Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
81
81
82
82
83
83
84
84
85
85
86
86
87
87
88
88
89
89
90
90
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="3">
            <p type="main">
              <s id="s.000707">
                <pb xlink:href="082/01/100.jpg" pagenum="138"/>
              turbat, agens animam spumat, quasi in aequore salso
                <lb/>
              ventorum validis fervescunt viribus undae,
                <lb/>
              exprimitur porro gemitus, quia membra dolore
                <lb/>
              adficiuntur et omnino quod semina vocis
                <lb/>
              eiciuntur et ore foras glomerata feruntur
                <lb/>
              qua quasi consuerunt et sunt munita viai. </s>
              <s id="s.000708">
                <lb/>
              desipientia fit, quia vis animi atque animai
                <lb/>
              conturbatur et, ut docui, divisa seorsum
                <lb/>
              disiectatur eodem illo distracta veneno.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000709">inde ubi iam morbi reflexit causa reditque
                <lb/>
              in latebras acer corrupti corporis umor,
                <lb/>
              tum quasi vaccillans primum consurgit et omnis
                <lb/>
              paulatim redit in sensus animamque receptat. </s>
              <s id="s.000710">
                <lb/>
              haec igitur tantis ubi morbis corpore in ipso
                <lb/>
              iactentur miserisque modis distracta laborent,
                <lb/>
              cur eadem credis sine corpore in aere aperto
                <lb/>
              cum validis ventis aetatem degere posse?</s>
              <s id="s.000711">
                <lb/>
              et quoniam mentem sanari, corpus ut aegrum,
                <lb/>
              cernimus et flecti medicina posse videmus,
                <lb/>
              id quoque praesagit mortalem vivere mentem. </s>
              <s id="s.000712">
                <lb/>
              addere enim partis aut ordine traiecere aecumst
                <lb/>
              aut aliquid prorsum de summa detrahere hilum,
                <lb/>
              commutare animum quicumque adoritur et infit
                <lb/>
              aut aliam quamvis naturam flectere quaerit,
                <lb/>
              at neque transferri sibi partis nec tribui vult
                <lb/>
              inmortale quod est quicquam neque defluere hilum. </s>
              <s id="s.000713">
                <lb/>
              nam quodcumque suis mutatum finibus exit,
                <lb/>
              continuo hoc mors est illius quod fuit ante. </s>
              <s id="s.000714">
                <lb/>
              ergo animus sive aegrescit, mortalia signa
                <lb/>
              mittit, uti docui, seu flectitur a medicina. </s>
              <s id="s.000715">
                <lb/>
              usque adeo falsae rationi vera videtur
                <lb/>
              res occurrere et effugium praecludere eunti
                <lb/>
              ancipitique refutatu convincere falsum. </s>
              <s id="s.000716">
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000717">Denique saepe hominem paulatim cernimus ire
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>