Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003114
">
<
pb
pagenum
="
184
"
xlink:href
="
009/01/184.jpg
"/>
ſtris ſtateris æquipondium totam haſtam percurrere; in illis verò manentè
<
lb
/>
æquipondio trutinam quodammodo per haſtam moueri.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003115
">His præmiſſis ad textus paraphraſim veniamus.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003116
">Cur ſtatera, qua carnes ponderantur, paruo appendiculo magna truti
<
lb
/>
nat onera, cum alioquin tota ſtatera nihil aliud ſit, quàm dimidiata libra,
<
lb
/>
vbi enim onus mercis imponitur vna lanx pendet, quam vnicam ſtatera ha
<
lb
/>
bet; in altera autem parte, vbi libra habet alteram lancem, ſtatera nullam
<
lb
/>
habet, ſed ſola ſine lance eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003117
">Cauſa igitur eſt, quia ſtatera ſimul, & libra eſt,
<
lb
/>
& vectis. </
s
>
<
s
id
="
s.003118
">libra eſt, quia ſpartorum, ſiue trutinarum quælibet fit veluti cen
<
lb
/>
trum libræ,
<
expan
abbr
="
inq́
">inque</
expan
>
; altera parte eſt lanx; in altera verò loco lancis ipſum æqui
<
lb
/>
pondium, quod libræ incumbit,
<
expan
abbr
="
fungiturq́
">fungiturque</
expan
>
; vice alterius lancis, cui ſit onus
<
lb
/>
impoſitum; manifeſtum enim eſt, quod æquipondium ſtateræ tantumdem
<
lb
/>
trahit oneris, quantum eſt illud, quod in altera lance eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003119
">eapropter ſtatera
<
lb
/>
quodammodo tot libras in ſe continet, quot trutinas: quarum vna quæque
<
lb
/>
cum ſit intra appendiculum, & lancem, apta eſt eſſe medium, ſeu centrum
<
lb
/>
ſtateræ,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
adeo etiam libræ; quæ vnam quidem lancem habeat ex vna
<
lb
/>
parte, ex altera verò pro lance æquipondium. </
s
>
<
s
id
="
s.003120
">ſtatera verò dicitur, quate
<
lb
/>
nus ex vna parte habet non lancem, ſed perpendiculum. </
s
>
<
s
id
="
s.003121
">ſed hoc nihil eſt
<
lb
/>
aliud quàm eſſe plures in vna libras; Cur autem ſparta, quæ lanci, ſiue ap
<
lb
/>
penſo oneri proximiora ſunt, maiora ſubleuent onera, cauſa eſt vectis natu
<
lb
/>
ra, quæ ſtateræ ineſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003122
">eſt enim ſtatera vectis, quamuis quodammodo inuer
<
lb
/>
ſus, eſt enim ipſius fulcimentum trutina ipſa ſupernè collocata, pondus ve
<
lb
/>
rò leuandum eſt ipſa merx, potentia verò appendiculum. </
s
>
<
s
id
="
s.003123
">quantò autem pro
<
lb
/>
ductior fuerit pars vectis à fulcimento ad potentiam, tanto facilius poten
<
lb
/>
tia mouet, vt in præſentia accidit. </
s
>
<
s
id
="
s.003124
">mouet autem
<
expan
abbr
="
vſq;
">vſque</
expan
>
ad æquilibrium;
<
expan
abbr
="
hocq́
">hocque</
expan
>
;
<
lb
/>
modo pars illa productior ſtateræ, quæ vergit ad æquipondium, facit, vt
<
lb
/>
onus ſtateræ impoſitum facilè trutinetur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.003125
">
<
emph
type
="
italics
"/>
QVÆSTIO XXI.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.003126
">
<
emph
type
="
italics
"/>
De Dentiforcipe.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003127
">
<
arrow.to.target
n
="
marg250
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003128
">
<
margin.target
id
="
marg250
"/>
260</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003129
">Cvr Medici facilius dentes extrahunt dentiforcipis onere adiecto,
<
lb
/>
quàm ſi ſola manu vtantur? </
s
>
<
s
id
="
s.003130
">fortè, quia ex manu facilius dens ela
<
lb
/>
bitur propter ſui ipſius lubricitatem, quàm ex forcipe. </
s
>
<
s
id
="
s.003131
">Vel etiam,
<
lb
/>
quia digiti propter carnis mollitiem cedentem nequeunt dentem
<
lb
/>
firmiter circumplecti; ferrum verò, cum vndique durum æque ſit, nec ce
<
lb
/>
dens, melius dentem comprehendit. </
s
>
<
s
id
="
s.003132
">Aut tandem, quia forceps hæc duos
<
lb
/>
in ſe continet contrarios vectes; quorum, vnum tantum eſt hypomoclion,
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.009.01.184.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/184/1.jpg
"
number
="
109
"/>
<
lb
/>
eorum ſcilicet connexio; Virtute igitur
<
lb
/>
vectis arctius dentem perſtringunt,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
<
lb
/>
adeò obtinent,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
hinc etiam facilius
<
lb
/>
commouent. </
s
>
<
s
id
="
s.003133
">ſit dentiforcipis figura, ex
<
lb
/>
poſita, cuius alterum extremum, vbi ſunt
<
lb
/>
A, B, eſt illud, quod binis ſemicirculis
<
lb
/>
concurrentibus dentem arctè
<
expan
abbr
="
cõſtringit
">conſtringit</
expan
>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>