Clavius, Christoph, In Sphaeram Ioannis de Sacro Bosco commentarius

Table of contents

< >
[91.] THEOR. 14. PROPOS. 16.
[92.] THEOR. 15. PROPOS. 17.
[93.] THEOR. 16. PROPOS. 18.
[94.] COMMENTARIVS.
[95.] COMMENTARIVS.
[96.] COMMENTARIVS.
[97.] TERRAM, ET AQVAM ESSE ROTVNDAS.
[98.] COMMENTARIVS.
[99.] COMMENTARIVS.
[100.] COMMENTARIVS.
[101.] COMMENTARIVS.
[102.] COMMENTARIVS.
[103.] AN EX TERRA, ET AQVA VNVS FIAT GLO-bus, hoc eſt, an horum elementorum conuexæ ſuperficies idem habeant centrum.
[104.] TERRAM ESSE CENTRVM MVNDI.
[105.] COMMENTARIVS.
[106.] COMMENTARIVS.
[107.] COMMENTARIVS.
[108.] COMMENTARIVS.
[109.] COMMENTARIVS.
[110.] Omnes ſtellæ 4. magnit. Quartæ.
[111.] Omnes ſtellæ 12. Tertiæ magnit. 2. Quartæ 6. Quintæ 4.
[112.] IN PLAGA ERGO AVSTRALI STELLÆ omnes 316. Primæ magnitud. 7. Secundæ 18. Tertiæ 60. Quar-tæ 168. Quintæ 53. Sextæ 9. Neb. 1. IN TOTO AVTEM FIRMAMENTO STELLÆ omnes, præter tres in cincinno. 1022. vt ſupra dictum eſt.
[113.] VSVS PRÆCEDENTIS TABVLAE.
[114.] DE STELLARVM DECLINATIONIBVS inueſtigandis.
[115.] DE QVANTITATE STELLARVM.
[116.] Proportiones diametrorum ſtellarum omnium ad diametrum terræ.
[117.] Quoties diameter cuiuſuis ſtellæ diametrum terræ, uel diameter terræ diametrum ſtellæ in ſe contineat.
[118.] Proportiones magnitudinum ftellarum omnium ad magnitudinem terrę.
[119.] Quoties magnitudo cuiuſuis ſtellæ magnitudinem terræ, uel magnitu-do terrę magnitudinem ſtellæ in ſe contineat.
[120.] TERRAM ESSE IMMOBILEM.
< >
page |< < (59) of 525 > >|
9659Ioan. de Sacro Boſco. temporis interuallũ, in quo hæc obſeruabant: Tamen poſt Ariſtotelem multò
ſecus rem ſeſe habere deprehenſum eſt.
Nam, ut ait Ptolemæus Dictione ſe-
ptima cap.
2. & Ioan. Regiomont. in Epitome eiuſdem Dictionis propoſ. 2.
Diſt antię ſtellarum fixarum à punctis Solſtitialibus & Aequinoctialibus non
manent eędẽ ſemper, ſed creſcunt, &
augentur ſecundũ ſucceſſionem ſignorũ,
ideſt, uerſus orientales partes progrediendo, ita ut plurimæ ſtellę, quæ anti-
quo tempore fuerunt ante puncta ſolſtitialia, &
Aequinoctialia, modo repe-
riantur poſt ipſa puncta Solſtirialia &
Aequinoctialia, aliæ uero ſtellæ pro-
pius ad illa puucta acceſſerint, ut ex obſeruationibus antiquorum, &
recentio
rum liquido conſtat:
Et quo maius tempus inter conſiderationes antiquorum,
&
recentiorem intercedit, eo etiam magis inueniantur à ſedibus, locisq́ue
antiquis ſtellę ſecundum ſucceſſionem ſignorum elongatæ:
cuius rei plurima
exempla in medium adducũt Ptolemæus, &
Ioan. Regiomon. locis eitatis: Nos
unum aut alterũ duntaxat afferemus.
Timocharis obſeruãs curſum ſtellarum,
reperit ſtellam Azimech, quã Latini ſpicã uirginis dicunt, ante punctũ Aequi
noctij autu mnalis, id eſt, ante principiũ ♎, primi mobilis, 8.
fere grad. hoc eſt,
paulo poſt 22.
grad. ♍, fiue in principio 23. grad. ♍. Poſt hunc uero ducentis
fere annis elapſis, Abrachis, qui &
Hipparchus, eandem ſtellã reperit 6. tantum
grad.
ante illud punctum, uidelicet in principio 25. grad. ♍. Et poſt hos Pto-
lemæus eandem ſtellam plus acceſiſſe, ſecundum proportionem temporis in-
teriecti, ad principium ♎, inuenit.
Idemq́ue obſeruarunt Aſtronomi ipſum ſe
quentes, ut Albategnius, Aueneſra, Zachut, &
alij; adeo ut hac noſtra tempe-
ſtate eadem ſtella exiſtat iam poſt principium ♎, nimirum in 17.
fere gradu
♎.
Rurſus Hipparchus inuenit ſtellam, quæ cor Leonis appellatur, in 50.
min.
ultimi grad. ♋: At poſt ipſum Ptolemæus eandem reperit exiſtere in
30.
min. tertij gradus ♌: Nunc uero eadem ſtella in 22. fere gradu ♌. exi-
ſtit.
Ex his igitur, & plurimis alijs exemplis perſpicue colligitur, omnes orbes
cæleſtes infra primum mobile, præter diurnum motum, moueri quoque ſecũ-
dum ſucceſſionem ſignorum ab occidente in orientem, ſecundum quid tamẽ,
hoc eſt, uti explicuimus, ad partes orientales.
Sienim ſolum motu diurno mo-
uerentur, neceſſario æqualiter diſtarent ſtellæ omnes, &
planetæ, à quatuor il
lis punctis prædictis.
Cuius oppoſitum oſtendunt obſeruationes doctiſſimorũ
Aſtronomorum.
Neque uero quiſquam dubitare debet, recte ab Aſtronomis
prædictis loca ſtellarum inuenta eſſe.
Inter cętera enim inſtrumenta, quę plu-
rima ſunt pro ſtellarum locis explorandis excogitata ab artificibus, præſtan-
tiſſimum eſt illud, quod Armillam Ptolemæi dicunt cuius conſtructio doce-
tur in 5.
Dictione Almageſti.
QVA INDVSTRIA CAELOS INFERIORES
ab Occaſu in Ortum ſuper diuerſos polos à polis mundi
moueri obſeruatum ſit.
Divtvrna obſeruatione deprehenderunt Aſtronomi, cælos inferio-
11Cœlos infe
riores mo-
neri ab oc-
caſu in er-
tum ſupe@
polos Ze.
res non moueri ab occaſu in ortum ſuper polos mundi, &
per circulum æqui
noctialem, ſed ſuper polos diſtinctos, nempe ſuper polos Zodiaci, &
per circu
lum Zodiacum.
Planetę enim omnes uariant ſemper puncta ortus, & occa-
ſus in Horizonte:
Quod luce Clarius in Sole deprehenditur. Modo enim

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index