Descartes, René
,
Renati Des-Cartes principia philosophiae
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 334
>
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 334
>
page
|<
<
of 334
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
285
"/>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1816
"/>
25</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>7. Quòd ſi dividatur plano, lineam per polos du
<
lb
/>
ctam ad angulos rectos ſecante, duo puncta prius con
<
lb
/>
tigua ſiant poli diverſae virtutis, unus in uno, alius
<
lb
/>
in alio ſegmento a. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
arrow.to.target
n
="
marg1817
"/>
8. Quòd quamvis in uno magnete ſint tantùm duo
<
lb
/>
poli, unus Auſtralis, alius Borealis, in unoquoque ta
<
lb
/>
men ex ipſius fragmentis duo etiam ſimiles poli repe
<
lb
/>
riantur; adeò ut ejus vis, quatenus ratione polorum
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1818
"/>
diverſa videtur, eadem ſit in quàvis parte ac in toto b.
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1819
"/>
9. Quòd ferrum à magnete iſtam vim recipiat, cùm
<
lb
/>
tantùm ei admovetur c. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1817
"/>
5</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1818
"/>
10</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1819
"/>
10</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>10. Quòd pro variis modis quibus ei admovetur,
<
lb
/>
eam diverſimodè recipiat d. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>11. Quòd ferrum oblongum; quomodocunque ma
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1820
"/>
gneti admotum, illam ſemper ſecundùm ſuam longi
<
lb
/>
tudinem recipiat e. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1820
"/>
15</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>12. Quòd magnes de vi ſuà nihil amittat, quamvis
<
lb
/>
eam ferro communicet f. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>13. Quòd ipſa breviſſimo quidem tempore ferro
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1821
"/>
communicetur, ſed temporis diuturnitate magis &
<
lb
/>
magis in eo confirmetur g. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1821
"/>
20</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>14. Quòd chalybs duriſſimus eam majorem recipiat,
<
lb
/>
&sreceptam conſtantiùs ſervet, quàm vilius ferrum h. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>15. Quòd major ei communicetur à perfectiore
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1822
"/>
magnete, quàm à minùs perfecto i. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1822
"/>
25</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>16. Quòd ipſa etiam Terra ſit magnes, & nonnihil
<
lb
/>
de ſuâ vi ferro communicet j. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>