Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
[out of range]
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003367
">
<
pb
pagenum
="
201
"
xlink:href
="
009/01/201.jpg
"/>
gaudio fuiſſe etiam ſubtiliſſimi Scoti opinionem, quam ipſe breuiter in pri
<
lb
/>
mum ſent. </
s
>
<
s
id
="
s.003368
">de creatione mundi tantummodo ſine vlla expoſitione,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
con
<
lb
/>
firmatione proponit. </
s
>
<
s
id
="
s.003369
">in eadem prorſus ſententia eſt Rogerius Bachon inter
<
lb
/>
Opticos probatiſſimus, cap. 5. de Speculis Mathematicis.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003370
">Aliorum demum opinationes, ſiue Angelo cuidam, ſiue virtuti totam
<
lb
/>
terram peruadenti hunc æſtum aſcribentium, non eſt meum refellere, cum
<
lb
/>
non phyſicum, ſed mathematicum agere inſtituerim.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003371
">
<
arrow.to.target
n
="
marg263
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003372
">
<
margin.target
id
="
marg263
"/>
273</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003373
">Cap. 7.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Quod Imagunculas animatas eſſe, &c.)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
huiuſmodi imagines, &
<
lb
/>
ſtatuas, quæ ſpontè mouebantur Græci appellarunt Automata, ideſt ſpon
<
lb
/>
tanea, cuiuſmodi ſunt automata Heronis, Alexandrini, quæ adhuc extant.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.003374
">
<
emph
type
="
italics
"/>
IN LIBELLVM
<
lb
/>
De admirandis auditionibus.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003375
">
<
arrow.to.target
n
="
marg264
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003376
">
<
margin.target
id
="
marg264
"/>
274</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003377
">Nvmero 82. Quæ de illa inſula extra Herculis columnas ſita narrat,
<
lb
/>
eam putant recentiores Geographi, & quidem meritò nouo orbi
<
lb
/>
conuenire.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003378
">
<
arrow.to.target
n
="
marg265
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003379
">
<
margin.target
id
="
marg265
"/>
275</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003380
">Numero 100. Quæ de Iſtro, ſiue Dannubio tradit, eum ſcilicet
<
lb
/>
eſſe bifidum,
<
expan
abbr
="
alteroq́
">alteroque</
expan
>
; ramo in Pontum, altero verò in Mediterraneum ex
<
lb
/>
onerari: ſunt contra omnes recentiores Geographos; apparet tamen eam
<
lb
/>
fuiſſe veterum nonnullorum opinionem, quos
<
expan
abbr
="
ſeq́uutus
">ſequutus</
expan
>
Ariſt. deceptus eſt,
<
lb
/>
à quibus etiam multò poſt falſi ſunt Diodorus, Pomponius, & Solinus, qui
<
lb
/>
Iſtrum Iſtriæ Prouincìæ fluuium faciunt, quem ex Iſtro Germaniæ veluti ra
<
lb
/>
mum contra omnem veritatem deriuant. </
s
>
<
s
id
="
s.003381
">Verùm hoc illis condonandum
<
lb
/>
præſertim antiquioribus, cum tunc temporis Geographia parum eſſet
<
lb
/>
exculta.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003382
">Primus Strabo hanc falſitatem libro 1. redarguit, & poſt ipſum Plinius
<
lb
/>
Iſtrum iſtum fabuloſum appellat.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.003383
">
<
emph
type
="
italics
"/>
IN LIBELLVM
<
lb
/>
De lineis inſecabilibus, ſiue indiuiduis.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003384
">
<
arrow.to.target
n
="
marg266
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003385
">
<
margin.target
id
="
marg266
"/>
276</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003386
">Diſputat libellus hic ſanè acutiſſimus, Vtrum quantitas conſtet ex
<
lb
/>
indiuiſibilibus, quam quęſtionem recentiores agitant in Phyſicis
<
lb
/>
tractatione de Quantitate;
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
hinc nonnulla ſumunt argumen
<
lb
/>
ta: plura ſumpturi niſi operis obſcuritas, & mathematicarum,
<
lb
/>
ignoratio hactenus obſtitiſſet.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003387
">Sciendum igitur primo loco, nos poſſe duo indiuiſibilium genera in quan
<
lb
/>
titate concipere. </
s
>
<
s
id
="
s.003388
">primum eorum, quæ verè indiuidua ſunt,
<
expan
abbr
="
nullasq́
">nullasque</
expan
>
; habent
<
lb
/>
partes, ſiue nullo modo ſunt quanta; cuiuſmodi eſt
<
expan
abbr
="
punctũ
">punctum</
expan
>
mathematicum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003389
">Alterum quorumdam indiuiſibilium quidem, ſed tamen quantorum cu
<
lb
/>
iuſmodi eſſent, quædam adeò minimæ lineæ, quæ omnem effugiant diuiſio
<
lb
/>
nem: ex quibus antiqui opinabantur lineas totales, ac diuiduas componi.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.003390
">atque de hoc ſecundo indiuiduorum, quantorum genere videtur opuſculum </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>