1quo fit ut planè ſphaerici
reddantur
142
87.
Varios eſſe gradus celerita
tis in minutiis primi ele
menti
È
88.
Eas ejus minutias quae mi
nimùm habent celeritatis,
facilè idipſum quod ha
bent aliis transferre, ac ſibi
mutuò adhaerere
144
89.
Tales minutias, ſibi mutuò
adhaerentes, praecipuè in
veniri in eâ materiâ primi
elementi, quae à polis ad
centra vorticum fertur
È
90.
Qualis ſit figura iſtarum
minutiarum, quae particu
lae ſtriatae deinceps voca
buntur
È
91.
Iſtas particulas, ab oppoſi
tis polis venientes, contra
rio modo eſſe intortas
145
92.
Tres tantùm ſtrias in ipſis
eſſe
È
93.
Inter particulas ſtriatas, &
omnium minutiſſimas, va
rias eſſe aliarum magnitu
dines in primo elemento
147
94.
Quomodo ex iis maculae in
Solis vel ſtellarum ſuperfi
cie generentur
È
95.
Hinc cognoſci praecipuas
harum macularum pro
prietates
148
96.
Quomodo iſtae maculae diſ
ſolvantur, ac novae gene
rentur
È
97.
Cur in quarundam extre
mitate colores iridis appa
reant
È
98.
Quomodo maculae in facu
las vertantur, vel contrà
149
99.
In quales particulas ma
culae diſſolvantur
150
100.
Quomodo ex ipſis aether
circa Solem & ſtellas gene
retur. Huncque aetherem
&siſtas maculas ad tertium
elementum referri
150
101.
Macularum productionem
&sdiſſolutionem à cauſſis
valde incertis pendere
151
102.
Quomodo eadem macula
totum aliquod ſidus tegere
poſſit
È
103.
Cur Sol aliquando viſus
eſt obſcurior; & cur qua
rundam ſtellarum magni
tudines apparentes mu
tentur
152
104.
Cur aliquae fixae diſpa
reant, vel ex improviſo ap
pareant
È
105.
Multos eſſe meatus in ma
culis, per quos liberè tran
ſeunt particulae ſtriatae
153
106.
Quae ſit diſpoſitio iſtorum
meatuum; & cur particulae
ſtriatae per illos retrogredi
non poſſint
154
107.
Cur etiam quae veniunt ab
uno polo, non tranſeant
per eoſdem meatus, quàm
quae veniunt ab alio
È
108.
Quomodo materia primi
elementi per iſtos meatus
fluat
155
109.
Quòd alii etiam meatus
illos decuſſatim interſe
cent
156
110.
Quòd lumen ſtellae per
maculam vix poſſit tran
ſire
157
111.
Deſcriptio ſtellae ex impro
viſo apparentis
158
112.
Deſcriptio ſtellae paula
tim diſparentis
160
113.
In omnibus maculis mul
tos meatus à particulis
ſtriatis excavari
161
reddantur
142
87.
Varios eſſe gradus celerita
tis in minutiis primi ele
menti
È
88.
Eas ejus minutias quae mi
nimùm habent celeritatis,
facilè idipſum quod ha
bent aliis transferre, ac ſibi
mutuò adhaerere
144
89.
Tales minutias, ſibi mutuò
adhaerentes, praecipuè in
veniri in eâ materiâ primi
elementi, quae à polis ad
centra vorticum fertur
È
90.
Qualis ſit figura iſtarum
minutiarum, quae particu
lae ſtriatae deinceps voca
buntur
È
91.
Iſtas particulas, ab oppoſi
tis polis venientes, contra
rio modo eſſe intortas
145
92.
Tres tantùm ſtrias in ipſis
eſſe
È
93.
Inter particulas ſtriatas, &
omnium minutiſſimas, va
rias eſſe aliarum magnitu
dines in primo elemento
147
94.
Quomodo ex iis maculae in
Solis vel ſtellarum ſuperfi
cie generentur
È
95.
Hinc cognoſci praecipuas
harum macularum pro
prietates
148
96.
Quomodo iſtae maculae diſ
ſolvantur, ac novae gene
rentur
È
97.
Cur in quarundam extre
mitate colores iridis appa
reant
È
98.
Quomodo maculae in facu
las vertantur, vel contrà
149
99.
In quales particulas ma
culae diſſolvantur
150
100.
Quomodo ex ipſis aether
circa Solem & ſtellas gene
retur. Huncque aetherem
&siſtas maculas ad tertium
elementum referri
150
101.
Macularum productionem
&sdiſſolutionem à cauſſis
valde incertis pendere
151
102.
Quomodo eadem macula
totum aliquod ſidus tegere
poſſit
È
103.
Cur Sol aliquando viſus
eſt obſcurior; & cur qua
rundam ſtellarum magni
tudines apparentes mu
tentur
152
104.
Cur aliquae fixae diſpa
reant, vel ex improviſo ap
pareant
È
105.
Multos eſſe meatus in ma
culis, per quos liberè tran
ſeunt particulae ſtriatae
153
106.
Quae ſit diſpoſitio iſtorum
meatuum; & cur particulae
ſtriatae per illos retrogredi
non poſſint
154
107.
Cur etiam quae veniunt ab
uno polo, non tranſeant
per eoſdem meatus, quàm
quae veniunt ab alio
È
108.
Quomodo materia primi
elementi per iſtos meatus
fluat
155
109.
Quòd alii etiam meatus
illos decuſſatim interſe
cent
156
110.
Quòd lumen ſtellae per
maculam vix poſſit tran
ſire
157
111.
Deſcriptio ſtellae ex impro
viſo apparentis
158
112.
Deſcriptio ſtellae paula
tim diſparentis
160
113.
In omnibus maculis mul
tos meatus à particulis
ſtriatis excavari
161
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib