140.
Certum etiam omnia eſſe à
Deo praeordinata
20
41.
Quomodo arbitrii noſtri li
bertas & Dei praeordina
tio ſimul concilientur
È
42.
Quomodo, quamvis noli
mus falli, fallamur tamen
per noſtram voluntatem
È
43.
Nos nunquam falli, cùm
ſolis clarè & diſtinctè per
ceptis aſſentimur
21
44.
Nos ſemper malè judicare,
cùm aſſentimur non clarè
perceptis, etſi caſu incida
mus in veritatem; idque
ex eo contingere, quòd
ſupponamus ea fuiſſe antea
ſatis à nobis perſpecta
È
45.
Quid ſit perceptio clara,
quid diſtincta
È
46.
Exemplo doloris oſtendi
tur, claram eſſe poſſe per
ceptionem, etſi non ſit di
ſtincta; non autem diſtin
ctam, niſi ſit clara
22
47.
Ad primae aetatis praejudi
cia emendanda, ſimplices
notiones eſſe conſideran
das, & quid in quâque ſit
clarum
È
48.
Omnia quae ſub perceptio
nem noſtram cadunt, ſpe
ctari ut res rerumve affe
ctiones, vel ut aeternas
veritates; & rerum enume
ratio
È
49.
AEternas veritates non poſſe
ita enumerari, ſed nec eſſe
opus
23
50.
Eas clarè percipi, ſed non
omnes ab omnibus, prop
ter praejudicia
24
51.
Quid ſit ſubſtantia; & quòd
iſtud nomen Deo & creatu
ris non conveniat univocè
È
52.
Quòd menti & corpori uni
vocè conveniat, & quo
modo ipſa cognoſcatur
24
53.
Cujuſque ſubſtantiae unum
eſſe praecipuum attribu
tum, ut mentis cogitatio,
corporis extenſio
25
54.
Quomodo claras & diſtin
ctas notiones habere poſſi
mus, ſubſtantiae cogitantis,
&scorporeae, item Dei
È
55.
Quomodo duratio, ordo,
numerus etiam diſtinctè
intelligantur
26
56.
Quid ſint modi, qualitates,
attributa
È
57.
Quaedam attributa eſſe in
rebus, alia in cogitatione.
Et quid duratio & tempus
È
58.
Numerum & univerſalia
omnia eſſe tantùm modos
cogitandi
27
59.
Quomodo univerſalia fiant,
&squae ſint quinque vul
gata: genus, ſpecies, dif
ferentia, proprium, acci
dens
È
60.
De diſtinctonibus, ac pri
mò de reali
28
61.
De diſtinctionc modali
29
62.
De diſtinctione rationis
30
63.
Quomodo cogititatio & ex
tenſio diſtinctè cognoſci
poſſint, ut conſtituentes na
turam mentis & corporis
È
64.
Quomodo etiam ut modi
ſubſtantiae
31
65.
Quomodo ipſarum modi
ſint etiam cognoſcendi
32
66.
Quomodo ſenſus, affectus
&sappetitus, clarè cognoſ
cantur, quamvis ſaepe de
iis mal, judicemus
È
67.
In ipſo de dolore judicio
ſaepe nos falli
È
Certum etiam omnia eſſe à
Deo praeordinata
20
41.
Quomodo arbitrii noſtri li
bertas & Dei praeordina
tio ſimul concilientur
È
42.
Quomodo, quamvis noli
mus falli, fallamur tamen
per noſtram voluntatem
È
43.
Nos nunquam falli, cùm
ſolis clarè & diſtinctè per
ceptis aſſentimur
21
44.
Nos ſemper malè judicare,
cùm aſſentimur non clarè
perceptis, etſi caſu incida
mus in veritatem; idque
ex eo contingere, quòd
ſupponamus ea fuiſſe antea
ſatis à nobis perſpecta
È
45.
Quid ſit perceptio clara,
quid diſtincta
È
46.
Exemplo doloris oſtendi
tur, claram eſſe poſſe per
ceptionem, etſi non ſit di
ſtincta; non autem diſtin
ctam, niſi ſit clara
22
47.
Ad primae aetatis praejudi
cia emendanda, ſimplices
notiones eſſe conſideran
das, & quid in quâque ſit
clarum
È
48.
Omnia quae ſub perceptio
nem noſtram cadunt, ſpe
ctari ut res rerumve affe
ctiones, vel ut aeternas
veritates; & rerum enume
ratio
È
49.
AEternas veritates non poſſe
ita enumerari, ſed nec eſſe
opus
23
50.
Eas clarè percipi, ſed non
omnes ab omnibus, prop
ter praejudicia
24
51.
Quid ſit ſubſtantia; & quòd
iſtud nomen Deo & creatu
ris non conveniat univocè
È
52.
Quòd menti & corpori uni
vocè conveniat, & quo
modo ipſa cognoſcatur
24
53.
Cujuſque ſubſtantiae unum
eſſe praecipuum attribu
tum, ut mentis cogitatio,
corporis extenſio
25
54.
Quomodo claras & diſtin
ctas notiones habere poſſi
mus, ſubſtantiae cogitantis,
&scorporeae, item Dei
È
55.
Quomodo duratio, ordo,
numerus etiam diſtinctè
intelligantur
26
56.
Quid ſint modi, qualitates,
attributa
È
57.
Quaedam attributa eſſe in
rebus, alia in cogitatione.
Et quid duratio & tempus
È
58.
Numerum & univerſalia
omnia eſſe tantùm modos
cogitandi
27
59.
Quomodo univerſalia fiant,
&squae ſint quinque vul
gata: genus, ſpecies, dif
ferentia, proprium, acci
dens
È
60.
De diſtinctonibus, ac pri
mò de reali
28
61.
De diſtinctionc modali
29
62.
De diſtinctione rationis
30
63.
Quomodo cogititatio & ex
tenſio diſtinctè cognoſci
poſſint, ut conſtituentes na
turam mentis & corporis
È
64.
Quomodo etiam ut modi
ſubſtantiae
31
65.
Quomodo ipſarum modi
ſint etiam cognoſcendi
32
66.
Quomodo ſenſus, affectus
&sappetitus, clarè cognoſ
cantur, quamvis ſaepe de
iis mal, judicemus
È
67.
In ipſo de dolore judicio
ſaepe nos falli
È