Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

Page concordance

< >
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="063/01/102.jpg"/>
              non Architectum agimus. </s>
              <s>Situm ergo conſideramus, quate­
                <lb/>
              nus impulſus à plagâ ad reliqua, quæ ponè ſequuntur, tranſit:
                <lb/>
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              enim in ſuperficie vis hæc finitur, ſed altè penetrat. </s>
              <lb/>
              <s>Aut igitur æqualia, aut inæqualia:
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              hæc maiora, vel mino­
                <lb/>
              ra ſequuntur. </s>
              <s>Videmus autem hunc ferè modum ſervari:
                <lb/>
              ut grandiſſima ſaxa ſint à fronte; quæ cum maximo impetu
                <lb/>
              luctentur: interiora verò tanquam ab ictu iam ſecura negle=
                <lb/>
              ctim ſtrui, ruderibus aut minoribus ſaxis explendo illa inter­
                <lb/>
              valla. quod an rectè fiat dubitamus. </s>
              <s>Nam craſſitudo muri eſt
                <lb/>
              ob firmitatem, quò ſaxa priùs poſita à poſterioribus contine­
                <lb/>
              antur: neceſſe ergo impetum, quo alioquin ſaxa à fronte po­
                <lb/>
              ſita loco moverentur, ſuſtinere. </s>
              <s>At verò quâ ratione impe­
                <lb/>
              tum maioris id quod multò eſt minus ſuſtinebit? Nam per po­
                <lb/>
              riſ: 2 ſi maius percutiat minus,
                <expan abbr="utrũq">utrunq</expan>
              : loco movetur: propte­
                <lb/>
              rea, quòd minus eadem velocitate movetur ex impulſu mino­
                <lb/>
              ri. </s>
              <s>Tametſi ergo partes illæ minores, quæ in muro continen­
                <lb/>
              tur,
                <expan abbr="undiq;">undique</expan>
              ſint concluſæ; quia tamen totum impetum ferre
                <lb/>
              non valent, nec in alias minores hunc exonerare: divelli à
                <lb/>
              primis, & poſteriores urgere,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              tum metu vacui aërem ſor­
                <lb/>
              bendo, etiam magnas compages diſſolui eſt neceſſe. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>
                <emph type="italics"/>
              Dices. </s>
              <s>Non eandem rationem videri in muro, ubi omnia per calcem
                <lb/>
              glutinantur, & veluti unum fiunt; at〈que〉 illoram corporum, quæ ſoluta
                <lb/>
              motum & impulſum à ſe recipiunt. </s>
              <s>Licet ergo impulſus à maiori ſaxo
                <lb/>
              in minora tranſiens omnia loco moveat; non tamen idem futurum in
                <lb/>
              muro; cùm illud gluten non minùs coharere faciat, quàm ſi partes
                <lb/>
              eſſent continuæ unius ſaxi maioris. </s>
              <s>Ita〈que〉 duo globuli cerâ coniuncti
                <lb/>
              impulſum ſuſtinent duplo maiorem, ne〈qué〉 à percuſſo primo ſecundus rece­
                <lb/>
              dit: quantò ergo minùs calce revincta ſaxa.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Poſſet quis reſpondere, cùm ſaxa minora maioribus
                <expan abbr="cohæreãt">cohæreant</expan>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>