PROPOSITIO XVII.
Si vtriſq; duarum trochlearum ſingulis orbicu
lis, quarum vna ſupernè à potentia ſuſtineatur,
altera verò infernè, ibiq; affixa, conſtituta fue
rit, funis circumducatur; altero eius extremo ſu
periori trochleæ religato, alteri verò pondere
appenſo; tripla erit ponderis potentia.
lis, quarum vna ſupernè à potentia ſuſtineatur,
altera verò infernè, ibiq; affixa, conſtituta fue
rit, funis circumducatur; altero eius extremo ſu
periori trochleæ religato, alteri verò pondere
appenſo; tripla erit ponderis potentia.
Sit orbiculus, cuius centrum A, tro
chleæ infernè affixæ; & ſit funis BCD
EFG non ſolum huic orbiculo circumuo
lutus, verùm etiam orbiculo trochleæ ſu
perioris, cuius centrum k; ſitq; funis in
B ſuperiori trochleæ religatus; & in G ſit ap
penſum pondus H; potentiaq; in L ſuſti
neat pondus H. dico potentiam in L tri
plam eſſe ponderis H. ſi enim duæ eſſent
potentiæ pondus H sustinentes, vna in
K, altera in B, erunt vtræq; ſimul triplæ
ponderis H potentia enim in k dupla eſt
ponderis H, & potentia in B ipſi ponderi
æqualis. & quoniam ſola potentia in L
vtriſq; ſcilicet potentiæ in KB eſt æqua
lis. ſuſtinet enim potentia in L; tùm po
tentiam in K, tùm potentiam in B; idem
〈qué〉 efficit potentia in L, ac ſi duæ eſſent
potentiæ, vna in k, altera in B: Tri
pla igitur erit potentia in L ponderis H.
quod demonſtrare oportebat.
171[Figure 171]
chleæ infernè affixæ; & ſit funis BCD
EFG non ſolum huic orbiculo circumuo
lutus, verùm etiam orbiculo trochleæ ſu
perioris, cuius centrum k; ſitq; funis in
B ſuperiori trochleæ religatus; & in G ſit ap
penſum pondus H; potentiaq; in L ſuſti
neat pondus H. dico potentiam in L tri
plam eſſe ponderis H. ſi enim duæ eſſent
potentiæ pondus H sustinentes, vna in
K, altera in B, erunt vtræq; ſimul triplæ
ponderis H potentia enim in k dupla eſt
ponderis H, & potentia in B ipſi ponderi
æqualis. & quoniam ſola potentia in L
vtriſq; ſcilicet potentiæ in KB eſt æqua
lis. ſuſtinet enim potentia in L; tùm po
tentiam in K, tùm potentiam in B; idem
〈qué〉 efficit potentia in L, ac ſi duæ eſſent
potentiæ, vna in k, altera in B: Tri
pla igitur erit potentia in L ponderis H.
quod demonſtrare oportebat.
171[Figure 171]