Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
101
101
102
102
103
103
104
104
105
105
106
106
107
107
108
108
109
109
110
110
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="3">
            <p type="main">
              <s id="s.000717">
                <pb xlink:href="082/01/101.jpg" pagenum="139"/>
              et membratim vitalem deperdere sensum;
                <lb/>
              in pedibus primum digitos livescere et unguis,
                <lb/>
              inde pedes et crura mori, post inde per artus
                <lb/>
              ire alios tractim gelidi vestigia leti. </s>
              <s id="s.000718">
                <lb/>
              scinditur itque animae hoc quoniam natura nec uno
                <lb/>
              tempore sincera existit, mortalis habendast.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000719">quod si forte putas ipsam se posse per artus
                <lb/>
              introsum trahere et partis conducere in unum
                <lb/>
              atque ideo cunctis sensum deducere membris,
                <lb/>
              at locus ille tamen, quo copia tanta animai
                <lb/>
              cogitur, in sensu debet maiore videri;
                <lb/>
              qui quoniam nusquamst, nimirum ut diximus
                <emph type="italics"/>
              ante
                <emph.end type="italics"/>
              ,
                <lb/>
              dilaniata foras dispargitur, interit ergo.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000720">quin etiam si iam libeat concedere falsum
                <lb/>
              et dare posse animam glomerari in corpore eorum,
                <lb/>
              lumina qui lincunt moribundi particulatim,
                <lb/>
              mortalem tamen esse animam fateare necesse,
                <lb/>
              nec refert utrum pereat dispersa per auras
                <lb/>
              an contracta suis e partibus obbrutescat,
                <lb/>
              quando hominem totum magis ac magis undique sensus
                <lb/>
              deficit et vitae minus et minus undique restat.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000721">Et quoniam mens est hominis pars una, loco quae
                <lb/>
              fixa manet certo, velut aures atque oculi sunt
                <lb/>
              atque alii sensus qui vitam cumque gubernant,
                <lb/>
              et veluti manus atque oculus naresve seorsum
                <lb/>
              secreta ab nobis nequeunt sentire neque esse,
                <lb/>
              sed tamen in parvo licuntur tempore tabe,
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>