1ram ſuam ſic aptâſſe, ut vel nullum vel non niſi diffici
lem tranſitum praebere poſſint particulis ſtriatis, quae ex
aliis firmamenti partibus accedunt: ſicque illas, quae
ſibi aptos meatus per globum Terrae ſecundùm ejus
axem efformàrunt, cùm nunc adlhuc per perpe
tuò fluant, efficere, ut ejus poli verſùs eaſdem partes
cceli à quibus veniunt, dirigantur a.
lem tranſitum praebere poſſint particulis ſtriatis, quae ex
aliis firmamenti partibus accedunt: ſicque illas, quae
ſibi aptos meatus per globum Terrae ſecundùm ejus
axem efformàrunt, cùm nunc adlhuc per perpe
tuò fluant, efficere, ut ejus poli verſùs eaſdem partes
cceli à quibus veniunt, dirigantur a.
CLV.
Cur poli Aequatoris &
Eclipticae multùm di
ſtent a invicem.
Cur poli Aequatoris &
Eclipticae multùm di
ſtent a invicem.
10
15
20
25
30
5
Interim tamen, quia duae converſiones Terrae, annua
ſcilicet & diurna, commodiùs peragerentur, ſi fierent
circa axes parallelos, cauſſae hoc impedientes
utrimque immutantur; unde ſit, ut successin temporis
declinatio Eclipticae ab AEquatore minuatur.
CLVI.
Cur paullatim ad invi
cem accedant.
Cur paullatim ad invi
cem accedant.
10
Denique non mirabimur, quòd omnes Planetae,
quamvis motus circulares ſemper affedent, nullos ta
men circulos perfectos unquam deſcribant, ſed
omnibus, tam in longèitudinem quàm in latitudinem,
ſemper aliquantulum aberrent. Cùm enim omnia cor
pora, quae ſunt in univerſo, contigua ſint, atque in ſe
mutuò agant, motus uniuſcujuſque à motibus aliorum
omnium dependet, atque ideò innumeris varia
tur. Nec ullum plan phaenomenum in coelis eminus
conſpectis obſervatur, quod non putem hîc ſatis fuiſſe
explicatum. Supereſt, ut deinceps agamus de illis, quae
cominus ſupra Terram videmus.