Descartes, René
,
Renati Des-Cartes principia philosophiae
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
[out of range]
>
page
|<
<
of 334
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
15
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg102
"/>
<
lb
/>
infinita, ejus media pars eſſet etiam infinita; vel an
<
lb
/>
numerus infinitus ſit par anve impar, & talia: quia de
<
lb
/>
iis nulli videntur debere cogitare, niſi qui mentem
<
lb
/>
ſuam infinitam eſſe arbitrantur. </
s
>
<
s
>Nos autem illa omnia,
<
lb
/>
in quibus ſub aliquâ conſideratione nullum finem po
<
lb
/>
terimus invenire, non quidem affirmabimus eſſe in
<
lb
/>
finita, ſed ut indefinita a ſpectabimus. </
s
>
<
s
>Ita, quia non
<
lb
/>
poſſumus imaginari extenſionem tam magnam, quin
<
lb
/>
intelligamus adhuc majorem eſſe poſſe, dicemus ma
<
lb
/>
gnitudinem rerum poſſibilium eſſe indefinitam. </
s
>
<
s
>Et quia
<
lb
/>
non poteſt dividi aliquod corpus in tot partes, quin
<
lb
/>
ſingulae adhuc ex his partibus diviſibiles intelligantur,
<
lb
/>
putabimus quantitatem eſſe indefinitè diviſibilem. </
s
>
<
s
>Et
<
lb
/>
quia non poteſt fingi tantus ſtellarum numerus, quin
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg103
"/>
plures adhuc à Deo creari potuiſſe credamus, illarum
<
lb
/>
etiam numerum indefinitum ſupponemus; atque ita de reliquis. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg100
"/>
XXV.
<
lb
/>
Nunquam diſputandum
<
lb
/>
eſſe de infinito, ſed
<
lb
/>
tantùm ea in quibus
<
lb
/>
nullos fines, adver
<
lb
/>
timus, qualia ſunt
<
lb
/>
extensio mundi, di
<
lb
/>
viſibilitas partium</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg101
"/>
30</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg102
"/>
materiae, numerus
<
lb
/>
ſtellarum, & c., pro
<
lb
/>
indefinitis habenda. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg103
"/>
15</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
arrow.to.target
n
="
marg104
"/>
<
lb
/>
Haecque indefinita dicemus potiùs quàm infinita:
<
lb
/>
tum ut nomen infiniti ſoli Deo reſervemus, quia in eo
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg105
"/>
ſolo omni ex parte, non modò nullos limites agnoſci
<
lb
/>
mus, ſed etiam poſitive nullos eſſe intelligimus; tum
<
lb
/>
etiam, quia non eodem modo poſitivè intelligimus
<
lb
/>
alias res aliquâ ex parte limitibus carere, ſed nega
<
lb
/>
tivè tantùm earum limites, ſi quos habeant, inveniri
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg106
"/>
à nobis non poſſe confitemur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg104
"/>
XXVII.
<
lb
/>
Quae differentia ſit in
<
lb
/>
inter indefinitum & in
<
lb
/>
finitum. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg105
"/>
20</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg106
"/>
25</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
arrow.to.target
n
="
marg107
"/>
<
lb
/>
Ita denique nullas unquam rationes, circa res natu
<
lb
/>
rales, à fine quem Deus aut natura in iis faciendis ſibi
<
lb
/>
propoſuit, deſumemus: quia non tantum nobis debe
<
lb
/>
mus arrogare, ut ejus conſiliorum participes eſſe pu
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg108
"/>
temus. </
s
>
<
s
>Sed ipſum ut cauſam efficientem rerum </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>