1tur, ac ſi eſſet immota, minùſque ipſius motus impe
ditur à contactu magnetis, cùm ei ſic appenſa gyratur,
quàm à contactu Terrae, cùm ſuo pondere illam premit.
ditur à contactu magnetis, cùm ei ſic appenſa gyratur,
quàm à contactu Terrae, cùm ſuo pondere illam premit.
20
25
30
Variis modis vis unius magnetis augetur vel mi
nuitur, alterius magnetis aut ferri acceſſu. Sed una in
hoc generalis regula eſt, quòd quoties ita ſiti ſunt iſti
magnetes, ut unus in alium particulas ſtriatas mittat,
ſe invicem juvent; contrà autem, ſi unus ab alio eas
abducat, ſibi obſtent. Quia quò celeriùs & copioſiùs
iſtae particulae per unumquemque magnetem fluunt, eò
major in eo eſt virtus, & magis agitatae, ac plures, ab
uno magnete vel ferro in alium mitti poſſunt, quàm eo
abſente ab ae*re, aliove ullo corpore in ejus locum
conſtituto. Sic non modò, cùm polus Auſtralis unius
magnetis polo Boreali alterius conjunctus eſt, ſe invi
cem juvant ad ferrum aliis ſuis polis appenſum ſuſti
nendum; ſed etiam cùm disjuncti ſunt, & ferrum inter
utrumque collocatur. Exempli gratiâ, magnes C juva
tur à magnete F, ad fer-fig
rum DE ſibi conjunctum
retinendum; & vice ver
ſâ, magnes F juvatur a magnete C, ad hujus ferri ex
tremitatem E in ae*re ſuſtinendam: poteſt enim eſſe
tam gravis, ut ab eo ſolo ſic ſuſtineri non poſſet, ſi
alia extremitas D alteri corpori quàm magneti C inni
teretur.
nuitur, alterius magnetis aut ferri acceſſu. Sed una in
hoc generalis regula eſt, quòd quoties ita ſiti ſunt iſti
magnetes, ut unus in alium particulas ſtriatas mittat,
ſe invicem juvent; contrà autem, ſi unus ab alio eas
abducat, ſibi obſtent. Quia quò celeriùs & copioſiùs
iſtae particulae per unumquemque magnetem fluunt, eò
major in eo eſt virtus, & magis agitatae, ac plures, ab
uno magnete vel ferro in alium mitti poſſunt, quàm eo
abſente ab ae*re, aliove ullo corpore in ejus locum
conſtituto. Sic non modò, cùm polus Auſtralis unius
magnetis polo Boreali alterius conjunctus eſt, ſe invi
cem juvant ad ferrum aliis ſuis polis appenſum ſuſti
nendum; ſed etiam cùm disjuncti ſunt, & ferrum inter
utrumque collocatur. Exempli gratiâ, magnes C juva
tur à magnete F, ad fer-fig
rum DE ſibi conjunctum
retinendum; & vice ver
ſâ, magnes F juvatur a magnete C, ad hujus ferri ex
tremitatem E in ae*re ſuſtinendam: poteſt enim eſſe
tam gravis, ut ab eo ſolo ſic ſuſtineri non poſſet, ſi
alia extremitas D alteri corpori quàm magneti C inni
teretur.
5
10
15
20
25
Sed interim quaedam vis magnetis F impeditur à
magnete C, nempe illa quam habet ad ferrum DE ad
magnete C, nempe illa quam habet ad ferrum DE ad