Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003948
">
<
pb
pagenum
="
231
"
xlink:href
="
009/01/231.jpg
"/>
<
figure
id
="
id.009.01.231.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/231/1.jpg
"
number
="
142
"/>
<
lb
/>
ſint duo arcus æquales A B, B C.
<
lb
/>
in plano autem horizontis ere
<
lb
/>
ctum ſit corpus G D, quod à So
<
lb
/>
le conſpiciatur, ſiue illuminetur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.003949
">
<
expan
abbr
="
ſitq́
">ſitque</
expan
>
; primum Sol in A. radius ip
<
lb
/>
ſius per verticem D, tranſiliens
<
lb
/>
erit A D I; vmbra verò erit G I.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.003950
">Sole deinde in B, exiſtente, erit
<
lb
/>
radius B D E, & vmbra G E. </
s
>
<
s
id
="
s.003951
">So
<
lb
/>
le tandem in C.
<
expan
abbr
="
radioq́
">radioque</
expan
>
; C D F.
<
lb
/>
vmbra erit G F. </
s
>
<
s
id
="
s.003952
">Dicit ergò Ariſt. quod cum anguli A D B, B D C, ſint ex
<
lb
/>
æqualibus arcubus A B, B C. ad centrum D, conſtituti, erunt æquales, qua
<
lb
/>
re erunt etiam æquales alij duo anguli illis ad verticem oppoſiti, per 15.
<
lb
/>
primi, qui ſunt contenti in triangulo G D I. quod
<
expan
abbr
="
triã
">tria</
expan
>
ngulum fit à radio pri
<
lb
/>
mo D I, re conſpecta à Sole G D, & vmbra G I. anguli inquam F D E, E D I,
<
lb
/>
qui ſunt ad verticem prædictis angulis, erunt, & ipſi æquales inuicem.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003953
">Supponit præterea pro certo radium D I, qui cæteris longius prolabitur,
<
lb
/>
eſſe maiorem propinquiore D E.
<
expan
abbr
="
ipſumq́
">ipſumque</
expan
>
; D E, maiorem eſſe reliquo radio
<
lb
/>
D F. oportet autem
<
expan
abbr
="
radiũ
">radium</
expan
>
B E, terminari in puncto E, quod ſit citra radium
<
lb
/>
D I. & radium D F, deſinere in F, citra radium D E, aliter ſequitur lineam
<
lb
/>
rectam B E, vel C F, ſecare lineam recta A I, in pluribus punctis, quàm vno
<
lb
/>
D. quod eſt impoſſibile. </
s
>
<
s
id
="
s.003954
">cùm ergò totus angulus F D I, diuidatur à linea
<
lb
/>
D E, in duos angulos æquales F D E, E D I.
<
expan
abbr
="
ſitq́
">ſitque</
expan
>
; latus D I, maius latere D F.
<
lb
/>
erit ex ſcholio 19. primi Elemen. linea E I, maior, quam F E, quæ ſunt duæ
<
lb
/>
inæquales vmbræ, quæ tamen reſpondent æqualibus arcubus A B, B C. ſimi
<
lb
/>
liter vmbra F E, maior eſſe probaretur ſequenti qualibet vmbra, quæ tamen
<
lb
/>
ex arcu æquali procederet. </
s
>
<
s
id
="
s.003955
">& ſic deinceps vſquequò Sol eſſet in meridie, vbi
<
lb
/>
vmbra eſſet omnium minima.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003956
">Atque ex his patet, cur quamuis Sol vniformiter in cœlo moueatur, vm
<
lb
/>
brarum tamen incrementa, ſint diſparia, nec vniformia. </
s
>
<
s
id
="
s.003957
">eadem intelligen
<
lb
/>
da ſunt de vmbrarum decrementis promeridianis Sole ad occaſum labente:
<
lb
/>
tunc enim, vt ille cecinit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003958
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Maioresqué cadunt altis de montibus vmbræ.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003959
">Aduerte verba illa (
<
emph
type
="
italics
"/>
Angulus D E, maior, quam E F, angulo D G, est
<
emph.end
type
="
italics
"/>
) eſſe
<
lb
/>
mendoſa, etiam in græco textu; vnde, & malè in latinum tranſlata:
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
in
<
lb
/>
græco eſt vox, angulus: aliter Ariſt. quæſtioni non ſatisfaceret. </
s
>
<
s
id
="
s.003960
">quare di
<
lb
/>
cendum, & interpretandum videtur, quemadmodum à me factum eſt.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003961
">
<
arrow.to.target
n
="
marg337
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003962
">
<
margin.target
id
="
marg337
"/>
345</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003963
">In 5. problema. </
s
>
<
s
id
="
s.003964
">Difficile admodum eſt problema iſtud, & cuius ſolutio
<
lb
/>
nem nullus veterum, quod ſciam, perfectè attigit: quamuis Vitellio nu. </
s
>
<
s
id
="
s.003965
">39.
<
lb
/>
lib. 2. hoc idem proponat, ac ſoluere contendat: Verùm nec Ariſt. nec Vi
<
lb
/>
tellio intellectui ſatisfaciunt mathematico: probabilia tamen afferunt. </
s
>
<
s
id
="
s.003966
">op
<
lb
/>
timè hae de re Maurolicus, in ſuis Poſthumis, nuper editis Photiſmis, & Ke
<
lb
/>
plerus, in paralip. </
s
>
<
s
id
="
s.003967
">ad Vitell. </
s
>
<
s
id
="
s.003968
">Senſum Ariſt. ac textum pariter per paraphra
<
lb
/>
ſim exponam, ita tamen, vt eius textus ex hac paraphraſi omninò clarus
<
lb
/>
euadat. </
s
>
<
s
id
="
s.003969
">Quærit igitur; cur lumen Solis ingrediens per quadrangularia, ſeu
<
lb
/>
triangularia foramina, vel etiam per rimulas, cùm poſtea recipiatur in pla</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>