Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
front
>
<
section
>
<
pb
xlink:href
="
011/01/010.jpg
"/>
</
section
>
<
section
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.000042
">BARTHOLOMEO
<
lb
/>
CONCINIO TALLAE,
<
lb
/>
ET PENNAE BERILLVSTRI
<
lb
/>
COMITI,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.000043
">Hieronymus Borrius. </
s
>
<
s
id
="
s.000044
">S.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000045
">E
<
emph
type
="
italics
"/>
tsi tam magna est liberorum caritas, vt
<
lb
/>
nihil dulcius hominum generi à Natura da
<
lb
/>
tum ſit, quam ſui cuique liberi, tamen cum
<
lb
/>
relinquunt & abiiciunt obedientiam, nec
<
lb
/>
patri parent, cui Naturæ lege ſubiecti ſunt,
<
lb
/>
amoris iter interrumpitur, & obliuiſcimur quandoque nos eſſe
<
lb
/>
patres. </
s
>
<
s
id
="
s.000046
">Quod dico de aliìs, dico nunc expertus in me ipſo.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000047
">Nam filia hæc mea, quæ, vt ſcis, licet inuita, meo tamen iuſſu
<
lb
/>
viæ ſe commiſerat, vt adiret
<
emph.end
type
="
italics
"/>
FRANCISCVM MEDI
<
lb
/>
CEM
<
emph
type
="
italics
"/>
ſplendoris immenſi excelſique animi Principem, Ma
<
lb
/>
gnum Etruriæ Ducem II. cui, eam ego muneri me miſſurum
<
lb
/>
promiſeram, quamuis vſque ad Regias ædes progreſſa eſſet,
<
lb
/>
eas tamen non auſa est ingredi, & illarum ædium magnificen
<
lb
/>
tia, & maxima aulicorum frequentia, ciuium, ſummorumque
<
lb
/>
hominum ſplendore, quibus assidue tanti Principis ianua, at
<
lb
/>
que vestibulum celebratur perterrita: ideo itinere iam penè
<
lb
/>
confecto domum reuertit toto corpore contremiſcens. </
s
>
<
s
id
="
s.000048
">Cum
<
lb
/>
enim à Patre omnia metueret, refugerat ſanguis, neque
<
lb
/>
mehercule ſine cauſa, propterea quod, vt vidi eam redeun
<
lb
/>
tem, ac amori meo amore non reſpondentem, exarſi iracun
<
lb
/>
dia, & vix me continui,, quin inuolauerim in capillum, eoque
<
lb
/>
ipſam & veste conſciderim: atque niſi mihi ad pedes pro-</
s
>
</
p
>
</
section
>
</
front
>
</
text
>
</
archimedes
>