Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

Table of figures

< >
[Figure 101]
[Figure 102]
[Figure 103]
[Figure 104]
[Figure 105]
[Figure 106]
[Figure 107]
[Figure 108]
[Figure 109]
[Figure 110]
[Figure 111]
[Figure 112]
[Figure 113]
[Figure 114]
[Figure 115]
[Figure 116]
[Figure 117]
[Figure 118]
[Figure 119]
[Figure 120]
[Figure 121]
[Figure 122]
[Figure 123]
[Figure 124]
[Figure 125]
[Figure 126]
[Figure 127]
[Figure 128]
[Figure 129]
[Figure 130]
< >
page |< < of 355 > >|
1vnum per aliud diuiditur, at corpus indiuiduum non eſt, cum in ſe latitudinem, &
profunditatem contineat: quare nec linea poteſt eſſe atoma.
corpus ſiquidem in ſu­
perficies, ſuperficies verò in lineas ſoluitur) hoc eſt: præterea, quemadmodum
linea per aduerſarium extat indiuidua, ſic & ſuperficies ab eadem linea de­
ſcripta erit atoma, & corpus ab hac ſuperficie deſcriptum erit impartibile.
Sciendum enim, quod ex motu puncti deſcribitur linea: ex motu lineæ de­
ſcribitur ſuperficies: ex motu tandem ſuperficiei corpus ortum habet, vt ſo­
let in horum definitionibus explicari.
Si igitur horum vnum nempè linea ſit atoma, & reliqua, quæ ab ipſa ma­
nant erunt indiuiſa, quia corpus diuiditur per ſuperficiem, & ſuperficies
per lineam, ideſt ad diuiſionem corporis neceſſe eſt diuidi ſuperficiem, & ad
ſuperficiei diuiſionem diuidi lineam, quæ ipſam terminat.
At cum omne
corpus latitudinem, & profunditatem habeat, nullum poterit extare cor­
pus, quod diuidi nequeat; quare neque illud, quod ab atoma linea oriretur.
Quare nec linea illa corporis procreatrix erit indiuidua; corpus ſiquidem
in ſuperficies, & ſuperficies in lineas quodammodo reſoluitur: & ex diui­
ſione ſolidi ſuperficies ſecari debet, & demum ſuperficiei, ſectionem lineæ
ſectio ſubſequitur.
Tollendæ igitur ſunt de rerum natura lineæ atomæ.
292
Decimusſextus locus (Quin etiam orbis circunferentia rectam lineam pluri­
bus tanget punctis, punctus enim contactus, quiqué eſt in circulo, quiqué eſt in recta,
ſe ſe mutuò tangunt.
quod ſi hoc fieri nequit, neque punctus punctum tangere valet:
quod ſi ſe tangere nequeunt, neque linea punctis conſtare poteſt, nam neque punctum
tangere neceſſarium eſt.
In 2. 3. & corollario eius demonſtratur circuli peripheriam tangere re­
ctam lineam in vnico puncto.
iam ſi linea conſtaret ex punctis indiuiduis
tanquam partibus, poſſet circulus tangere rectam lineam in duobus punctis.
133[Figure 133]
Sit circulus, cuius centrum A, tangens lineam
rectam B C, conſtantem ex punctis, quorum vnus
ſit in extremo D, lineæ B D, alterum verò in E,
principio lineæ E C, circulus A, tangere poterit
in F, termino communi vtriuſque lineæ, hocque
modo tanget vtrunque punctum D, & E, quod eſt
impoſſibile per 2. 3. ſequitur igitur neque illa duo puncta D, E, ſe mutuò tan­
gere, & eadem ratione nulla alia puncta eiuſdem lineæ, ex quibus manifeſtum
eſt, impoſſibile eſſe, lineam ex huiuſmodi punctis conſtare poſſe.
Reliqua huius opuſculi, quamuis Mathematica alicui videri poſſint,
non tamen ſunt, non enim linearibus indigent demonſtrationi­
bus, neque ex Geometriæ principijs procedunt.
ad Phyſi­
cum igitur pertinebunt, cuius eſt diſputare, num
indiuidua exiſtant, & quomodo in quanti­
tate, idque; rationibus aliunde, quàm
ex Geometria deductis.

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index