PROPOSITIO XVIII.
Si vtriuſq; duarum trochlearum binis orbicu
lis, quarum altera ſupernè à potentia ſuſtineatur,
altera verò infernè, ibiq; annexa, collocata fue
rit, funis circumnectatur; altero eius extremo
alicubi, non autem ſuperiori trochleæ religato,
alteri verò pondere appenſo; quadrupla erit
ponderis potentia.
lis, quarum altera ſupernè à potentia ſuſtineatur,
altera verò infernè, ibiq; annexa, collocata fue
rit, funis circumnectatur; altero eius extremo
alicubi, non autem ſuperiori trochleæ religato,
alteri verò pondere appenſo; quadrupla erit
ponderis potentia.
Sit trochlea inferior, duos habens orbiculos,
quorum centra AB; ſit 〈qué〉 trochlea ſuperior
duos ſimiliter habens orbiculos, quorum cen
tra CD; funiſq; EFGHKLMNOP ſit cir
ca omnes orbiculos reuolutus, qui ſit religatus
in E; & in P appendatur pondus Q; ſitq; po
tentia in R. dico potentiam in R quadruplam
eſſe ponderis q. Cùm enim ſi duæ intelligan
tur potentiæ, vna in k, altera in D, potentia
in k ſuſtinens pondus Q fune k LMNOP æ
qualis erit ponderi; erunt duæ ſimul potentiæ,
vna in D, altera in k, pondus Q ſuſtinentes,
triplæ eiuſdem ponderis. Potentia verò in C
dupla eſt potentiæ in k, & per conſequens pon
deris Q; idem enim eſt, ac ſi in k appenſum eſ
ſet pondus æquale ponderi Q, cuius dupla eſt
potentia in C; duæ igitur potentiæ in DC qua
druplæ ſunt ponderis q. & cùm potentia in R
orbiculis ſuſtineat pondus Q, erit potentia in R,
ac ſi duæ eſſent potentiæ, vna in D, altera in C,
& vtræq; ſimul pondus Q ſuſtinerent. ergo po
tentia in R quadrupla eſt ponderis q. quod
oportebat demonſtrare. 173[Figure 173]
quorum centra AB; ſit 〈qué〉 trochlea ſuperior
duos ſimiliter habens orbiculos, quorum cen
tra CD; funiſq; EFGHKLMNOP ſit cir
ca omnes orbiculos reuolutus, qui ſit religatus
in E; & in P appendatur pondus Q; ſitq; po
tentia in R. dico potentiam in R quadruplam
eſſe ponderis q. Cùm enim ſi duæ intelligan
tur potentiæ, vna in k, altera in D, potentia
in k ſuſtinens pondus Q fune k LMNOP æ
qualis erit ponderi; erunt duæ ſimul potentiæ,
vna in D, altera in k, pondus Q ſuſtinentes,
triplæ eiuſdem ponderis. Potentia verò in C
dupla eſt potentiæ in k, & per conſequens pon
deris Q; idem enim eſt, ac ſi in k appenſum eſ
ſet pondus æquale ponderi Q, cuius dupla eſt
potentia in C; duæ igitur potentiæ in DC qua
druplæ ſunt ponderis q. & cùm potentia in R
orbiculis ſuſtineat pondus Q, erit potentia in R,
ac ſi duæ eſſent potentiæ, vna in D, altera in C,
& vtræq; ſimul pondus Q ſuſtinerent. ergo po
tentia in R quadrupla eſt ponderis q. quod
oportebat demonſtrare. 173[Figure 173]