Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000059">
                <pb xlink:href="028/01/010.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              temporéque eodem peruenire in terram: vtcúmque aliunde
                <lb/>
              Ariſtoteles cenſeat cadere maiorem velociùs, & peruenire
                <lb/>
              citiùs.
                <emph.end type="italics"/>
              A p 41. in 53. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000060">ART. XXIX. XXX. XXXI XXXII. XXXIII.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000061">De Tempore, quo R. P. colligit parteis ſpatij
                <lb/>
              ſingulas decurſum non iri. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000062">
                <emph type="italics"/>
              Origo fuit mali, quòd R. P. & Experimentum falſum
                <lb/>
              (ſeu quod nul um eſſet) pro vero habuerit. </s>
              <s id="s.000063">& illam Motus
                <lb/>
              æquabiliter accelerati definitionem aſſumpſerit, quæ traditur
                <lb/>
              nulla temporis mentione:
                <expan abbr="">cum</expan>
              impoßibile tamen ſit ſeu celerita­
                <lb/>
              tem, ſeu accelerationem, maximéque æquabilem, intelligi, ſine
                <lb/>
              comparatione ad tempus. </s>
              <s id="s.000064">Et quia ſupponendo velocitates
                <lb/>
              acquiri, vt spatiæ, manifeſtè ſequitur, vt ſecundum æquale
                <lb/>
              spatium decurratur dimidio temporis, quo primum; tertium
                <lb/>
              triente, quartum quadrante, &c. (quippe tempore ſemper
                <lb/>
              exſiſtente ad velocitatem increſcentem ſubmultiplo) cum heic
                <lb/>
              tamen conſequantur incommoda varia, ac illud speciatim,
                <lb/>
              quod acceleratio fieret, vt difformiter. </s>
              <s id="s.000065">ſic in ratione pluſquam
                <lb/>
              tripla: ideò oſtendit quidem R.
                <emph.end type="italics"/>
              P.
                <emph type="italics"/>
              ex quibuſdam incommodis
                <lb/>
              fieri non poſſe vt decurrantur ſpatia temporibus huiuſmodi;
                <lb/>
              ſed
                <expan abbr="oſtẽdit">oſtendit</expan>
              tamen aduerſus ſeipſum, quatenus decurri neceſſariò
                <lb/>
              ſequitur ex ea poſitione, quod velocitates ſe habeant vt ſpatia.
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              A p. </s>
              <s id="s.000066">13. in 63. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000067">ART. XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII.
                <lb/>
              XXXVIII. </s>
              <s id="s.000068">De Tempore, quo R. P. colligit
                <lb/>
              ſingulas parteis decurſum iri. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000069">
                <emph type="italics"/>
              Diuiſo caſus spatio in parteis æqualeis quotcumque,
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>