Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005159
">
<
pb
pagenum
="
10
"
xlink:href
="
009/01/294.jpg
"/>
conſtructione rectè fieri quadratum, triangulum, lineam perpendicularem,
<
lb
/>
& ſimilia. </
s
>
<
s
id
="
s.005160
">tertiò, in præcedenti dubitatione dictum eſſe ex mente Ariſtot.
<
lb
/>
etiam in Mathematicis eſſe definitiones cauſales,
<
expan
abbr
="
idq́
">idque</
expan
>
;
<
expan
abbr
="
exẽplo
">exemplo</
expan
>
tetragoniſmi
<
lb
/>
confirmatum. </
s
>
<
s
id
="
s.005161
">Ex his, quæ de ſcientiarum definitionibus dicta ſunt, notan
<
lb
/>
da eſt quædam diſparitas inter alias ſcientias, & Mathematicas in modo
<
lb
/>
procedendi ad ſubiecti proprij cognitionem. </
s
>
<
s
id
="
s.005162
">nam in demonſtrationibus à
<
lb
/>
ſigno, à quibus incipiunt vt plurimum aliæ ſcientiæ, ſola cognitio nominis
<
lb
/>
ſubiecti requiritur, non autem eſſentialis definitio; eius enim eſſentia, quæ
<
lb
/>
occulta eſt, per accidentia, & proprietates à poſteriori indagatur; qua de
<
lb
/>
tecta ab ea iterum ad demonſtrandas paſſiones diſtinctè, & ſcientificè re
<
lb
/>
gredimur. </
s
>
<
s
id
="
s.005163
">quod ſi primò perfecta obiecti cognitio obijceretur, vt ſit in Ma
<
lb
/>
thematicis ob perfectus earum definitiones pulcherrimo naturæ ordine ab
<
lb
/>
eſſentia ipſius ad paſſiones demonſtrandas procederemus, vt fit in demon
<
lb
/>
ſtrationibus à cauſa, quales ferè ſemper ſunt in Geometria, & Arithmetica
<
lb
/>
exceptis demonſtrationibus ab impoſsibili, vbi nobis primò tota ſubiecti
<
lb
/>
natura ex præmiſsis definitionibus obijcitur, ex qua deinde ſemper à priori
<
lb
/>
ad inueſtigandas illius paſsiones procedimus; in quo proceſſu definitio ſu
<
lb
/>
biecti pręmitti,
<
expan
abbr
="
eiusq́
">eiusque</
expan
>
; quidditas ſupponi debet. </
s
>
<
s
id
="
s.005164
">vnde etiam ſequitur Mathe
<
lb
/>
maticas haſce à notioribus nobis, & natura, vt vult Auerroes, & cæteri ferè
<
lb
/>
omnes, & ex noſtris maximè Toletus quęſt. </
s
>
<
s
id
="
s.005165
">4. ſecundi Phyſ. procedere. </
s
>
<
s
id
="
s.005166
">no
<
lb
/>
tioribus nobis, quia primum omnium manifeſta eſt tota figuræ eſſentia ex
<
lb
/>
definitione ipſius allata, ignotis adhuc ipſius affectionibus, notioribus na
<
lb
/>
tura, quia prius natura eſt ſubiecti eſſentia, quàm paſsiones, quæ ab ea ma
<
lb
/>
nant,
<
expan
abbr
="
deq́
">deque</
expan
>
; ea demonſtrantur:
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
hæc cauſæ eſt, cur ſemper tanti factæ ſine
<
lb
/>
Geometricæ demonſtrationes,
<
expan
abbr
="
primumq́
">primumque</
expan
>
; certitudinis gradum obtineant.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.005167
">
<
emph
type
="
italics
"/>
De medio Demonstrationum Geometriæ, & Arith
<
lb
/>
meticæ, ſeu, An ſint potißimæ Demonſtrationes.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.005168
">Cap. 2.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005169
">Coguntur huius tempeſtatis Mathematici ea, quæ antiquiſsimo poſ
<
lb
/>
ſeſsionis iure tutò hactenus poſsiderunt, à nonnullis recentioribus
<
lb
/>
ea diripere volentibus, omni conatu tutari. </
s
>
<
s
id
="
s.005170
">quis enim vnquam
<
lb
/>
alicuius nominis philoſophus ante Alexandrum Piccolomineum
<
lb
/>
extitit, qui Geometris potiſsimas Demonſtrationes eripere tentauerit?
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.005171
">profectò nullus fatetur ipſe ſe primum inter recentiores hanc veritatem
<
lb
/>
olfeciſſe, ſed verè omnium etiam antiquorum primus ipſe fuit, nam duos,
<
lb
/>
vel tres, quos ex antiquis in ſuam ſententiam pertrahere conatur, re vera,
<
lb
/>
vt infra patebit, minimè pertrahit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005172
">Primo igitur antiquorum auctoritates, præcipuè verò Ariſt. pro parte af
<
lb
/>
firmatiua afferemus. </
s
>
<
s
id
="
s.005173
">& verò indignum,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
ſuperuacaneum exiſtimo, cùm
<
lb
/>
eo, qui Ariſt. Analyticos poſteriores legerit, de ipſius ſententia diſputare,
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
ciusq́
">eiusque</
expan
>
; mentem, quaſi in fruſta locis aliquot citandis ſecare, cùm totis duo
<
lb
/>
bus libris nihil aliud agere videatur, quàm
<
expan
abbr
="
perfectã
">perfectam</
expan
>
Demonſtrationis idęam </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>