1erumpunt; unde fit, ùt montes nonnulli crebris ejuſ
modi incendiis ſint inſames, ut AEtna Siciliae, Veſuvius
Campaniae, Hecla Iſlandiae, &c.
modi incendiis ſint inſames, ut AEtna Siciliae, Veſuvius
Campaniae, Hecla Iſlandiae, &c.
LXXVIII.
Cur ex quibuſdam
montibus ignis erum
pat.
Cur ex quibuſdam
montibus ignis erum
pat.
20
25
5
Denique, durat aliquando terrae-motus per aliquot
horas, aut dies; quia non una tantùm continua cavi
tas eſſe ſolet, in quâ pingues & inflammabiles fumi
colliguntur, ſed plures diverſae, terrâ multo ſulphure
aut bitumine ſaturâ disjunctae; cùmque exhalatio in
unis accenſa terram ſemel concuſſit, aliqua mora in
to tercedit, priuſquam flamma, per meatus ſulphure op
pletos, ad alias poſſit pervenire.
LXXIX.
Cur plures concuſſio
nes fieri ſoleant in
terrae motu: ſicque
per aliquot horas aut
dies interdum duret.
Cur plures concuſſio
nes fieri ſoleant in
terrae motu: ſicque
per aliquot horas aut
dies interdum duret.
5
10
Sed hîc ſupereſt ut dicam, quo pacto in iſtis cavi
tatibus flamma poſſit accendi, ſimulque ut explicem
ignis naturam. Particulae terreſtres, cujuſcumque ſint
magnitudinis aut figurae, cùm ſingulae ſeorſim primi
elementi motum ſequuntur, ignis formam habent; ut
etiam habent aeris formam, cùm inter globulos ſecun
di elementi volitantes, eorum agitationem imitantur.
Sicque prima & praecipua inter aerem & ignem diffe
rentia eſt, quòd multò celeriùs hujus quàm illius par
ticulae agitentur. Jam enim ſuprà ſatis oſtenſum eſt,
motum materiae primi elementl multò celeriorem eſſe
quàm ſecundi. Sed alia etiam eſt permagna differentia,
quòd etſi craſſiores tertii elementi particulae, quales
ſunt eae quibus conſtant vapores argenti vivi, poſſint
aeris ſormam induere, non tamen ad ejus conſervatio
nem ſint neceſſariae, ac contrà ille purior ſit, minuſ
que corruptioni obnoxius, cùm ſolis minutiſſimis par
ticulis conſtat. Craſſiores enim, niſi calore continuo
agitentur, pondere ſuo deorſum labentes, ſpontè exu
unt ejus formam. Ignis autem, ſine craſſiuſculis