Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

Table of figures

< >
[Figure 121]
[Figure 122]
[Figure 123]
[Figure 124]
[Figure 125]
[Figure 126]
[Figure 127]
[Figure 128]
[Figure 129]
[Figure 130]
[Figure 131]
[Figure 132]
[Figure 133]
[Figure 134]
[Figure 135]
[Figure 136]
[Figure 137]
[Figure 138]
[Figure 139]
[Figure 140]
[Figure 141]
[Figure 142]
[Figure 143]
[Figure 144]
[Figure 145]
[Figure 146]
[Figure 147]
[Figure 148]
[Figure 149]
[Figure 150]
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <pb pagenum="227" xlink:href="009/01/227.jpg"/>
          <chap>
            <p type="head">
              <s id="s.003850">
                <emph type="italics"/>
              EX PROBLEMATIBVS ARIST.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="head">
              <s id="s.003851">
                <emph type="italics"/>
              Ex Sectione Prima.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003852">
                <arrow.to.target n="marg327"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.003853">
                <margin.target id="marg327"/>
              335</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003854">Sectione 1. num. </s>
              <s id="s.003855">3.
                <emph type="italics"/>
              (Quemadmodum tempora, ita ſyderum ortus, Orionis
                <lb/>
              Arcturi, Virgiliarum, Caniculæ, qui flatus, imbresqué excitant, qui ſereni­
                <lb/>
              tates, frigora, teporeſuè ſolent afferre)
                <emph.end type="italics"/>
              Intelligit de ortu coſmico, qui
                <lb/>
              fit, quando aſtrum ſimul cum Sole oritur: quem ortum abundè in 2.
                <lb/>
              Meter. ſumma 2. cap. 2. explicatum inuenies. </s>
              <s id="s.003856">Vt autem intelligas, quænam
                <lb/>
              ſint Orionis, Arcturi, Virgiliarum, & Caniculæ conſtellationes, & in qua
                <lb/>
              cœli parte ſint collocatæ, ſatius eſt globum aliquem aſtronomicum, in quo
                <lb/>
              aſteriſmi omnes clarè depicti ſint, intueri, quàm hoc loco pluribus verbis
                <lb/>
              rem per ſe claram, obſcurare. </s>
              <s id="s.003857">De Orione plura dicta ſunt 2. Meter. præ­
                <lb/>
              ſertim quo tempore oriatur. </s>
              <s id="s.003858">Arcturus verò, ſiue Bootes, primæ magnitu­
                <lb/>
              dinis ſtella, mane vnà cùm Sole in noſtro climate ex Magini Tabulis, circa
                <lb/>
              28. diem Septembris oritur. </s>
              <s id="s.003859">De Virgilijs tamen illud exiſtimo
                <expan abbr="aduertẽdum">aduertendum</expan>
              ,
                <lb/>
              quod in Tauri aſteriſmo, duæ aliæ partiales conſtellationes continentur; in
                <lb/>
              capite enim ipſius, ſunt illæ, quæ & Hiades, & Atlantides, & Succulæ nuncu­
                <lb/>
              pantur. </s>
              <s id="s.003860">in dorſo autem ſunt illæ, quæ Pleiades, & Virgiliæ ſunt appellatæ,</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003861">
                <emph type="italics"/>
              Quæ ſeptem dici, ſex tamen eſſe ſolent.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003862">Vt cecinit Ouidius, quandoquidem ſeptima ferè nunquam apparet. </s>
              <s id="s.003863">has vul­
                <lb/>
              gus Gallinellam vocat. </s>
              <s id="s.003864">quod ſi eas per Teleſcopium inſpiciamus, mirum di­
                <lb/>
              ctu, eaſdem plures eſſe, quàm quadraginta ſtellas minimas clarè videbimus,
                <lb/>
              vt optimè primus omnium Galilæus obſeruauit. </s>
              <s id="s.003865">Porrò conſtellatio Tauri in
                <lb/>
              noſtris regionibus oriri cum Sole, incipit vno circiter ſeſquimenſe poſt ver­
                <lb/>
              num æquinoctium. </s>
              <s id="s.003866">De Canicula ſatis dixi in 2. Meteor. ſumma 2. cap. 2.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003867">
                <arrow.to.target n="marg328"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.003868">
                <margin.target id="marg328"/>
              336</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003869">Eadem ſect. </s>
              <s id="s.003870">num. </s>
              <s id="s.003871">17.
                <emph type="italics"/>
              (Cur à Virgiliarum occaſu ad Fauonij vſque flatus, bi
                <lb/>
              potiſſimum pereant, qui morbo longo laborant, & ſenes, quam iuuenes potius?)
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              Lege, quæ ſcripſi de occaſu ſyderum lib. 2. Meteor. ſumma 2. cap. 2. dein­
                <lb/>
              de, quæ in ſuperiore proximè loco de Virgilijs: quibus hæc pauca
                <expan abbr="addãtur">addantur</expan>
              .
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.003872">cum intelligat de coſmico Virgiliarum occaſu, qui noctu apparet,
                <expan abbr="incipitq́">incipitque</expan>
              ;
                <lb/>
              tunc primum, quando oriente Sole, ipſe occumbunt, neceſſe eſt occaſum
                <lb/>
              hunc incipere poſt autumnale
                <expan abbr="æquinoctiũ">æquinoctium</expan>
              ferè ſeſquimenſe in noſtris regio­
                <lb/>
              nibus; cum enim Virgiliæ ſint in Tauro, neceſſe eſt occidente Tauro initio
                <lb/>
              dixi, vt Sol ſit in oppoſito ſigno, videlicet in Scorpione; in quo aſteriſmo
                <lb/>
              Sol reperitur poſt prædictum æquinoctium vno ferè menſe cum dimidio. </s>
              <s id="s.003873">de
                <lb/>
              hac re plura Plinius lib. 18. cap. 31.</s>
            </p>
            <p type="head">
              <s id="s.003874">
                <emph type="italics"/>
              Ex Sectione 15.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003875">
                <arrow.to.target n="marg329"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.003876">
                <margin.target id="marg329"/>
              337</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003877">Nvm. 1.
                <emph type="italics"/>
              (Cur linea ab angulo ad angulum ducta, ſola ex omnibus, quæ fi­
                <lb/>
              guras rectilineas bifariam ſecant, diameter vocata eſt? </s>
              <s id="s.003878">An quod dia­
                <lb/>
              meter, vt nomen ipſum deſignat, duas in partes figuram æquè dimetien­
                <lb/>
              do diuidit, nihil dimenſæ figuræ defiruens? </s>
              <s id="s.003879">igitur hæc, quæ per commiſ­
                <lb/>
              ſuras, hoc est, per angulos figuram diuidit, appellanda eſt diameter, quoniam hæc
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>