Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005490
">
<
pb
pagenum
="
27
"
xlink:href
="
009/01/311.jpg
"/>
plura Ariſt. & veterum philoſophorum loca ſibi aduerſantia diſſimulat: tan
<
lb
/>
dem, quod nullus adhuc auſus eſt, concludit Mathematicam nullam eſſe
<
lb
/>
Philoſophiæ partem, cùm tamen apud Ariſt. & omnes peripateticos nihil
<
lb
/>
frequentius occurrat, quam tres eſſe philoſophiæ partes, Phyſicam, Mathe
<
lb
/>
maticam, & Metaphyſicam. </
s
>
<
s
id
="
s.005491
">ait præterea ſæpius certitudinem Mathemati
<
lb
/>
cam ex eo prouenire, quod ad ſenſum oſtendant, ſeu quod ſenſu ipſarum ve
<
lb
/>
ritates percipiantur; quod omninò falſum eſſe ſæpius ſupra probatum eſt,
<
lb
/>
cùm eorum materia ſit omninò intelligibilis, non autem ſenſibilis, & nullus
<
lb
/>
eſt, qui eas, vel leuiter attigerit, quì iſtud palàm non fateatur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005492
">Scias
<
expan
abbr
="
deniq;
">denique</
expan
>
candide Lector, me ſyncerè omnia, & ſolius veritatis amo
<
lb
/>
re hucuſque dixiſſe, vt experiri poteris, ſi authores, quos citaui, adieris,
<
lb
/>
quod vt facias, obſecro, plura enim, quam dixi, reperies. </
s
>
<
s
id
="
s.005493
">è contrariò vi
<
lb
/>
diſti, quàm ſolicitè, alij, quorum munus eſſet eas fouere, ac tueri,
<
expan
abbr
="
cõtra
">contra</
expan
>
pul
<
lb
/>
cherrimas haſce facultates, neſcio quo conſilio tam ſolicitè egerint.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.005494
">
<
emph
type
="
italics
"/>
De præstantia ſcientiæ, quam nobis pariunt Geometria,
<
lb
/>
& Arithmetica. </
s
>
<
s
id
="
s.005495
">Cap. 4.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005496
">Scientiarum nobilitas,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
præſtantia non ex ſubiecto, & medio ſo
<
lb
/>
lum, verùm etiam, & quidem multò magis ex notitia, quæ per illas
<
lb
/>
acquiritur,
<
expan
abbr
="
quippeq́
">quippeque</
expan
>
; illarum finis eſt, penſanda eſt: quanto enim hæc
<
lb
/>
præſtantior, ac nobilior eſt, tanto etiam illæ excellentiores ſunt ha
<
lb
/>
bendæ. </
s
>
<
s
id
="
s.005497
">Verumenimuerò, vt ait Ariſt. initio 2. Metaphyl. </
s
>
<
s
id
="
s.005498
">Finis ſcientiæ eſt
<
lb
/>
veritas. </
s
>
<
s
id
="
s.005499
">quod & Plato confirmat, dum in Sympoſio aſſerit, animi cibum eſ
<
lb
/>
ſe veritatem, atqui Geometria, & Arithmetica, cùm ſemper euidentiam
<
lb
/>
pariant, ſemper etiam veritatem conſequentur, vnde Ariſt. 1. Ethic. cap. 7.
<
lb
/>
Geometram appellat veritatis ſpeculatorem. </
s
>
<
s
id
="
s.005500
">cùm præterea reliquæ ſcien
<
lb
/>
tiæ (Mathematicis medijs exceptis) rarò euidentiam pariant, rarò etiam
<
lb
/>
veritatem aſſequentur, ſed ferè ſemper opiniones gignent, vnde eas meritò
<
lb
/>
non ſcientias, ſed opiniones Plato voluit appellari: ſequitur abſolutè di
<
lb
/>
cendum eſſe, Mathematicas reliquarum ſcientiarum præſtantiſſimas eſſe;
<
lb
/>
quemadmodum inter opiniones præſtantiſſimum quid eſt veritas.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005501
">
<
expan
abbr
="
Neq;
">Neque</
expan
>
verò ſolum huius notitiæ excellentia à veritate deſumitur, verum
<
lb
/>
etiam ab admirabilitate, ſunt enim concluſiones Mathematicæ (paruis ex
<
lb
/>
ceptis) admirabiles veritates, licet enim cùm Cicer. primo de orat ſic ad
<
lb
/>
mirati; quis ignorat, ij, qui Mathematici vocantur quanta in obſcuritate
<
lb
/>
rerum, & quàm in recondita arte, & multiplici,
<
expan
abbr
="
ſubtiliq́
">ſubtilique</
expan
>
; verſantur? </
s
>
<
s
id
="
s.005502
">Et ve
<
lb
/>
rò quis non admiratur, cùm intelligit, omne triangulum habere tres angu
<
lb
/>
los æquales duobus rectis? </
s
>
<
s
id
="
s.005503
">& omnem figuram rectilineam habere angulos
<
lb
/>
externos, etiamſi mille ſint, æquales tantummodo quatuor rectis? </
s
>
<
s
id
="
s.005504
">Item
<
lb
/>
duo parallelogramma ſuper eadem baſi, & in ijſdem parallelis conſtituta
<
lb
/>
æqualia eſſe, etiamſi alterum quantumuis longum efficiatur? </
s
>
<
s
id
="
s.005505
">quàm admira
<
lb
/>
bilis eſt 47. primi, pro cuius inuentione Pythagoras Muſis Hecatombas
<
lb
/>
immolauit? </
s
>
<
s
id
="
s.005506
">In ſecundò deinde Elem. lib. quàm ſubtilis eſt 14. quæ rectili
<
lb
/>
neo cuiuis quadratum exhibet æquale. </
s
>
<
s
id
="
s.005507
">In tertiò poſtea, quot
<
expan
abbr
="
quantaq́
">quantaque</
expan
>
; </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>