1dum tenue vaſis incurvetur, ac tandem frangatur. Hinc deni
que eſt, quòd dum partes aquæ ſuperiores premuntur, & partes
inferiores non habent effugium aut infrà, aut è latere vaſis, rum
patur potiùs vas, quàm partes inferiores comprimantur. Vide
quæ dicimus infrà parte 2. Claſse 1. cap. 5. Machina 6.
que eſt, quòd dum partes aquæ ſuperiores premuntur, & partes
inferiores non habent effugium aut infrà, aut è latere vaſis, rum
patur potiùs vas, quàm partes inferiores comprimantur. Vide
quæ dicimus infrà parte 2. Claſse 1. cap. 5. Machina 6.
Premi actu,
& premi
aptitudina
liter, quid
ſit.
& premi
aptitudina
liter, quid
ſit.
Proprietas VI.
Aquæ in ſitu naturali poſitæ vna pars non
expellit alteram.
expellit alteram.
PAtet experientia. Et ratio eſt, quia vna non premit alteram,
vt dictum in præcedenti Proprietate. Quòd ſi in vaſis con
jugatis altior aqua pellit minùs altam, cauſa eſt, quòd non ſit
poſita in ſitu naturali, quia ſcilicet non habet omnes partes æ
què diſtantes à centro Mundi.
vt dictum in præcedenti Proprietate. Quòd ſi in vaſis con
jugatis altior aqua pellit minùs altam, cauſa eſt, quòd non ſit
poſita in ſitu naturali, quia ſcilicet non habet omnes partes æ
què diſtantes à centro Mundi.
Proprietas VII.
Non omnes aquæ æquales magnitudine, ſunt
æquales pondere.
æquales pondere.
SUnt enim ſalsæ graviores dulcibus, & frigidæ calidis eiuſdem
ſpeciei, ſeu individui; & tam ſalsæ, quàm dulces, aliæ alijs gra
viores ſunt, vt patet experientia, & fatentur etiam nautæ, vi
dentes naves è fluminibus impuris ad pura, aut è mari ad flumina
transeuntes ſubſidere profundiùs, & ſubinde cum ſubmerſionis
periculo.
ſpeciei, ſeu individui; & tam ſalsæ, quàm dulces, aliæ alijs gra
viores ſunt, vt patet experientia, & fatentur etiam nautæ, vi
dentes naves è fluminibus impuris ad pura, aut è mari ad flumina
transeuntes ſubſidere profundiùs, & ſubinde cum ſubmerſionis
periculo.
Aqua ſalsa
frigida, im
pura, gra
vior eſt quam
dulcis &c.
frigida, im
pura, gra
vior eſt quam
dulcis &c.
Proprietas VIII.
Aqua naturaliter non aſcendit ad locum altio
rem ſuâ origine.
rem ſuâ origine.
IMò nec fluit naturaliter ab vno ad alterum locum, niſi terminus à quo
altior ſit, quàm terminùs ad quem. Vtrumque patet experientiã,
& ſequitur ex dictis Proprietate I. & II. Hinc Hydragogi aſſe
runt, non poſſe deduciaquam de loco in locum, ſive per alveum,
ſive per aquæductus, canales, ac tubos deducenda ſit, ſi ſpatium
ſit æquilibratum, ſeu ad libellam conſtitutum; nec ſufficere Ma
thematicam, aut quam cunque phyſicam declivitatem, ſed requiri
in ſingulis milliaribus cadentiam ſeu declivitatem quatuor ad
altior ſit, quàm terminùs ad quem. Vtrumque patet experientiã,
& ſequitur ex dictis Proprietate I. & II. Hinc Hydragogi aſſe
runt, non poſſe deduciaquam de loco in locum, ſive per alveum,
ſive per aquæductus, canales, ac tubos deducenda ſit, ſi ſpatium
ſit æquilibratum, ſeu ad libellam conſtitutum; nec ſufficere Ma
thematicam, aut quam cunque phyſicam declivitatem, ſed requiri
in ſingulis milliaribus cadentiam ſeu declivitatem quatuor ad