1paullo antèa. Atque propter iſtam eandem vim, ſi li
matura, magneti quantumvis forti adhaerens, tangatur
ab alio debiliori magnete, vel tantùm à ferreo aliquo
bacillo, nonnullae ejus partes fortiorem magnetem re
linquent, & debiliorem, ſive ferreum bacillum, ſequen
tur: illae ſcilicet, quae majori ſuperficie hunc quàm
illum tangent. Cùm enim exiguae iſtae ſuperficies va
ri*ae ſint & inaequales, ſemper accidit, ut quaſdam li
maturae particulas uni magneti vel ferro, alias alteri
firmiùs jungant.
matura, magneti quantumvis forti adhaerens, tangatur
ab alio debiliori magnete, vel tantùm à ferreo aliquo
bacillo, nonnullae ejus partes fortiorem magnetem re
linquent, & debiliorem, ſive ferreum bacillum, ſequen
tur: illae ſcilicet, quae majori ſuperficie hunc quàm
illum tangent. Cùm enim exiguae iſtae ſuperficies va
ri*ae ſint & inaequales, ſemper accidit, ut quaſdam li
maturae particulas uni magneti vel ferro, alias alteri
firmiùs jungant.
10
15
20
25
5
10
15
20
5
10
Lamina ferrea, quae, polo magnetis admota, ejus
vim ſuſtinendi ferri multùm auget, ut antè dictum eſt,
impedit ejuſdem vim ferri ad ſe alliciendi aut con
vertendi. Nempe lamina DCD impedit ne magnes
AB, cujus polo adjuncta eſt,fig
acum EF ad ſe alliciat aut
convertat. Jam enim adverti
mus particulas ſtriatas, quae
progrederentur à B verſus EF
abſque hac laminâ, in eâ reflecti ex C verſus extremi
tates DD, propterea quòd liberiùs per ipſam quàm
per ae*rem fluunt, ſicque vix ullae ad acum EF perve
niunt. Eodem modo quo ſuprà diximusc, paucas à
mediâ Terrae regione ad nos pervenire, quia maxima
earum pars, per interiorem cruſtam ſuperioris Terrae
regionis, ab uno polo ad alium revertitur; unde fit,
vim ſuſtinendi ferri multùm auget, ut antè dictum eſt,
impedit ejuſdem vim ferri ad ſe alliciendi aut con
vertendi. Nempe lamina DCD impedit ne magnes
AB, cujus polo adjuncta eſt,fig
acum EF ad ſe alliciat aut
convertat. Jam enim adverti
mus particulas ſtriatas, quae
progrederentur à B verſus EF
abſque hac laminâ, in eâ reflecti ex C verſus extremi
tates DD, propterea quòd liberiùs per ipſam quàm
per ae*rem fluunt, ſicque vix ullae ad acum EF perve
niunt. Eodem modo quo ſuprà diximusc, paucas à
mediâ Terrae regione ad nos pervenire, quia maxima
earum pars, per interiorem cruſtam ſuperioris Terrae
regionis, ab uno polo ad alium revertitur; unde fit,