LXI.
Du ſuccis acribus & aci
dis, ex quibus fiunt
atramentum, ſuto
rium, alumen, &c.
Du ſuccis acribus & aci
dis, ex quibus fiunt
atramentum, ſuto
rium, alumen, &c.
20
25
30
Particulae autem molliores, quales ſunt pleaeque
ex terrâ exteriori E delapſae, nec non etiam eae aquae
dulcis, ibi penitùs eliſae, tam tenues evadunt, ut motu
materiae primi elementi diſcerpantur, atque in multos
minutiſſimos & quàm-maximè flexiles divi
dantur: qui ramuli, terreſtribus aliis particulis adhae
rentes, componunt ſulphur, bitumen, & alia omnia
pinguia ſive oleaginea, quae in ſodinis reperiuntur.
LXII.
De materiâ oleagineâ
bituminis, ſulphuris,
&sc.
De materiâ oleagineâ
bituminis, ſulphuris,
&sc.
5
Atque ſic tria hîc a habemus, quae pro tribus vulgatis
Chymicorum principiis, ſale, ſulphure ac Mercurio,
ſumi poſſunt: ſumendo ſcilicet ſuccum acrem pro ſale,
molliſſimos ramulos oleagineae materiae pro ſulphure,
ipſumque argentum vivum pro illorum Mercurio. Cre
dique poteſt omnia metalla ideò tantùm ad nos per
venire, quòd acres ſucci, per meatus corporis fluen
tes, quaſdam ejus particulas ab iis disjungant, quae
deinde materiâ oleagineâ involutae atque veſtitae, facilè
ab argento vivo calore rarefacto ſurſum rapiuntur, &
pro diverſis ſuis magnitudinibus ac figuris, diverſa
metalla conſtituunt. Quae fortèaiſſe ſingula
hoc in loco, ſi varia experimenta, quae ad certam
eorum cognitionem requiruntur, facere hactenus li
cuiſſet.
LXIII.
De Chymicorum prin
ciptis; & quomodo
metalla in fodinas
aſcendant.
De Chymicorum prin
ciptis; & quomodo
metalla in fodinas
aſcendant.
10
15
20
Jam verò conſideremus Terram exteriorem E, cujus
fragmenta quaedam ſub mari deliteſcunt, alia cam
pos extenduntur, alia in montes attolluntur. Et note
mus inprimis, quàm facilè in eâ poſſit intelligi, quo
pâcto fontes & flumina oriantur; & quamvis ſemper
in mare fluant, nunquam tamen ipſorum aqua deſi
ciat, nec mare augeatur aut dulceſcat. Quippe,