Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

List of thumbnails

< >
191
191
192
192
193
193
194
194
195
195
196
196
197
197
198
198
199
199
200
200
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="196" xlink:href="009/01/196.jpg"/>
            <p type="head">
              <s id="s.003293">
                <emph type="italics"/>
              De æstu Maris.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003294">
                <arrow.to.target n="marg262"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.003295">
                <margin.target id="marg262"/>
              272</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003296">In 3. cap.
                <emph type="italics"/>
              (Aiunt etiam multos æstus vndarumqué ſublationes fiatis quibuſ­
                <lb/>
              dam temporibus cum Luna circumagi)
                <emph.end type="italics"/>
              Perpaucis maris fluxum, & reflu­
                <lb/>
              xum attingit, qui quia ex motu præcipuè Lunæ pendet, non videtur
                <lb/>
              alienum hoc loco eum fuſius explicare,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              nonnullis difficultatibus
                <lb/>
              occurrere, quibus recentiores nonnulli nimis implicantur. </s>
              <s id="s.003297">Aeſtus maris
                <lb/>
              eſt quædam maris ebullitio, ob quam vt ſolet in ebullientibus aquis, mare
                <lb/>
              intumeſcit: fiunt autem in toto mundo duobus tantum in locis ex hoc æſtu
                <lb/>
              tumores duo, quorum vnus ſemper directè Lunæ ſubiacet, alter verò in
                <lb/>
              auerſa terræ parte, ſiue huic antipoda, & diametraliter oppoſita.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003298">Ex his Marium tumoribus fit vt aquæ, quæ naturæ ſua decliuiora petunt,
                <lb/>
              quaſi exundantes ad littora fluant. </s>
              <s id="s.003299">atque hic aquarum curſus fluxus maris
                <lb/>
              appellatur. </s>
              <s id="s.003300">decreſcente deinde maris æſtu, & tumore ex receſſu Lunæ, aquæ
                <lb/>
              iterum ad medium mare refluunt:
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              hic maris refluxus dicitur. </s>
              <s id="s.003301">Cum au­
                <lb/>
              tem in toto die ſint 24. horæ & ſemper ſint ſimul in mundo duo æſtus, & tu­
                <lb/>
              mores, fit vt ſint pariter ſemper in mundo duo fluxus, qui tumores illos co­
                <lb/>
              mitantur; necnon duo refluxus, qui eoſdem ſubſequantur; hinc fit vt
                <expan abbr="vni-cuiq;">vni­
                  <lb/>
                cuique</expan>
              illorum ſex heræ
                <expan abbr="conueniãt">conueniant</expan>
              , ſex fluxui, ſex refluxui, qui ſub Luna fiunt;
                <lb/>
              ſex verò fluxui, & ſex tandem refluxui Lunæ auerſis, quæ totam Lunæ circa
                <lb/>
              mundum periodum 25. horarum expleant. </s>
              <s id="s.003302">Cauſam autem cur mare hoc
                <lb/>
              modo ſtatis horis, paulò tamen ſerius ob Lunæ tardiorem ortum ſemper
                <lb/>
              creſcat, & decreſcat antiqui omnes in Lunam retulerunt, vt primus omnium
                <lb/>
              Ariſt. hoc loco, deinde Strabo, Pomponius Mela, Plinius, Solinus, & alij
                <lb/>
              plures idem ſenſerunt. </s>
              <s id="s.003303">Lunam ſcilicet eam habere vim in mare, vt pars il­
                <lb/>
              la, quæ Lunæ ſubiacet, ſiue quam Luna radijs ferit, æſtuet, & turgeat; non
                <lb/>
              aliter pars maris huic antipoda, & auerſa, quamuis tota terræ moles inter
                <lb/>
                <figure id="id.009.01.196.1.jpg" place="text" xlink:href="009/01/196/1.jpg" number="119"/>
                <lb/>
              ipſam, & Lunam interpona­
                <lb/>
              tur, æſtuat, fluxumque, ac re­
                <lb/>
              fluxum quamuis priori mi­
                <lb/>
              norem, efficit. </s>
              <s id="s.003304">quæ omnia
                <lb/>
              melius in figura cernentur;
                <lb/>
              vbi infra Lunam vides tumo­
                <lb/>
              rem A, ex quo fluxus deriua­
                <lb/>
              tur. </s>
              <s id="s.003305">& in parte huic auerſa
                <lb/>
              tumorem B, ex quo alter flu­
                <lb/>
              xus deriuatur. </s>
              <s id="s.003306">& quia in alijs
                <lb/>
              duobus mundi lateribus non
                <lb/>
                <expan abbr="fiũt">fiunt</expan>
              huiuſmodi tumores, imò
                <lb/>
              mare ob refrigerationem
                <lb/>
              ſubſidet, ibi fiunt duo reflu­
                <lb/>
              xus C, & D, ita vt ſemper ſint
                <lb/>
              in mari præſertim Oceano
                <lb/>
              quatuor prædicti effectus, qui
                <lb/>
              ſimul, vt ait hic Ariſt. & </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>