CXLIII.
Tertia.
Tertia.
25
Quartò, quòd jam antè aliqui motus in iſto Planetâ
eſſe potuerint, qui diutiſſimè in eo perſeverant, licèt
aliae cauſſae repugnent. Ut enim videmus turbinem a,
ab hoc ſolo quòd ſemel à puero intorqueatur, ſatis
virium acquirere ad perſeverandum in ſuo motu
aliquot horae minuta, interimque aliquot millia gyro
rum abſolvere, quamvis mole ſit exiguus, & tum aer
circumjacens, tum etiam terra cui inſiſtit, ejus motui
adverſentur: ita facilè credi poteſt, ex hoc ſolo quòd
aliquis Planeta, cùm primùm factus eſt, fuerit motus,
eum à primô mundi origine ad hoc uſque tempus,
abſque ullâ notabili imminutione celeritatis, circuitus
ſuos continuare potuiſſe: quia mult` brevius eſt tem
pus quinque vel ſex millium annorum, à quibus mun
dus ſtetit, ſi cum magnitudine alicujus com
paretur, quam tempus unius horae minuti cum exigui
turbinis mole collatum.
CXLIV.
Quarta.
Quarta.
5
10
15
Quintò denique, quòd vis ita perſeverandi in ſuo
motu ſit multò firmior & conſtantior in Planetâ, quàm
in materià coeleſti eum circumjacente; ac fir
mior in magno Planetà quàm in minore. Quippe iſta
vis in materiâ coeleſti pendet ex eo, qòd ejus globuli
ſimul conſpirent in eundem motum; cùmque ſint à ſe
mutuò disjuncti, parvis ex momentis fieri poteſt, ut
modò plures, modò pauciores ita ſimul conſpirent.
Unde ſequitur Planetam nunquam tam celeriter mo
veri, quàm globulos coeleſtes eum circumjacentes:
etſi enim aequet illum eorum motum, quo ſimul cum
ipſis fertur, illi interim habent alios plures, quatenus
à ſe mutuò disjunct ſunt. Inde etiam ſequitur,