linea ſit K L M, quæ libram in prima poſitione diuidit bifariam; impoſi
<
lb
/>
to autem onere in N. N, trahetur ad O, & G, ad R, & K L, vbi K P. quare
<
lb
/>
maior eſt O L, in quo
<
expan
abbr
="
centrũ
">centrum</
expan
>
grauitatis, & propterea grauior quàm ſit L R:
<
lb
/>
ſuperat enim O L, ipſam L R, exceſſu duplæ P L, quod facilè apparet ſi po
<
lb
/>
natur tota O R, 10. & dimidia O P, & O R, 5. & P L, ponatur 2. erit enim
<
lb
/>
tunc O L, 7. & L R, 3. quæ hanc ſuperat 4. duplo ſcilicet ipſius P L, 2. qua
<
lb
/>
re neſcio cur Ariſt. dicat, ipſam O L, ſuperare ipſam L R, ſolùm quantitate
<
lb
/>
P L. </
s
>
<
s
id
="
s.002694
">Quapropter etiam ſi onus auferatur, neceſſe eſt ibi libram manere,
<
lb
/>
quia maior, & grauior ipſius pars deorſum eſt, nec poteſt natura ſua læui
<
lb
/>
tare, vel aſcendere, vt oporteret, ſi ad priſtinum ſitum N G, reſtitui debe
<
lb
/>
ret. </
s
>
<
s
id
="
s.002695
">remanebit igitur in O R.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002696
">Ex his, quæſtionis ſolutionem, textus explicationem, ac reſtitutio
<
lb
/>
nem habeto.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002697
">Aduertendum quoad ſecundam libram, ne ſimul cum 10. Baptiſta Bene
<
lb
/>
dicto in libro ſpeculationum immeritò Ariſt. erroris arguamus: ipſe enim,
<
lb
/>
quia libram hanc non agnouit, auſus eſt affirmare, Ariſtot. hoc loco falſum
<
lb
/>
prorſus dixiſſe, cum dixit libram ſparto infimè collocato, non redire ad
<
lb
/>
priſtinam poſitionem.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002698
">
<
emph
type
="
italics
"/>
QVÆSTIO TERTIA
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002699
">
<
emph
type
="
italics
"/>
De Vecte.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002700
">
<
arrow.to.target
n
="
marg234
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002701
">
<
margin.target
id
="
marg234
"/>
244</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002702
">Cvm textus tam græci, quàm latini mendis ſcateant,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
hi textus
<
lb
/>
maioris ſint momenti, eos per paraphraſim explicabo, in qua ta
<
lb
/>
men totus textus continebitur,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
emendabitur. </
s
>
<
s
id
="
s.002703
">Cur exiguæ
<
lb
/>
vires (quemadmodum à principio dictum eſt) adhibito vecte, ma
<
lb
/>
iora mouent pondera, quam
<
expan
abbr
="
abſq;
">abſque</
expan
>
vecte? </
s
>
<
s
id
="
s.002704
">contrarium enim videtur debere
<
lb
/>
fieri, nam mouenti additur grauitas vectis, & ideò pondus augetur, ergò
<
lb
/>
difficilius ipſum cum vecte, quàm ſine eo mouere deberet.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002705
">Vectis porrò eſt inſtrumentum oblongum, quo ad ſubleuandum graue
<
lb
/>
quodpiam vtuntur opifices, quod innititur cuidam fulcimento, quod græcè
<
lb
/>
hypomoclion dicitur: hypomoclion autem oneri leuando, quantum fieri </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>