1
infinita, ejus media pars eſſet etiam infinita; vel an
numerus infinitus ſit par anve impar, & talia: quia de
iis nulli videntur debere cogitare, niſi qui mentem
ſuam infinitam eſſe arbitrantur. Nos autem illa omnia,
in quibus ſub aliquâ conſideratione nullum finem po
terimus invenire, non quidem affirmabimus eſſe in
finita, ſed ut indefinita a ſpectabimus. Ita, quia non
poſſumus imaginari extenſionem tam magnam, quin
intelligamus adhuc majorem eſſe poſſe, dicemus ma
gnitudinem rerum poſſibilium eſſe indefinitam. Et quia
non poteſt dividi aliquod corpus in tot partes, quin
ſingulae adhuc ex his partibus diviſibiles intelligantur,
putabimus quantitatem eſſe indefinitè diviſibilem. Et
quia non poteſt fingi tantus ſtellarum numerus, quin
plures adhuc à Deo creari potuiſſe credamus, illarum
etiam numerum indefinitum ſupponemus; atque ita de reliquis.
infinita, ejus media pars eſſet etiam infinita; vel an
numerus infinitus ſit par anve impar, & talia: quia de
iis nulli videntur debere cogitare, niſi qui mentem
ſuam infinitam eſſe arbitrantur. Nos autem illa omnia,
in quibus ſub aliquâ conſideratione nullum finem po
terimus invenire, non quidem affirmabimus eſſe in
finita, ſed ut indefinita a ſpectabimus. Ita, quia non
poſſumus imaginari extenſionem tam magnam, quin
intelligamus adhuc majorem eſſe poſſe, dicemus ma
gnitudinem rerum poſſibilium eſſe indefinitam. Et quia
non poteſt dividi aliquod corpus in tot partes, quin
ſingulae adhuc ex his partibus diviſibiles intelligantur,
putabimus quantitatem eſſe indefinitè diviſibilem. Et
quia non poteſt fingi tantus ſtellarum numerus, quin
plures adhuc à Deo creari potuiſſe credamus, illarum
etiam numerum indefinitum ſupponemus; atque ita de reliquis.
XXV.
Nunquam diſputandum
eſſe de infinito, ſed
tantùm ea in quibus
nullos fines, adver
timus, qualia ſunt
extensio mundi, di
viſibilitas partium
Nunquam diſputandum
eſſe de infinito, ſed
tantùm ea in quibus
nullos fines, adver
timus, qualia ſunt
extensio mundi, di
viſibilitas partium
30
materiae, numerus
ſtellarum, & c., pro
indefinitis habenda.
ſtellarum, & c., pro
indefinitis habenda.
15
Haecque indefinita dicemus potiùs quàm infinita:
tum ut nomen infiniti ſoli Deo reſervemus, quia in eo
ſolo omni ex parte, non modò nullos limites agnoſci
mus, ſed etiam poſitive nullos eſſe intelligimus; tum
etiam, quia non eodem modo poſitivè intelligimus
alias res aliquâ ex parte limitibus carere, ſed nega
tivè tantùm earum limites, ſi quos habeant, inveniri
à nobis non poſſe confitemur.
XXVII.
Quae differentia ſit in
inter indefinitum & in
finitum.
Quae differentia ſit in
inter indefinitum & in
finitum.
20
25
Ita denique nullas unquam rationes, circa res natu
rales, à fine quem Deus aut natura in iis faciendis ſibi
propoſuit, deſumemus: quia non tantum nobis debe
mus arrogare, ut ejus conſiliorum participes eſſe pu
temus. Sed ipſum ut cauſam efficientem rerum