Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004430
">
<
pb
pagenum
="
258
"
xlink:href
="
009/01/258.jpg
"/>
rit tibia, ideſt, quod vnicam vocem, & non plures ſimul ederet, quemad
<
lb
/>
modum refert Zarlinus; quamuis varias voces ſucceſſiuè poſſet edere. </
s
>
<
s
id
="
s.004431
">hoc
<
lb
/>
enim pacto ad ipſum canentes, Diapaſon cum ipſo facilè effeciſſent. </
s
>
<
s
id
="
s.004432
">Notan
<
lb
/>
dum præterea Ariſt. ſumere in textu Antiphonum pro ſola Diapaſon. </
s
>
<
s
id
="
s.004433
">Quæ
<
lb
/>
rit igitur, cur canentes ſoliti ſint per ſolam Diapaſon conſonantiam cane
<
lb
/>
re, quod probat ex vſu Magadis, quod vulgò ad cantum adhibere ſolebant,
<
lb
/>
cùm eo enim omnes in Diapaſon conueniebant. </
s
>
<
s
id
="
s.004434
">Cauſam huius in identita
<
lb
/>
tem, vt aiunt,
<
expan
abbr
="
vocũ
">vocum</
expan
>
, ex quibus Diapaſon conſtat, refert. </
s
>
<
s
id
="
s.004435
">quamuis enim non
<
lb
/>
ſint vniſonæ duæ voces octauam conſtituentes, ſunt tamen eiuſdem naturæ,
<
lb
/>
& acutior, vt ſupra dictum eſt, reſpectu grauioris eſt eadem cum graui, in
<
lb
/>
acutiori vocum ordine, quaſi renata. </
s
>
<
s
id
="
s.004436
">ob quam adeò perfectam duorum vo
<
lb
/>
cum ſimilitudinem fit, vt illarum altera cantata, aut ſonata, altera natura
<
lb
/>
liter ad illius præſentiam excitetur, & decantetur: vnde huiuſmodi voces
<
lb
/>
mutuam obtinent altera alterius vim. </
s
>
<
s
id
="
s.004437
">Hinc fit, vt paſſim in agris, ac pra
<
lb
/>
tis ipſi meſſores,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
paſtores naturalia quadam harum vocum ſimilitudi
<
lb
/>
ne prouocati, ſolam Diapaſon conſonantiam ſuauiter ſimul canentes, ſuos
<
lb
/>
labores fœliciter fallant.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004438
">
<
arrow.to.target
n
="
marg365
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004439
">
<
margin.target
id
="
marg365
"/>
374</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004440
">Probl. 18.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Sed cur Solis Antiphonis vocibus hoc ineſt? </
s
>
<
s
id
="
s.004441
">An quod ſole pari in
<
lb
/>
teruallo diſtant à Meſe. </
s
>
<
s
id
="
s.004442
">Medietas igitur ſimilitudinem quandam tonorum efficit,
<
lb
/>
vt ſenſus aurium dicat, quod eadem, & quod ambæ extremæ)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Quærit cauſam
<
lb
/>
tantæ ſimilitudinis inter voces Diapaſon conſtituentes, de qua ſimilitudi
<
lb
/>
ne
<
expan
abbr
="
dictũ
">dictum</
expan
>
eſt in præcedenti problemate: ait igitur fortè hanc ſimilitudinem
<
lb
/>
inde prouenire, quod
<
expan
abbr
="
vtraq́
">vtraque</
expan
>
; illarum
<
expan
abbr
="
duarũ
">duarum</
expan
>
vocum, quæ Diapaſon efficiunt,
<
lb
/>
æquidiſtat à Meſe, ſeu Media: grauis deorſum, acuta verò ſurſum: quare
<
lb
/>
tot gradus grauitatis grauis obtinebit, quot acuta acuminis, igitur ſimilli
<
lb
/>
mæ erunt, & propterea auditus iudicat vnam eſſe, quæ quidem ratio iuxta
<
lb
/>
ordinem
<
expan
abbr
="
Terpãdri
">Terpandri</
expan
>
, & antiquorum illius æui nullam habet
<
expan
abbr
="
difficultatẽ
">difficultatem</
expan
>
, cùm
<
lb
/>
ſeptem tantum fidibus, quarum media Meſe erat totum
<
expan
abbr
="
Monochordiũ
">Monochordium</
expan
>
con
<
lb
/>
ſtituerent. </
s
>
<
s
id
="
s.004443
">At verò in ordine Lychaonis, & poſteriorum, qui octo chordas
<
lb
/>
aſſumebant, aliter re ſe haberet.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004444
">
<
arrow.to.target
n
="
marg366
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004445
">
<
margin.target
id
="
marg366
"/>
375</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004446
">Probl. 19.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur non canunt Diapente, & Diateſſaron in Antiphonis? </
s
>
<
s
id
="
s.004447
">An quod
<
lb
/>
non eadem conſonandi ratio ijs ineſt, quæ in Diapaſon: in qua vox grauis eundem
<
lb
/>
habet in grauitate modum, quem acuta in acumine: ita vt, & eadem vox quidem,
<
lb
/>
& ſimul diuerſa oriatur. </
s
>
<
s
id
="
s.004448
">At però in Diapente, & Diateſſaron non ita est, quam
<
lb
/>
obrem ſonus vocis oppoſitæ non apparet; non enim eſt idem)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Cur in quotidia
<
lb
/>
nis cantilenis, in quibus voces non vniſonæ, ſed diuerſæ, ſeu antiphonæ ad
<
lb
/>
hibentur, non vtuntur vocibus Diapente, aut Diateſſaron reſonantibus, ſed
<
lb
/>
tantum, vt antea dictum eſt, Diapaſon. </
s
>
<
s
id
="
s.004449
">Ratio, inquit, eſt, quia inter voces
<
lb
/>
illarum non eſt tanta ſimilitudo, quanta in vocibus Diapaſon conſonantiæ,
<
lb
/>
in qua vox grauis tanta eſt in grauitate, quanta acuta in acumine; & proin
<
lb
/>
de non ita naturaliter, ac facilè ſe produnt, & canuntur, quemadmodum
<
lb
/>
Diapaſon, vbi vox altera alteram ob naturalem ſimilitudinem prouocat.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004450
">
<
arrow.to.target
n
="
marg367
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004451
">
<
margin.target
id
="
marg367
"/>
376</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004452
">Probl. 20.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur ſi quis, mota Meſe, alijs quamuis omnibus chordis benè con
<
lb
/>
ſonantibus, inſtrumento vtatur, non ſolŭ cum ad Meſes ſonŭ peruenerit, ſed etiam
<
lb
/>
in reliqua melodia, aures anget, modumque
<
expan
abbr
="
incõinnum
">incom
<
gap
/>
innum</
expan
>
efficient: ſi verò Lycha
<
lb
/>
nos, aut alia quæpiam mota fuerit, tunc diſcrimen, aut inc
<
expan
abbr
="
õ
">on</
expan
>
cinnitas ſolum appare-
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>