Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

Table of figures

< >
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.003367">
                <pb pagenum="201" xlink:href="009/01/201.jpg"/>
              gaudio fuiſſe etiam ſubtiliſſimi Scoti opinionem, quam ipſe breuiter in pri­
                <lb/>
              mum ſent. </s>
              <s id="s.003368">de creatione mundi tantummodo ſine vlla expoſitione,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              con­
                <lb/>
              firmatione proponit. </s>
              <s id="s.003369">in eadem prorſus ſententia eſt Rogerius Bachon inter
                <lb/>
              Opticos probatiſſimus, cap. 5. de Speculis Mathematicis.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003370">Aliorum demum opinationes, ſiue Angelo cuidam, ſiue virtuti totam
                <lb/>
              terram peruadenti hunc æſtum aſcribentium, non eſt meum refellere, cum
                <lb/>
              non phyſicum, ſed mathematicum agere inſtituerim.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003371">
                <arrow.to.target n="marg263"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.003372">
                <margin.target id="marg263"/>
              273</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003373">Cap. 7.
                <emph type="italics"/>
              (Quod Imagunculas animatas eſſe, &c.)
                <emph.end type="italics"/>
              huiuſmodi imagines, &
                <lb/>
              ſtatuas, quæ ſpontè mouebantur Græci appellarunt Automata, ideſt ſpon­
                <lb/>
              tanea, cuiuſmodi ſunt automata Heronis, Alexandrini, quæ adhuc extant.</s>
            </p>
          </chap>
          <chap>
            <p type="head">
              <s id="s.003374">
                <emph type="italics"/>
              IN LIBELLVM
                <lb/>
              De admirandis auditionibus.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003375">
                <arrow.to.target n="marg264"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.003376">
                <margin.target id="marg264"/>
              274</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003377">Nvmero 82. Quæ de illa inſula extra Herculis columnas ſita narrat,
                <lb/>
              eam putant recentiores Geographi, & quidem meritò nouo orbi
                <lb/>
              conuenire.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003378">
                <arrow.to.target n="marg265"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.003379">
                <margin.target id="marg265"/>
              275</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003380">Numero 100. Quæ de Iſtro, ſiue Dannubio tradit, eum ſcilicet
                <lb/>
              eſſe bifidum,
                <expan abbr="alteroq́">alteroque</expan>
              ; ramo in Pontum, altero verò in Mediterraneum ex­
                <lb/>
              onerari: ſunt contra omnes recentiores Geographos; apparet tamen eam
                <lb/>
              fuiſſe veterum nonnullorum opinionem, quos
                <expan abbr="ſeq́uutus">ſequutus</expan>
              Ariſt. deceptus eſt,
                <lb/>
              à quibus etiam multò poſt falſi ſunt Diodorus, Pomponius, & Solinus, qui
                <lb/>
              Iſtrum Iſtriæ Prouincìæ fluuium faciunt, quem ex Iſtro Germaniæ veluti ra­
                <lb/>
              mum contra omnem veritatem deriuant. </s>
              <s id="s.003381">Verùm hoc illis condonandum
                <lb/>
              præſertim antiquioribus, cum tunc temporis Geographia parum eſſet
                <lb/>
              exculta.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003382">Primus Strabo hanc falſitatem libro 1. redarguit, & poſt ipſum Plinius
                <lb/>
              Iſtrum iſtum fabuloſum appellat.</s>
            </p>
          </chap>
          <chap>
            <p type="head">
              <s id="s.003383">
                <emph type="italics"/>
              IN LIBELLVM
                <lb/>
              De lineis inſecabilibus, ſiue indiuiduis.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003384">
                <arrow.to.target n="marg266"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.003385">
                <margin.target id="marg266"/>
              276</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003386">Diſputat libellus hic ſanè acutiſſimus, Vtrum quantitas conſtet ex
                <lb/>
              indiuiſibilibus, quam quęſtionem recentiores agitant in Phyſicis
                <lb/>
              tractatione de Quantitate;
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              hinc nonnulla ſumunt argumen­
                <lb/>
              ta: plura ſumpturi niſi operis obſcuritas, & mathematicarum,
                <lb/>
              ignoratio hactenus obſtitiſſet.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003387">Sciendum igitur primo loco, nos poſſe duo indiuiſibilium genera in quan­
                <lb/>
              titate concipere. </s>
              <s id="s.003388">primum eorum, quæ verè indiuidua ſunt,
                <expan abbr="nullasq́">nullasque</expan>
              ; habent
                <lb/>
              partes, ſiue nullo modo ſunt quanta; cuiuſmodi eſt
                <expan abbr="punctũ">punctum</expan>
              mathematicum.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003389">Alterum quorumdam indiuiſibilium quidem, ſed tamen quantorum cu­
                <lb/>
              iuſmodi eſſent, quædam adeò minimæ lineæ, quæ omnem effugiant diuiſio­
                <lb/>
              nem: ex quibus antiqui opinabantur lineas totales, ac diuiduas componi.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.003390">atque de hoc ſecundo indiuiduorum, quantorum genere videtur opuſculum </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>