Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004994
">
<
pb
pagenum
="
281
"
xlink:href
="
009/01/281.jpg
"/>
alia foramina, quæ intus non ſint illuminata, ſed tenebroſa, nigra quamuis
<
lb
/>
minimè ſint, apparere. </
s
>
<
s
id
="
s.004995
">Idem præterea mihi ex anatome manifeſtè patuit,
<
lb
/>
cùm enim per ſectionem caſu quodam pupilla oculi, quem ſecabam, facta
<
lb
/>
fuiſſet aliquanto mior, illicò nigredine omni exuta, alba viſa eſt; quia ſci
<
lb
/>
licet patuit lumini aditus, quod internam oculi opacitatem fugauit. </
s
>
<
s
id
="
s.004996
">pro
<
lb
/>
pterea in bobus, & capris, quia magna, & oblonga eſt, quæ multum lucis
<
lb
/>
admittat, aloa ſimiliter, non vt in nobis nigra conſpicitur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004997
">6. Cur in clariſſima luce Solis pupilla omninò euaneſcit? </
s
>
<
s
id
="
s.004998
">ex dictis in præ
<
lb
/>
cedenti problemate, huic
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
ſatisfieri poteſt. </
s
>
<
s
id
="
s.004999
">cùm enim clariſſimo lumi
<
lb
/>
ni obijcitur, fit, vt oculi interiora illuſtrentur; vnde fugatis tenebris, & om
<
lb
/>
ni opacitate, etiam nigredo illa nulla ſit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005000
">7. Poſſumus ne dum in oculos alterius intuemur, quanta ſit re vera, co
<
lb
/>
gnoſcere? </
s
>
<
s
id
="
s.005001
">exiſtimo certam ipſius quantitatem oculos noſtros omninò late
<
lb
/>
re: videtur enim per refractionem, cùm ſit infra humorem aqueum aere
<
lb
/>
denſiorem, at quæ refractè videntur ex medio denſiore, ea maiora, quàm
<
lb
/>
ſint, apparere, demonſtrant Perſpectiui. </
s
>
<
s
id
="
s.005002
">attamen cùm in luce ſatis tempe
<
lb
/>
rata verſamur, ſi oculum directè, vt minor fiat refractio, ſpectemus, ipſam
<
lb
/>
non multò verò maiorem ſpectabimus.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005003
">8. Sed vnde nam illud mirum illi accidit, vt modo maior, modo minor
<
lb
/>
nullo fermè tempore interpoſito, euadat; & aliquando ad tantam magni
<
lb
/>
tudinem exereſcat, vt totam forè maiorem Iridem occupet; vt ſi in ſecun
<
lb
/>
da figura foramen B G I,
<
expan
abbr
="
vſq;
">vſque</
expan
>
ad circulum L M N O, dilataretur? </
s
>
<
s
id
="
s.005004
">Antiquio
<
lb
/>
res, vt Galenus, cùm obſeruaſſent eam, multò maiorem eſſe noctu, quam
<
lb
/>
interdiù, id ſolummodo ratione noctis, & diei contingere,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
foramen il
<
lb
/>
lud verè augeri, & minui exiſtimarunt. </
s
>
<
s
id
="
s.005005
">ſuſpenſum tamen Galenum reddit,
<
lb
/>
nulla huius motus organa reperiri, qua propter ad ſpiritus animales confu
<
lb
/>
git,
<
expan
abbr
="
eisq́
">eisque</
expan
>
; huius augmenti, & decrementi cauſam attribuit: eiuſdem ſenten
<
lb
/>
tiæ eſt 10. Baptiſta Porta, inter huius ætatis Perſpectiuos celebris. </
s
>
<
s
id
="
s.005006
">Hiero
<
lb
/>
nymus ab Aquapendente ab antiquioribus in eo diſſentit, quod cauſam hu
<
lb
/>
ius referat non in ſpiritus, ſed in proprietatem quandam ipſius vueæ natu
<
lb
/>
ralem. </
s
>
<
s
id
="
s.005007
">Porrò cum ego ſententias horum mente verſarem opportunè acci
<
lb
/>
dit, vt vel ipſo meridie cùm quodam in loco ſatis opaco colloquerer,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
<
lb
/>
eo illius capitis ſitu, vt oculi illius in multa eſſent opacitate, cùm ecce tibi
<
lb
/>
pupillas illius, magna cum admiratione, adeò magnas conſpexi, vt totam
<
lb
/>
ferè maiorem Iridem adæquarent; illicò hominem in claram lucem, atque
<
lb
/>
Solem deduxi;
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
ecce tibi repentè eædem pupillæ minimæ factæ ſunt.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.005008
">eandem ſubinde experientiam ſexcenties obſeruaui, vnde duo notatu di
<
lb
/>
gna innotuerunt.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005009
">Primum eſt: Maiores noſtros hallucinatos eſſe cùm nocte tantummodo
<
lb
/>
magnas, per diem verò paruas fieri pupillas opinati ſunt: Verum id ratio
<
lb
/>
ne lucis, & tenebrarum quouis tempore accidere patuit. </
s
>
<
s
id
="
s.005010
">vnde etiam in ob
<
lb
/>
ſcuriſſima nocte admota oculis accenſa candella, minuantur; amota ſtatim
<
lb
/>
augeantur. </
s
>
<
s
id
="
s.005011
">hinc accidit, pupillam hanc, Medicum quendam ætate noſtra
<
lb
/>
celebrem fefelliſſe, quì dum ægrotum quendam in cubiculo ſatis tenebroſo,
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
oculisq́
">oculisque</
expan
>
; laborantem curaret, animaduertit illius pupillas eſſe iuſto maio
<
lb
/>
res, quapropter plurima illi medicamenta pro pupillarum reſtrictione </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>