1conſiderare.
per punctum igitur D, ducantur radij A D E, B D K. per pun
ctum verò C, ducantur alij A C H, B C F, qui cùm ab extremitatibus Solis
profluant, reliquos omnes radios intra ſe continebunt. ex tertia igitur prę
notatione per punctum C, procedit rotunda illuminatio, cuius diameter
145[Figure 145]
F H, ſimiliter per punctum D, illuminatio
rotunda emanat, cuius diameter K E, & pa
riter ex omnibus alijs rimulæ punctis ro
tundi ſplendores in ſuperficiem, vbi F E,
tranſmittuntur. Iam dicimus has duas illu
minationes ex prænotatis ſecundo loco,
quàm longius planum F E, à foramine de
ſtiterit, vt ſi eſſet in L M, ad vnius circuli
rotunditatem magis accedere, vt apparet
in plano L M, vbi maiores factæ ſunt illumi
nationes, & ideò magis ad vnam circula
rem accedunt. manifeſtum eft enim, quò lon
gius radij C F, C H, producti fuerint, eò
maiorem fore diametrum illuminationis F H.
euadet enim L O, & ſimiliter ex productio
ne radiorum D K, D E, diameter alterius
illuminationis K E, augebitur, & fiet N M.
& conſequenter duæ ipſarum peripheriæ ſi
mul maiores fient, ac proinde ad vnius cir
culi ſimilitudinem ex ſecunda notatione per
uenient. & quamuis ex radiorum produ
ctione augeantur non ſolum prædictæ dia
metri illuminationum, ſed etiam earum
differentiæ F K, & H E; hæ tamen differen
tiæ reſpectu illorum nihil, quod ſenſibile ſit
augentur; quod inde oritur, quia angulus F C H, maior eſt angulo F B K,
per 16. primi Elem. & ideò crura F C, H C, magis dilatata ſunt quàm cru
ra F B, K B, & ideò ſi producantur, multò magis creſcit F H, dum euadit
M N, quàm F K, dum euadit M O. eodem modo magis creſcit K E, dum fit
O L, quàm H E, dum fit K L. quare ex ſecunda notatione earum periphe
riæ ad vnius orbis figuram tandem concurrere videbuntur. multò autem
euidentius ad rotunditatem accederent, ſi tertia illuminatio per tertium
aliquod punctum tranſiens, ſic perueniret; & quo plures, eò etiam perfectius,
omnes enim rotundæ eſſent, & ex radiorum proceſſu augerentur, atque ad
vnius orbis formam ſe ſe reciperent.
ctum verò C, ducantur alij A C H, B C F, qui cùm ab extremitatibus Solis
profluant, reliquos omnes radios intra ſe continebunt. ex tertia igitur prę
notatione per punctum C, procedit rotunda illuminatio, cuius diameter
145[Figure 145]
F H, ſimiliter per punctum D, illuminatio
rotunda emanat, cuius diameter K E, & pa
riter ex omnibus alijs rimulæ punctis ro
tundi ſplendores in ſuperficiem, vbi F E,
tranſmittuntur. Iam dicimus has duas illu
minationes ex prænotatis ſecundo loco,
quàm longius planum F E, à foramine de
ſtiterit, vt ſi eſſet in L M, ad vnius circuli
rotunditatem magis accedere, vt apparet
in plano L M, vbi maiores factæ ſunt illumi
nationes, & ideò magis ad vnam circula
rem accedunt. manifeſtum eft enim, quò lon
gius radij C F, C H, producti fuerint, eò
maiorem fore diametrum illuminationis F H.
euadet enim L O, & ſimiliter ex productio
ne radiorum D K, D E, diameter alterius
illuminationis K E, augebitur, & fiet N M.
& conſequenter duæ ipſarum peripheriæ ſi
mul maiores fient, ac proinde ad vnius cir
culi ſimilitudinem ex ſecunda notatione per
uenient. & quamuis ex radiorum produ
ctione augeantur non ſolum prædictæ dia
metri illuminationum, ſed etiam earum
differentiæ F K, & H E; hæ tamen differen
tiæ reſpectu illorum nihil, quod ſenſibile ſit
augentur; quod inde oritur, quia angulus F C H, maior eſt angulo F B K,
per 16. primi Elem. & ideò crura F C, H C, magis dilatata ſunt quàm cru
ra F B, K B, & ideò ſi producantur, multò magis creſcit F H, dum euadit
M N, quàm F K, dum euadit M O. eodem modo magis creſcit K E, dum fit
O L, quàm H E, dum fit K L. quare ex ſecunda notatione earum periphe
riæ ad vnius orbis figuram tandem concurrere videbuntur. multò autem
euidentius ad rotunditatem accederent, ſi tertia illuminatio per tertium
aliquod punctum tranſiens, ſic perueniret; & quo plures, eò etiam perfectius,
omnes enim rotundæ eſſent, & ex radiorum proceſſu augerentur, atque ad
vnius orbis formam ſe ſe reciperent.
Hæ porrò, quæ Geometricè comprobata ſunt, libet etiam iucunda qua
dam experientia confirmare; fiant igitur in feneſtra quapiam duo, vel tria
parua admodum foramina, inuicem proxima, per quæ totidem illumina
tiones ad obiectam chartam transferantur, hæ admota foramini charta
paruæ, ac ſibi mutuò parum incumbentes apparebunt, & proinde vnicum
circulum non præſeferent; quò autem longius charta remouebitur, eò ma
iores fient, ac ſibi mutuò magis incumbentes, ac idcircò in vnum ferè
dam experientia confirmare; fiant igitur in feneſtra quapiam duo, vel tria
parua admodum foramina, inuicem proxima, per quæ totidem illumina
tiones ad obiectam chartam transferantur, hæ admota foramini charta
paruæ, ac ſibi mutuò parum incumbentes apparebunt, & proinde vnicum
circulum non præſeferent; quò autem longius charta remouebitur, eò ma
iores fient, ac ſibi mutuò magis incumbentes, ac idcircò in vnum ferè