1in Auſtralibus, perpendiculariter ſtante, illumque hoc
pacto cymbae impoſitum, quandam aequatoris ſui par
tem ſemper accuratè eandem verſus Boream, & oppo
ſitam verſus Auſtrum convertere. Quod an verum ſit
nullo mihi adhuc experimento compertum eſt.
facilè mihi perſuadeo non omnino eandem, nec fortè
etiam tantam eſſe declinationem, in magnete ita con
ſtituto, quàm in eo cujus poli aequaliter à Terrâ diſtant.
Nam particulae ſtriatae, in hac ſuperiore Terrae regione,
non modò per lineas aequaliter ab ejus centro
ab uno polo ad alium revertuntur, ſed etiam ubique
(praeterquam ſub aequatore) nonnullae ab interioribus
ejus partibus aſcendunt: & magnetis ſupra polos
erecti converſio ab his ultimis, declinatio verò à prio
ribus praecipuè
pacto cymbae impoſitum, quandam aequatoris ſui par
tem ſemper accuratè eandem verſus Boream, & oppo
ſitam verſus Auſtrum convertere. Quod an verum ſit
nullo mihi adhuc experimento compertum eſt.
facilè mihi perſuadeo non omnino eandem, nec fortè
etiam tantam eſſe declinationem, in magnete ita con
ſtituto, quàm in eo cujus poli aequaliter à Terrâ diſtant.
Nam particulae ſtriatae, in hac ſuperiore Terrae regione,
non modò per lineas aequaliter ab ejus centro
ab uno polo ad alium revertuntur, ſed etiam ubique
(praeterquam ſub aequatore) nonnullae ab interioribus
ejus partibus aſcendunt: & magnetis ſupra polos
erecti converſio ab his ultimis, declinatio verò à prio
ribus praecipuè
5
10
15
Praeterea magnes trahit ferrum, ſive potiùs magnes
&sferrum ad invicem accedunt; neque enim ulla ibi
tractio eſt, ſed ſtatim atque ferrum eſt intra ſphaeram
activitatis magnetis, vim ab eo mutuatur, & particu
lae ſtriatae, ab utroque egredientes, ae*rem
&sferrum ad invicem accedunt; neque enim ulla ibi
tractio eſt, ſed ſtatim atque ferrum eſt intra ſphaeram
activitatis magnetis, vim ab eo mutuatur, & particu
lae ſtriatae, ab utroque egredientes, ae*rem
interme
dium expellunt: quo fit, ut ambo ad invicem non aliter
quàm duo magnetes accedant. Imò etiam ferrum libe
riùs movetur quàm magnes, quia conſtat iis tantùm
ramentis, in quibus particulae ſtriatae ſuos habent mea
tus, magnes autem multâ materiâ lapideâ
dium expellunt: quo fit, ut ambo ad invicem non aliter
quàm duo magnetes accedant. Imò etiam ferrum libe
riùs movetur quàm magnes, quia conſtat iis tantùm
ramentis, in quibus particulae ſtriatae ſuos habent mea
tus, magnes autem multâ materiâ lapideâ
20
25
Sed multi mirantur magnetem armatum, ſive lami
nam ferream magneti adjunctam, plus ferri poſſe
ſuſtinere, quàm ſolum magnetem. Cujus tamen ratio
nam ferream magneti adjunctam, plus ferri poſſe
ſuſtinere, quàm ſolum magnetem. Cujus tamen ratio