1tur. Non enim ampliùs Mathematicae veritates nobis
. ſuſpectae eſſe debent, quia ſunt maximè perſpicuae.
Atque ſi advertamus quid in ſenſibus, quid in vigiliâ,
quidve in ſomno clarum ſit ac diſtinctum, illudque ab
eo quod confuſum eſt & obſcurum diſtinguamus, facilè
quid in quâlibet re pro vero habendum ſit agnoſce
mus. Nec opus eſt iſta pluribus verbis hoc in loco per
ſequi, quoniam in Meditationibus Metaphyſicis jam
utcunque tractata ſunt a, & accuratior eorum explica
tio ex ſequentium cognitione dependet.
. ſuſpectae eſſe debent, quia ſunt maximè perſpicuae.
Atque ſi advertamus quid in ſenſibus, quid in vigiliâ,
quidve in ſomno clarum ſit ac diſtinctum, illudque ab
eo quod confuſum eſt & obſcurum diſtinguamus, facilè
quid in quâlibet re pro vero habendum ſit agnoſce
mus. Nec opus eſt iſta pluribus verbis hoc in loco per
ſequi, quoniam in Meditationibus Metaphyſicis jam
utcunque tractata ſunt a, & accuratior eorum explica
tio ex ſequentium cognitione dependet.
XXX.
Hin ſequi omnia quae
clarè percipimus, ve
ra eſſe, ac tolli dubi
tationes antè recen
ſitas.
Hin ſequi omnia quae
clarè percipimus, ve
ra eſſe, ac tolli dubi
tationes antè recen
ſitas.
20
25
5
10
Quia verò, etſi Deus non ſit deceptor, nihilominus
tamen ſaepe contingit nos falli, ut errorum noſtrorum
originem & cauſam inveſtigemus, ipſoſque praecavere
diſcamus, advertendum eſt, non tam illos ab intellectu
quàm à voluntate pendere; nec eſſe res, ad quarum
productionem realis Dei concurſus requiratur: ſed
cùm ad ipſum referuntur, eſſe tantùm negationes, &
cùm ad nos, privationes.
XXXI.
Errores noſtros, ſi ad
Deum referantur,
eſſe tantùm negatio
nes; ſi ad nos, priva
tiones.
Errores noſtros, ſi ad
Deum referantur,
eſſe tantùm negatio
nes; ſi ad nos, priva
tiones.
15
Quippe omnes modi cogitandi, quos in nobis expe
rimur, ad duos generales referri poſſunt: quorum
unus eſt perceptio, ſive operatio intellectùs; alius verò
volitio ſive operatio voluntatis. Nam ſentire, imagi
nari, & purèintelligere, ſunt tantùm diverſi modi per
cipiendi; ut & cupere, averſari, affirmare, negare,
dubitare ſunt diverſi modi volendi.
XXXII.
Duos tantùm in nobis
eſſe modos cogitandi,
perceptionem ſcilicet
intellectûs, & opera
tionem voluntatis.
Duos tantùm in nobis
eſſe modos cogitandi,
perceptionem ſcilicet
intellectûs, & opera
tionem voluntatis.
20
25
Cùm autem aliquid percipimus, modò tantùm ni
hil planè de ipſo affirmemus vel negemus, manifeſtum
eſt nos non falli; ut neque etiam cù m id tantùm affir
mamus aut negamus, quod clarè & diſtinctèperci
pimus eſſe ſic affirmandum aut negandum: ſed