Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001780
">
<
pb
pagenum
="
99
"
xlink:href
="
009/01/099.jpg
"/>
tatis inſpectionem. </
s
>
<
s
id
="
s.001781
">Is igitur ſect. </
s
>
<
s
id
="
s.001782
">3. cap. 5. de hoc Ariſt. loco ſie loquitur:
<
lb
/>
hic locus diligenter expendendus videtur tum quia difficillimus eſt,
<
expan
abbr
="
tũ
">tum</
expan
>
quia
<
lb
/>
multis anſam dedit reprehendendi Ariſt. tanquam puerilia effutientem. </
s
>
<
s
id
="
s.001783
">tex
<
lb
/>
tus
<
expan
abbr
="
itaq;
">itaque</
expan
>
Ariſt. duplicem habet ſenſum; alter à quo non abhorret
<
expan
abbr
="
Alexãder
">Alexander</
expan
>
;
<
lb
/>
vt tertia illa pars ad montem referatur, quaſi dicat, quod antequam Sol ima
<
lb
/>
montis illuſtret, illuminat illius cacumen
<
expan
abbr
="
vſq;
">vſque</
expan
>
ad tertiam montis partem:
<
lb
/>
ſed hæc Mazonij expoſitio nulla eſt, cuiuſlibet enim montis etiam medio
<
lb
/>
cris altitudinis Sol illuſtrat non ſolum tertiam partem, ſed & dimidium, &
<
lb
/>
duas tertias, & ferè totum, antequam ad planam illius baſim deſcendat.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001784
">Ego ſic exponendum cenſeo, vt Ariſt. dicat, mane, ideſt initio Crepuſculi
<
lb
/>
matutini, & veſpere, ideſt, in fine Crepuſculi veſpertini ipſius tertiam par
<
lb
/>
tem illuminatam conſpici ab ijs, quorum horizonti tunc incipit, vel deſinit
<
lb
/>
Crepuſculum; ex quibus illi neceſſariò reſpectu Caucaſi ſunt occidentales,
<
lb
/>
quì manè hoc vident, vti ſunt ij, qui in Euxino, ſeu Ponto, & Meotide naui
<
lb
/>
gant, vel loca proxima inhabitant: illi verò, qui in fine Crepuſculi veſper
<
lb
/>
tini hoc cernunt, neceſſariò reſpectu Caucaſi erunt orientales. </
s
>
<
s
id
="
s.001785
">Alter huius
<
lb
/>
loci ſenſus eſt, ait Mazonius, vt non de tertia montis parte, ſed de tertia
<
lb
/>
noctis portione loquatur, ita vt manè. </
s
>
<
s
id
="
s.001786
">v. g. initio tertiæ, & vltimæ noctis
<
lb
/>
parte, cacumen Caucaſi illuminetur. </
s
>
<
s
id
="
s.001787
">hæc ille. </
s
>
<
s
id
="
s.001788
">vbi animaduertendum expo
<
lb
/>
ſitionem
<
expan
abbr
="
hãc
">hanc</
expan
>
parùm differre à noſtra modò allata, cùm
<
expan
abbr
="
vtraq;
">vtraque</
expan
>
in idem tem
<
lb
/>
pus recidat; nam ſi dixerimus initio Crepuſculi matutini illuminari ter
<
lb
/>
tiam partem Caucaſi, tempus hoc coincidit cum initio tertiæ partis noctis,
<
lb
/>
quantitas enim Crepuſculi in poli eleuatione 47. grad. qualem habet Cau
<
lb
/>
caſus, per totam æſtatem tres horas plus minus continet, vt patet ex tabu
<
lb
/>
la quantitatis Crepuſculi, quæ eſt apud Nonium, & apud Clauium in ſphæ
<
lb
/>
ra vltimæ editionis; quæ quantitas reperiri geometrico calculo poteſt, vt
<
lb
/>
docent Nonius, Clauius, & Maginus lib. 10. primi mob. </
s
>
<
s
id
="
s.001789
">quod quidem trium
<
lb
/>
circiter horarum tempus eſt tertia ferè noctis pars in ijs regionibus, quibus
<
lb
/>
polus eleuatur 47. grad. ſiue ergo dicamus id contingere initio Crepuſculi,
<
lb
/>
ſiue initio tertiæ partis noctis, erit idem tempus, trium ſcilicet horarum.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001790
">ſi ergo, inquit Mazonius, ſequamur priorem declarationem, neceſſarium
<
lb
/>
eſt dicere, quod ea tertia pars montis, quæ initio auroræ Solis lumine per
<
lb
/>
funditur, ſit ea montis altitudo, qua ipſe exuperat illam aeris regionem,
<
lb
/>
vnde Crepuſculum incipit apparere. </
s
>
<
s
id
="
s.001791
">quo poſito aptè, ac ſagaciter altitudi
<
lb
/>
nem Caucaſi inueſtigat hoc pacto. </
s
>
<
s
id
="
s.001792
">præmittit autem ſeptem propoſitiones
<
lb
/>
apud Mathematicos manifeſtas, quas ego miſſas facio cum non mihi neceſ
<
lb
/>
ſariæ videantur. </
s
>
<
s
id
="
s.001793
">poſtea ſic diſcurrit; His ergo ita ſe habentibus, dico nos in
<
lb
/>
uenire poſſe viam, qua ſaltem rudi Minerua, montis altitudinem comper
<
lb
/>
tam habeamus. </
s
>
<
s
id
="
s.001794
">ſi enim in principio Crepuſculi v. g. matutini (ita enim, vt
<
lb
/>
ſupra annotaui intelligendus eſt Ariſt.) illuminatur tertia pars, neceſſarium
<
lb
/>
videtur tertiam illam partem ſupra eam regionem collocari, ex qua Cre
<
lb
/>
puſculum in planitie apparere incipit, ſed illa regio ex Alhazino, & Vitell.
<
lb
/>
de Crepuſculis milliaribus 52. à terra recedit, ergo duæ tertiæ montis par
<
lb
/>
tes, quæ Solem initio auroræ non vident, ſunt 52. milliaria ad perpendicu
<
lb
/>
lum, & tertia alia pars illuminata eſt ad perpendiculum 26. milliaria: ita
<
lb
/>
vt totius montis altitudo perpendicularis ſit 78. mill. ſed papè in quos </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>