Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
[out of range]
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004040
">
<
pb
pagenum
="
237
"
xlink:href
="
009/01/237.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Solis diſceſſum peripheria eius aſpici poteſt, ita vt recta appareat. </
s
>
<
s
id
="
s.004041
">altera verò pars
<
lb
/>
circularis, quoniam ex aduersò noſtri aſpectus hemiſphærium eſt; talis verò appa
<
lb
/>
ret ſemicirculus. </
s
>
<
s
id
="
s.004042
">ſemper enim Luna aſpectui nostro oppoſita eſt, ſed quando Sol in
<
lb
/>
cubuerit, non videtur, & repletur post diem octauum ſecundum dimidium; quo
<
lb
/>
niam paulatim Sol euadens, orbem nobis facit inclinatiorem; ita verò circulus ad
<
lb
/>
oculum noſtrum diſpoſitus, ſimilis videtur ſectioni conicæ. </
s
>
<
s
id
="
s.004043
">lunaris verò apparet
<
lb
/>
iam Sole amoto; cùm enim ad extrema puncta peruenerit, iuxta quæ dimidiata
<
lb
/>
apparet, circulus fit Solis, & Solis circunferentia videtur; non enim amplius in
<
lb
/>
directum viſui iacet, ſed præterit. </
s
>
<
s
id
="
s.004044
">quo facto, & per eadem puncta ducto circulo, ne
<
lb
/>
ceſſe eſt lunularem apparere: pars enim aliqua circuli ſtatim aſpectui patet, priori è
<
lb
/>
contra exiſtente, ita vt de ſplendido reſecetur. </
s
>
<
s
id
="
s.004045
">tum etiam extrema
<
expan
abbr
="
manẽt
">manent</
expan
>
in eodem,
<
lb
/>
vt oporteat lunularem apparere magis, & minus, ſecundum Solis motum. </
s
>
<
s
id
="
s.004046
">per
<
lb
/>
moto enim Sole, & circulus, ſecundum quem conſpicitur, reuertitur ad eadem
<
lb
/>
puncta. </
s
>
<
s
id
="
s.004047
">ſecundum enim infinitas inclinationes accidit inclinari: ſi quidem maxi
<
lb
/>
mi circuli per eadem puncta duci poſſunt infiniti)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Vt rectè textum hunc intel
<
lb
/>
ligas, lege prius, quæ de Lunæ illuminatione lib. 1. Poſt. tex. 30. dicta ſunt.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004048
">& ante omnia experire in pila aliqua lumini lucernæ, aut candelæ obiecta,
<
lb
/>
& circumlata, omnes illius ſpheræ illuminationes, vt ibi docui. </
s
>
<
s
id
="
s.004049
">videbis enim
<
lb
/>
qua ratione linea illa, quæ confinium eſt partis illuminatæ, & partis obſcu
<
lb
/>
ræ, aliquando videatur lunularis, aliquando oualis, aliquando recta linea,
<
lb
/>
quorum rationem Ariſt. in præſenti problemate inquirit. </
s
>
<
s
id
="
s.004050
">lege præterea, ſi
<
lb
/>
plenam huius rei cognitionem deſideras, propoſit. </
s
>
<
s
id
="
s.004051
">74. 75. 76. 77. libri 4.
<
lb
/>
Vitellionis, vbi hæc omnia exactè, & non leui brachio, vt hic fit ab Ariſtot.
<
lb
/>
demonſtrantur. </
s
>
<
s
id
="
s.004052
">Interim tamen huius loci explicationem hanc accipe. </
s
>
<
s
id
="
s.004053
">Cur
<
lb
/>
cùm Luna ſemiplena eſt, linea illa, quæ terminus eſt partis illuminatæ, &
<
lb
/>
partis obſcuræ,
<
expan
abbr
="
quæq́
">quæque</
expan
>
; Lunam bifariam diuidit, videtur linea recta, cùm ta
<
lb
/>
men non ſit; cùm enim fit in globoſa ſuperficie Lunæ, neceſſariò circularis
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.009.01.237.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/237/1.jpg
"
number
="
146
"/>
<
lb
/>
eſt? </
s
>
<
s
id
="
s.004054
">vt autem rem hanc melius intelli
<
lb
/>
gamus, præſens figura illuminationis
<
lb
/>
Lunæ inſpicienda eſt: vbi oculus noſter
<
lb
/>
eſt in centro mundi A; vnde varias Lu
<
lb
/>
næ illuminationes aſpicit: è quibus
<
lb
/>
octo tantum, in figura ſunt depictæ: in
<
lb
/>
quibus videre eſt Lunæ ſemper dimi
<
lb
/>
dium illud, ſiue hemiſphærium, quod
<
lb
/>
Solem aſpicit, eſſe illuminatum, cuius
<
lb
/>
terminus, ſiue baſis eſt linea K L,
<
expan
abbr
="
eſtq́
">eſtque</
expan
>
;
<
lb
/>
confinium illuſtratæ partis, & opacæ.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004055
">quæ linea ſemper in Luna eſt circula
<
lb
/>
ris, cum ſit in ſphęrico corpore: quan
<
lb
/>
do tamen Luna videtur ſemiplena, vt
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
quãdo
">quando</
expan
>
eſt in D, vel in K. hæc linea K L,
<
lb
/>
videtur recta. </
s
>
<
s
id
="
s.004056
">ratio huius eſt, quia exi
<
lb
/>
ſtente Luna ſemiplena, circulus K D L,
<
lb
/>
qui eſt baſis illuminationis ſolaris, eſt in eodem plano cum oculo A, ſiue in
<
lb
/>
eadem rectitudine, vt apparet in figura, vbi, fi linea K D L, ſumatur loco </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>