Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
271
"
xlink:href
="
009/01/271.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004757
">Cur ſi quis neten cæteris intactis, percuſſam, ac ſonantem manu compre
<
lb
/>
hendat, ac ſiſtat, videbitur audire hypaten? </
s
>
<
s
id
="
s.004758
">primo reſpondet, id accidere,
<
lb
/>
quia ſonus ille extremus, quo nete ceſſat, euadit ſonus ipſius hypates. </
s
>
<
s
id
="
s.004759
">pro
<
lb
/>
pterea igitur
<
expan
abbr
="
tũc
">tunc</
expan
>
exiſtimamus audire hypatem. </
s
>
<
s
id
="
s.004760
">cuius rei indicium eſt, quod
<
lb
/>
qui cantant hypaten, facilè ad neten cantandam tranſeunt; cùm enim can
<
lb
/>
tus hypates, ſit etiam cantus netes, & veluti illius echo, facilè eſt ex hypa
<
lb
/>
te ſimilitudinem netes accipere. </
s
>
<
s
id
="
s.004761
">præterea in hoc decipimur, quia cum au
<
lb
/>
diamus ſonum hypates,
<
expan
abbr
="
eamq́
">eamque</
expan
>
; minimè tentam videamus, quemadmodum
<
lb
/>
neten videmus, eam ſonare meritò credimus; quod quidem in multis acci
<
lb
/>
dit, vbi nec ratio, nec ſenſus attingit, ſic in ſcena aliquando putamus quem
<
lb
/>
piam tuba ſonare, quod eam ori ipſius admotam videamus, cùm tamen
<
lb
/>
alius poſt ſcenam lateat, qui tuba ſonet. </
s
>
<
s
id
="
s.004762
">ſimile accidit in nete, & hypate.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004763
">tertiò reſpondet, quod quando quis neten percutit, quæ omnium intenſiſſi
<
lb
/>
ma eſt, accidit, vt iugum, cui illa nectitur, moueatur, tremetque, ex quo
<
lb
/>
tremore fit, vt reliquæ omnes chordæ moueantur, ac tremant, & proinde
<
lb
/>
ſonum edant. </
s
>
<
s
id
="
s.004764
">cùm autem ſonus netis, & incipiens, & deſinens ſit ferè idem
<
lb
/>
cum ſono hypates, accidit in hoc caſu, vt ſonus deſinentis netis, vniatur
<
lb
/>
cum ſono hypates,
<
expan
abbr
="
ſicq́
">ſicque</
expan
>
; manifeſtè totus ille ſonus hypates eſſe videatur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004765
">cæteræ verò chordæ non audiuntur ob eorum ſonorum paruitatem, qui ideò
<
lb
/>
exigui ſunt, quia excitati ſunt ab impulſu, & motu iugi, qui exiguus erat.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004766
">ſonus autem netes illis omnibus ſuperior eſt, & quia ipſa primò percuſſa eſt,
<
lb
/>
& quia intenſiſſima eſt, & celerrimè mouetur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004767
">
<
arrow.to.target
n
="
marg388
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004768
">
<
margin.target
id
="
marg388
"/>
397</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004769
">Probl. 44.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur ſuauius ſolitariam cantilenam audimus, cùm ad tibiam, quam
<
lb
/>
cùm ad lyram cantatur? </
s
>
<
s
id
="
s.004770
">An quod omne ſuaue, quod
<
expan
abbr
="
mixiũ
">mixtum</
expan
>
est cum ſuauiori, ſua
<
lb
/>
uius redditur? </
s
>
<
s
id
="
s.004771
">Atqui tibia, quam lyra ſuauior eſt: ergò cantilena tibiæ admixta
<
lb
/>
ſuauior erit, quam lyræ. </
s
>
<
s
id
="
s.004772
">quoniam omne mixtum, immixto ſuauius, modo quis ſen
<
lb
/>
ſum amborum percipiat. </
s
>
<
s
id
="
s.004773
">Vinum enim oximele ſuauius eſt, quoniam quæ natura
<
lb
/>
permiſcet, longè melius temperantur, quam quæ à nobis miſcentur. </
s
>
<
s
id
="
s.004774
">Vinum enim
<
lb
/>
ex acuto, & dulci ſapore mixtum eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.004775
">Idem manifestant mala punica, quæ vinoſa
<
lb
/>
appellantur. </
s
>
<
s
id
="
s.004776
">Enimuerò cantilena, & tibia inuicem miſcentur, ob ſimilitudinem,
<
lb
/>
ſpiritu enim
<
expan
abbr
="
vtraq;
">vtraque</
expan
>
perficitur. </
s
>
<
s
id
="
s.004777
">ſonus autem lyræ, quoniam non ſpiritu ſit,
<
expan
abbr
="
eſtq́
">eſtque</
expan
>
mi
<
lb
/>
nus ſenſibilis, quam tibiæ, minus voci immiſcetur: quare ſenſui diſcrimen inferens,
<
lb
/>
minus ſuauis eſt; quemadmodum de ſaporibus dictum eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.004778
">Adde, quod tibia ſoni
<
lb
/>
tu ſuo, & humanæ vocis ſimilitudine,
<
expan
abbr
="
plerosq́
">plerosque</
expan
>
cantilenæ errores occultare poteſt.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004779
">Sonus autem lyræ cùm exiguus,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
voci immixtus,
<
expan
abbr
="
ideoq;
">ideoque</
expan
>
manifeſtus per ſe, ma
<
lb
/>
nifeſtum cantilenæ errorem, quaſt appoſita regula facit. </
s
>
<
s
id
="
s.004780
">cùm verò multa in can
<
lb
/>
tando peccentur, quod ex
<
expan
abbr
="
vtriſq;
">vtriſque</
expan
>
compoſitum eſt, neceſſariò peius eſt)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
ſatis ex ſe
<
lb
/>
clarum eſt.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004781
">
<
arrow.to.target
n
="
marg389
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004782
">
<
margin.target
id
="
marg389
"/>
398</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004783
">Probl. 45.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur neruum illum, quem Meſen, ſeu medium dicimus, ſic appella
<
lb
/>
mus; cùm inter ſeptem, non autem inter octo ſit
<
expan
abbr
="
mediũ
">medium</
expan
>
? </
s
>
<
s
id
="
s.004784
">An quod olim harmoniæ
<
lb
/>
ſeptem neruis conſtabant, quorum medium eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.004785
">Præterea eorum, quæ inter quæuis
<
lb
/>
extrema continentur illud ſolum, quod medium eſt, principium ctiam quoddam eſt:
<
lb
/>
quod enim in medio eorum eſt, quæ in aliquo interuallo ad vtrumuis extremorum
<
lb
/>
vergunt; illud ſolum, &
<
expan
abbr
="
mediũ
">medium</
expan
>
, & principium est. </
s
>
<
s
id
="
s.004786
">cùm igitur in harmoniæ inter
<
lb
/>
uillo extrema ſint hypate, & nete,
<
expan
abbr
="
hisq́
">hisque</
expan
>
interiaceant reliqui ſoni, quorum is, qui
<
lb
/>
Meſe dicitur, eſt etiam principium, quippe
<
expan
abbr
="
principiũ
">principium</
expan
>
alterius tetrachordi, idcircò
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>