114quod ſcinditur, nihil aliud eſſe, niſi pondus ſu
pra planum horizonti inclinatum mouere. 217[Figure 217]
pra planum horizonti inclinatum mouere. 217[Figure 217]
Sit planum horizonti æquidiſtans tranſiens per AB; ſit cuneus
CDB, & CD æqualis ipſi DB; & latus cunei DB ſit ſemper in
ſubiecto plano. ſit deinde pondus AEFG immobile in A; ſitq;
pars cunei EDH ſub AEFG. Quoniam enim dum percutitur cu
neus in CB, maior pars cunei ingreditur ſub AEFG, quàm ſit
EDH; ſit hæc pars IDH. & quoniam latus cunei DB ſemper
eſt in ſubiecto plano per AB ducto horizonti parallelo, tunc quan
do pars cunei kDI erit ſub AEFG; erit punctum k in H, & I
ſub E. ſed Ik maior eſt HE; punctum igitur E ſurſum motum
erit. & dum cuneus ſub AEFG ingreditur, punctum E ſurſum
ſuper latus cunei EI mouebitur, eodemq; modo ſi cuneus vlterius
progredietur, ſemper punctum E ſuper latus cunei DC mouebitur:
punctum igitur E ponderis ſuper planum DC mouebitur horizonti
inclinatum, cuius inclinatio eſt angulus BDC. quod demon
ſtrare oportebat.
CDB, & CD æqualis ipſi DB; & latus cunei DB ſit ſemper in
ſubiecto plano. ſit deinde pondus AEFG immobile in A; ſitq;
pars cunei EDH ſub AEFG. Quoniam enim dum percutitur cu
neus in CB, maior pars cunei ingreditur ſub AEFG, quàm ſit
EDH; ſit hæc pars IDH. & quoniam latus cunei DB ſemper
eſt in ſubiecto plano per AB ducto horizonti parallelo, tunc quan
do pars cunei kDI erit ſub AEFG; erit punctum k in H, & I
ſub E. ſed Ik maior eſt HE; punctum igitur E ſurſum motum
erit. & dum cuneus ſub AEFG ingreditur, punctum E ſurſum
ſuper latus cunei EI mouebitur, eodemq; modo ſi cuneus vlterius
progredietur, ſemper punctum E ſuper latus cunei DC mouebitur:
punctum igitur E ponderis ſuper planum DC mouebitur horizonti
inclinatum, cuius inclinatio eſt angulus BDC. quod demon
ſtrare oportebat.