Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
>
[Figure 151]
Page: 243
[Figure 152]
Page: 244
[Figure 153]
Page: 246
[Figure 154]
Page: 247
[Figure 155]
Page: 248
[Figure 156]
Page: 248
[Figure 157]
Page: 250
[Figure 158]
Page: 250
[Figure 159]
Page: 252
[Figure 160]
Page: 255
[Figure 161]
Page: 256
[Figure 162]
Page: 256
[Figure 163]
Page: 262
[Figure 164]
Page: 270
[Figure 165]
Page: 276
[Figure 166]
Page: 278
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
pb
pagenum
="
227
"
xlink:href
="
009/01/227.jpg
"/>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.003850
">
<
emph
type
="
italics
"/>
EX PROBLEMATIBVS ARIST.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.003851
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Sectione Prima.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003852
">
<
arrow.to.target
n
="
marg327
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003853
">
<
margin.target
id
="
marg327
"/>
335</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003854
">Sectione 1. num. </
s
>
<
s
id
="
s.003855
">3.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Quemadmodum tempora, ita ſyderum ortus, Orionis
<
lb
/>
Arcturi, Virgiliarum, Caniculæ, qui flatus, imbresqué excitant, qui ſereni
<
lb
/>
tates, frigora, teporeſuè ſolent afferre)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Intelligit de ortu coſmico, qui
<
lb
/>
fit, quando aſtrum ſimul cum Sole oritur: quem ortum abundè in 2.
<
lb
/>
Meter. ſumma 2. cap. 2. explicatum inuenies. </
s
>
<
s
id
="
s.003856
">Vt autem intelligas, quænam
<
lb
/>
ſint Orionis, Arcturi, Virgiliarum, & Caniculæ conſtellationes, & in qua
<
lb
/>
cœli parte ſint collocatæ, ſatius eſt globum aliquem aſtronomicum, in quo
<
lb
/>
aſteriſmi omnes clarè depicti ſint, intueri, quàm hoc loco pluribus verbis
<
lb
/>
rem per ſe claram, obſcurare. </
s
>
<
s
id
="
s.003857
">De Orione plura dicta ſunt 2. Meter. præ
<
lb
/>
ſertim quo tempore oriatur. </
s
>
<
s
id
="
s.003858
">Arcturus verò, ſiue Bootes, primæ magnitu
<
lb
/>
dinis ſtella, mane vnà cùm Sole in noſtro climate ex Magini Tabulis, circa
<
lb
/>
28. diem Septembris oritur. </
s
>
<
s
id
="
s.003859
">De Virgilijs tamen illud exiſtimo
<
expan
abbr
="
aduertẽdum
">aduertendum</
expan
>
,
<
lb
/>
quod in Tauri aſteriſmo, duæ aliæ partiales conſtellationes continentur; in
<
lb
/>
capite enim ipſius, ſunt illæ, quæ & Hiades, & Atlantides, & Succulæ nuncu
<
lb
/>
pantur. </
s
>
<
s
id
="
s.003860
">in dorſo autem ſunt illæ, quæ Pleiades, & Virgiliæ ſunt appellatæ,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003861
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quæ ſeptem dici, ſex tamen eſſe ſolent.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003862
">Vt cecinit Ouidius, quandoquidem ſeptima ferè nunquam apparet. </
s
>
<
s
id
="
s.003863
">has vul
<
lb
/>
gus Gallinellam vocat. </
s
>
<
s
id
="
s.003864
">quod ſi eas per Teleſcopium inſpiciamus, mirum di
<
lb
/>
ctu, eaſdem plures eſſe, quàm quadraginta ſtellas minimas clarè videbimus,
<
lb
/>
vt optimè primus omnium Galilæus obſeruauit. </
s
>
<
s
id
="
s.003865
">Porrò conſtellatio Tauri in
<
lb
/>
noſtris regionibus oriri cum Sole, incipit vno circiter ſeſquimenſe poſt ver
<
lb
/>
num æquinoctium. </
s
>
<
s
id
="
s.003866
">De Canicula ſatis dixi in 2. Meteor. ſumma 2. cap. 2.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003867
">
<
arrow.to.target
n
="
marg328
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003868
">
<
margin.target
id
="
marg328
"/>
336</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003869
">Eadem ſect. </
s
>
<
s
id
="
s.003870
">num. </
s
>
<
s
id
="
s.003871
">17.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur à Virgiliarum occaſu ad Fauonij vſque flatus, bi
<
lb
/>
potiſſimum pereant, qui morbo longo laborant, & ſenes, quam iuuenes potius?)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
Lege, quæ ſcripſi de occaſu ſyderum lib. 2. Meteor. ſumma 2. cap. 2. dein
<
lb
/>
de, quæ in ſuperiore proximè loco de Virgilijs: quibus hæc pauca
<
expan
abbr
="
addãtur
">addantur</
expan
>
.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.003872
">cum intelligat de coſmico Virgiliarum occaſu, qui noctu apparet,
<
expan
abbr
="
incipitq́
">incipitque</
expan
>
;
<
lb
/>
tunc primum, quando oriente Sole, ipſe occumbunt, neceſſe eſt occaſum
<
lb
/>
hunc incipere poſt autumnale
<
expan
abbr
="
æquinoctiũ
">æquinoctium</
expan
>
ferè ſeſquimenſe in noſtris regio
<
lb
/>
nibus; cum enim Virgiliæ ſint in Tauro, neceſſe eſt occidente Tauro initio
<
lb
/>
dixi, vt Sol ſit in oppoſito ſigno, videlicet in Scorpione; in quo aſteriſmo
<
lb
/>
Sol reperitur poſt prædictum æquinoctium vno ferè menſe cum dimidio. </
s
>
<
s
id
="
s.003873
">de
<
lb
/>
hac re plura Plinius lib. 18. cap. 31.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.003874
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Sectione 15.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003875
">
<
arrow.to.target
n
="
marg329
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003876
">
<
margin.target
id
="
marg329
"/>
337</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003877
">Nvm. 1.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur linea ab angulo ad angulum ducta, ſola ex omnibus, quæ fi
<
lb
/>
guras rectilineas bifariam ſecant, diameter vocata eſt? </
s
>
<
s
id
="
s.003878
">An quod dia
<
lb
/>
meter, vt nomen ipſum deſignat, duas in partes figuram æquè dimetien
<
lb
/>
do diuidit, nihil dimenſæ figuræ defiruens? </
s
>
<
s
id
="
s.003879
">igitur hæc, quæ per commiſ
<
lb
/>
ſuras, hoc est, per angulos figuram diuidit, appellanda eſt diameter, quoniam hæc
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>