Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001515
">
<
pb
pagenum
="
83
"
xlink:href
="
009/01/083.jpg
"/>
quod regiones ſeptentrionales incolentibus plurima ſunt aſtra, quæ nun
<
lb
/>
quam occidunt, quamuis horizontem leuiter perſtringant, quæ tamen Cy
<
lb
/>
prijs,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
Aegyptijs oriuntur,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
occidunt. </
s
>
<
s
id
="
s.001516
">ex quibus & rotunditas, &
<
lb
/>
paruitas terræ colligi poteſt. </
s
>
<
s
id
="
s.001517
">has eaſdem rationes fuſius explicatas repe
<
lb
/>
ries apud P. Clauium in ſphæra.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001518
">
<
arrow.to.target
n
="
marg116
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.001519
">
<
margin.target
id
="
marg116
"/>
116</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001520
">Tex. 111.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Quapropter existimantes eum, qui circa Herculeas columnas eſt lo
<
lb
/>
cum coniungi ei, qui circa Indiam, & hoc modo mare vnum eſſe, non admodum
<
lb
/>
incredibilia exiſtimare videntur &c.)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
exiſtimatores hoſce non perperam exi
<
lb
/>
ſtimaſſe apertè
<
expan
abbr
="
cõuincunt
">conuincunt</
expan
>
Chriſtophori Columbi, Argonautarum principis
<
lb
/>
nauigationes; quibus nouus orbis repertus eſt, qui inter columnas Hercu
<
lb
/>
lis,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
orientalem Indiam totus vna
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
mari Oceano Atlantico interiacet.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001521
">
<
arrow.to.target
n
="
marg117
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.001522
">
<
margin.target
id
="
marg117
"/>
117</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001523
">Tex. 112.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Mathematicorum etiam, qui circumferentiæ magnitudinem ratio
<
lb
/>
cinari tentant, ad 400. dicunt ſtadiorum millia, &c.)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
quam ſubtilibus rationi
<
lb
/>
bus inueſtigauerint Aſtronomi quantitatem terræ, optimè, ac dilucidè ex
<
lb
/>
ponitur à P. Clauio in ſphæra: quem ſi libet, conſule, ne inani labore opu
<
lb
/>
ſculum iſtud exereſcat.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.001524
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Tertio de Cœlo.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001525
">
<
arrow.to.target
n
="
marg118
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.001526
">
<
margin.target
id
="
marg118
"/>
118</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001527
">Tex. 40.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Figuræ autem omnes componuntur ex pyramidibus: rectilinea
<
lb
/>
quidem ex rectilineis: ſphæra verò ex octo partibus componitur)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Ale
<
lb
/>
xander exiſtimat, Ariſtotelem dicere ſphæram conſtare ex octo
<
lb
/>
partibus illis, quæ deſignantur per tres circulos, quorum duo ſe
<
lb
/>
cant ſe mutuò ad angulos rectos, vt in ſphæra mundi faciunt duo coluri;
<
lb
/>
tertius verò medios illos diuidit æquidiſtanter à ſectionibus
<
expan
abbr
="
illorũ
">illorum</
expan
>
mutuis,
<
lb
/>
quemadmodum æquator in ſphæra mundi ſecat duos coluros. </
s
>
<
s
id
="
s.001528
">ex quibus ſe
<
lb
/>
ctionibus tota ſphæra in octo partes diuiditur, quibus ſphæram componi
<
lb
/>
vult Ariſtoteles. </
s
>
<
s
id
="
s.001529
">aduerte tamen hanc ſphæræ compoſitionem nullo modo
<
lb
/>
habere partes actu, cum ſphæra ſit vnica ſimplici ſuperficie terminata; ſed
<
lb
/>
quæ tantum ſint à prædictis imaginatis circulis deſignatæ: at verò aliæ fi
<
lb
/>
guræ, quæ pluribus planis terminantur, vt cubus, octaedrum, & ſimilia, quæ
<
lb
/>
Ariſt. vocat rectilineas, quia terminantur ſuperficiebus rectilineis actu di
<
lb
/>
ſtinctis ab inuicem ex natura ſua, non per noſtram deſignationem, ideò re
<
lb
/>
ctè dicuntur componi ex pyramidibus, v. g. dicimus cubum componi ex ſex
<
lb
/>
pyramidibus, quia cum habeat ſex baſes, cogitamus ſupra
<
expan
abbr
="
vnamquamq;
">vnamquamque</
expan
>
il
<
lb
/>
larum ſingulas pyramides erigi, quarum omnium vertices ad idem punctum
<
lb
/>
medium intra cubum imaginatum coeant. </
s
>
<
s
id
="
s.001530
">& ſic de reliquis ſolidis. </
s
>
<
s
id
="
s.001531
">quæ qua
<
lb
/>
ratione reſoluantur in plures pyramides, conſtat ex 10. 11. 12. & 13. Ele
<
lb
/>
mentorum Euclidis, at verò in ſphæra nullum reale compoſitionis, aut di
<
lb
/>
uiſionis fundamentum reperitur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001532
">
<
arrow.to.target
n
="
marg119
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.001533
">
<
margin.target
id
="
marg119
"/>
119</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001534
">Tex.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Ad hæc neceſſe eſt non omne corpus eſſe diuiſibile dicere, ſed repugnare
<
lb
/>
certiſſimis ſcientijs; nam Mathematicæ ipſum quidem intelligibile, accipiunt diui
<
lb
/>
ſibile)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
ipſum intelligibile, ideſt, quantitatem abſtractam tam continuam,
<
lb
/>
quam diſcretam, quam ſtatuunt Philoſophi eſſe ſubiectam materiam ma
<
lb
/>
thematicarum. </
s
>
<
s
id
="
s.001535
">quam ideo appellant intelligibilem, quia cum ſit abſtracta
<
lb
/>
per intellectum à ſenſibilibus affectionibus, reſtat vt ſit tantummodo </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>