Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="1">
            <p type="main">
              <s id="s.000061">
                <pb xlink:href="082/01/010.jpg" pagenum="48"/>
              Nunc age, res quoniam docui non posse creari
                <lb/>
              de nilo neque item genitas ad nil revocari,
                <lb/>
              nequa forte tamen coeptes diffidere dictis,
                <lb/>
              quod nequeunt oculis rerum primordia cerni,
                <lb/>
              accipe praeterea quae corpora tute necessest
                <lb/>
              confiteare esse in rebus nec posse videri. </s>
              <lb/>
              <s id="s.000062">principio venti vis verberat incita portus
                <lb/>
              ingentisque ruit navis et nubila differt,
                <lb/>
              interdum rapido percurrens turbine campos
                <lb/>
              arboribus magnis sternit montisque supremos
                <lb/>
              silvifragis vexat flabris: ita perfurit acri
                <lb/>
              cum fremitu saevitque minaci murmure ventus.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000063">sunt igitur venti nimirum corpora caeca
                <lb/>
              quae mare, quae terras, quae denique nubila caeli
                <lb/>
              verrunt ac subito vexantia turbine raptant,
                <lb/>
              nec ratione fluunt alia stragemque propagant
                <lb/>
              et cum mollis aquae fertur natura repente
                <lb/>
              flumine abundanti, quam largis imbribus auget
                <lb/>
              montibus ex altis magnus decursus aquai
                <lb/>
              fragmina coniciens silvarum arbustaque tota,
                <lb/>
              nec validi possunt pontes venientis aquai
                <lb/>
              vim subitam tolerare: ita magno turbidus imbri
                <lb/>
              molibus incurrit validis cum viribus amnis:
                <lb/>
              dat sonitu magno stragem volvitque sub undis
                <lb/>
              grandia saxa: ruit qua quicquid fluctibus obstat.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000064">sic igitur debent venti quoque flamina ferri,
                <lb/>
              quae veluti validum eum flumen procubuere
                <lb/>
              quamlibet in partem, trudunt res ante ruuntque
                <lb/>
              impetibus crebris, interdum vertice torto
                <lb/>
              corripiunt rapideque rotanti turbine portant.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000065">quare etiam atque etiam sunt venti corpora caeca,
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>