10195LIBER IIII.
eſt tempus.
Sunt autẽ id quod numeramus, &
id quod nu
meratur, nõ eadem, ſed diuerſa. Atq; ut motus alius eſt atq;
alius, ſic & tempus. Tempus autẽ omne quod eſt ſimul, eſt
idem: nam ipſum, nunc, idem eſt ſubiecto. eſſe autem ipſius
diuerſum eſt. Ipſumq́; tempus metitur, ut prius, atq; poste
rius eſt. Atque tum eſt idem, tum non eſt idem. Nam ut eſt
quidem in alio atq; alio, differt: atq; hoc pacto eſt ipſum,
nunc: ſubiecto uerò eſt idem. Etenim motus magnitudinem
ſequitur, & tempus motum, ut diximus. Quo fit: ut & id,
quod fertur, quo motũ & prius in ipſo, posteriusúe cogno
ſcimus, punctum ſequatur. Hoc igitur, ſubiecto quidem eſt
idem: eſt enim aut punctũ, aut lapis, aut aliquid aliud tale,
ratione uerò diuerſum: perinde atq; Sophistæ, Coriſcum in
Lycio, Coriſcũ in foro eſſe, ſumunt eſſe diuerſa: & hoc igi
tur ut alibi, eſt, atq; alibi, eſt diuerſum. At ipſum, nunc ſequi
tur id quod fertur, perinde atque tempus ſequitur motum:
ipſo nanq; quod fertur, prius in motu, posteriusúe cogno-
ſcimus. Prius uerò, posteriusúe ut numerabile eſt, ipſum
profectò eſt nunc. Quare & hoc ipſum, ſubiecto quidẽ eſt
idem: eſt enim prius, aut posterius, quod eſt in motu: ipſo
autem eſſe, diuerſum eſt: prius nanq; , posteriusúe, ut nume-
rabile eſt, ipſum eſt nunc. Est etiã hoc maximè nunc. Nã &
motio, ob id quod mcuetur, & latio ob id quod fertur, eſt
nota. Eſt enim hoc aliquid, id quod fertur, motus uerò non
eſt. Eſt igitur tum idẽ id quod nunc dicitur ſemper, tum non
idem: quippe cùm & id quod fertur, tales ſubeat modos. Pa
tet etiam, nunc, ipſum non eſſe, ſi tempus non ſit: & tempus
non eſſe, ſi non ſit ipſum nunc. Nam ut ſimul ſunt id quod
fertur, & latio: ſic & numerus eius quod fertur, & nume-
rus ipſius etiam lationis, ſunt ſimul. Eſt enim tempus
meratur, nõ eadem, ſed diuerſa. Atq; ut motus alius eſt atq;
alius, ſic & tempus. Tempus autẽ omne quod eſt ſimul, eſt
idem: nam ipſum, nunc, idem eſt ſubiecto. eſſe autem ipſius
diuerſum eſt. Ipſumq́; tempus metitur, ut prius, atq; poste
rius eſt. Atque tum eſt idem, tum non eſt idem. Nam ut eſt
quidem in alio atq; alio, differt: atq; hoc pacto eſt ipſum,
nunc: ſubiecto uerò eſt idem. Etenim motus magnitudinem
ſequitur, & tempus motum, ut diximus. Quo fit: ut & id,
quod fertur, quo motũ & prius in ipſo, posteriusúe cogno
ſcimus, punctum ſequatur. Hoc igitur, ſubiecto quidem eſt
idem: eſt enim aut punctũ, aut lapis, aut aliquid aliud tale,
ratione uerò diuerſum: perinde atq; Sophistæ, Coriſcum in
Lycio, Coriſcũ in foro eſſe, ſumunt eſſe diuerſa: & hoc igi
tur ut alibi, eſt, atq; alibi, eſt diuerſum. At ipſum, nunc ſequi
tur id quod fertur, perinde atque tempus ſequitur motum:
ipſo nanq; quod fertur, prius in motu, posteriusúe cogno-
ſcimus. Prius uerò, posteriusúe ut numerabile eſt, ipſum
profectò eſt nunc. Quare & hoc ipſum, ſubiecto quidẽ eſt
idem: eſt enim prius, aut posterius, quod eſt in motu: ipſo
autem eſſe, diuerſum eſt: prius nanq; , posteriusúe, ut nume-
rabile eſt, ipſum eſt nunc. Est etiã hoc maximè nunc. Nã &
motio, ob id quod mcuetur, & latio ob id quod fertur, eſt
nota. Eſt enim hoc aliquid, id quod fertur, motus uerò non
eſt. Eſt igitur tum idẽ id quod nunc dicitur ſemper, tum non
idem: quippe cùm & id quod fertur, tales ſubeat modos. Pa
tet etiam, nunc, ipſum non eſſe, ſi tempus non ſit: & tempus
non eſſe, ſi non ſit ipſum nunc. Nam ut ſimul ſunt id quod
fertur, & latio: ſic & numerus eius quod fertur, & nume-
rus ipſius etiam lationis, ſunt ſimul. Eſt enim tempus