Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004517
">
<
pb
pagenum
="
261
"
xlink:href
="
009/01/261.jpg
"/>
leorum ictibus poteſt rithmus fieri:
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
adeò cæteris omnibus, quæ in ſuo
<
lb
/>
motu certis interuallis mouentur; ita vt etiam piſtores ipſi machina ſua il
<
lb
/>
la, qua maſſam ſubigunt, rithmum quendam efficere ſoleant. </
s
>
<
s
id
="
s.004518
">His porrò mo
<
lb
/>
tus ſi in vocibus, ac ſonis muſicis, ſeu in cantilenis exiſtat, præcipuè rithmus
<
lb
/>
dicitur, quod ſi concinnus ſit, & elegans aures ſuauiter mulcet,
<
expan
abbr
="
animumq́
">animumque</
expan
>
;
<
lb
/>
in varias paſſiones inducit: rithmum hunc, qui in cantilenis eſt, vulgò can
<
lb
/>
tores appellant Ariam. </
s
>
<
s
id
="
s.004519
">Vnde qui intelligit, quid ſint Ariæ, quæ paſſim can
<
lb
/>
tantur, ac ſonantur, facilè etiam quid ſit rithmus, intelliget. </
s
>
<
s
id
="
s.004520
">Hic igitur
<
lb
/>
rithmus miram habet in ſe morum ſimilitudinem, quæ conſiſtit in motu
<
lb
/>
rithmi, ſeu in ordine interuallorum aptiſſimo, per quæ vox aſcendit, & de
<
lb
/>
ſcendit: nullo autem modo conſiſtit in mixtione ſonorum grauium, & acu
<
lb
/>
torum; ex hac enim mixtione non rithmus, ſed conſonantia exurgit. </
s
>
<
s
id
="
s.004521
">mo
<
lb
/>
tus autem omnis fit per aliquam actionem, actio verò omnis eſt morum il
<
lb
/>
lius, cuius eſt actio manifeſtatrix. </
s
>
<
s
id
="
s.004522
">ex quibus patet, cur in cantilenis rithmi
<
lb
/>
cis mores appareant, non autem in cæteris ſenſuum obiectis.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004523
">
<
arrow.to.target
n
="
marg373
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004524
">
<
margin.target
id
="
marg373
"/>
382</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004525
">Problema 28.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur pleræque cantilenæ leges appellantur? </
s
>
<
s
id
="
s.004526
">An quod homines
<
lb
/>
priusqué, literas ſcirent, leges cantabant, ne eas obliuione traderent, quod etiam
<
lb
/>
noſtra ætate Agathyrſis in more eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.004527
">ergò primas poſteriorum cantilenarum, eodem
<
lb
/>
appellauerunt nomine, quo omnes ſuperiores vocantur)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Agathyrſi populi à Pli
<
lb
/>
nio, & Pomponio Mela ſupra paludem Meotidem inter Scythicas nationes
<
lb
/>
numerantur. </
s
>
<
s
id
="
s.004528
">cur autem cantilenæ nonnullæ leges dicerentur, præter ratio
<
lb
/>
nem hic ab Ariſtot. allatam, aliam Plutarchus de Muſica affert, vbi ſic ait:
<
lb
/>
Non enim antiquitus pro libidine cuiuſque, vti nunc, licebat fidibus canere,
<
lb
/>
nec rithmos,
<
expan
abbr
="
concentusq́
">concentusque</
expan
>
; transferre; in ipſis
<
expan
abbr
="
namq;
">namque</
expan
>
legibus accommoda
<
lb
/>
tam cuique tentionem tuebantur, cuius rei cauſa id nominis inditum erat;
<
lb
/>
leges enim ſunt vocatæ quoniam præſcriptum, quaſi lege,
<
expan
abbr
="
cautumq́
">cautumque</
expan
>
; erat, ne
<
lb
/>
quis pro qualibet, vnam ſpeciem,
<
expan
abbr
="
formamq́
">formamque</
expan
>
; tentionis lege ſancitam, tranſ
<
lb
/>
grederetur. </
s
>
<
s
id
="
s.004529
">hæc ille. </
s
>
<
s
id
="
s.004530
">fubdit poſtea alias fuiſſe ſimiles illis harmonijs, quas
<
lb
/>
nunc ſonatas dicimus, fuiſſe tamen ſtatas, ac determinatas numero, quibus
<
lb
/>
ſolis vti liceret.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004531
">Probl. 29. Idem eſt cum præcedenti 27. eadem igitur
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
ſit explicatio.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004532
">
<
arrow.to.target
n
="
marg374
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004533
">
<
margin.target
id
="
marg374
"/>
383</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004534
">Probl. 30.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
hypodorium,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
hypophrygium est in tragœdiarum obo
<
lb
/>
ro? </
s
>
<
s
id
="
s.004535
">An quia non habet antiſtrophon, vtpotè quæ ſcenica ſunt, imitationiqué, accom
<
lb
/>
modata)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
huc pertinent ea, quæ ad cap. 2. lib. 3. Polit. ſcripſi, de tonis, Do
<
lb
/>
rio, Phrygio, Lydio. </
s
>
<
s
id
="
s.004536
">quibus nunc hæc addo, ex Boetio lib. 4. tonus, ſen mo
<
lb
/>
dus erat quædam cantus conſtitutio, ab hypate
<
expan
abbr
="
vſq;
">vſque</
expan
>
ad netem, proprio rith
<
lb
/>
mo modificata: ita vt modos Dorius alium rithmum, à Phrygio, & reliquis
<
lb
/>
diſcrepantem haberet. </
s
>
<
s
id
="
s.004537
">quilibet preterea modus ſuam certam ſedem in Mo
<
lb
/>
nochordio obtinebat, vnde ſequebatur vnum eſſe reliquis omnibus
<
lb
/>
grauiorem, alium eſſe omnium acutiſſimum, reliquos verò in
<
lb
/>
termedios, alijs grauiores fuiſſe, vt in ſequenti figura,
<
lb
/>
in qua, tanquam in tabella, omnia, quæ de hiſce
<
lb
/>
modis dici ſolent, perſpicuè licet
<
lb
/>
intueri.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>